DSC09382
DSC09382

Zin in Loosdrecht

Op 9 november 2004 in Noord-Holland.

Restaurant Zin op deze mooie vrijdagmiddag.
Relatief makkelijk te vinden aan de Veendijk die dwars door de plassen loopt. Ik moest nog opletten dat ik het parkeerterreintje niet miste. Dat parkeerterreintje wordt hier afgebakend met zo'n wegsleepbordje, want je mag niet oneigenlijk gebruik maken van het relatief kleine aantal plaatsen, maar dat schijnt in deze contreien nodig te zijn in de zomer. Onze tafelgenoten arriveerden vrijwel gelijktijdig, dus gevierenlijk wandelden we richting entree. De ingang wordt gedeeld met een hotel en als verwelkoming is er dan een nep open haard met grijze fauteuils en wat boeketten. Wij moesten echter rechtsaf richting Zin. Niet ongrappig: links vindt je dan de toiletten, waar sommigen wat gedesoriënteerd schijnen te raken en rechts is de wijnopslag, die wordt afgebakend door een glazen wand, waar ze iets geestigs met bestek hebben gedaan.
De ontvangst was vriendelijk. Een weids uitzicht heb je hier op de Plassen en dat is in de zomer natuurlijk leuk. Als je van water houdt althans. Een stamtafel staat er met tijdschriften en boeken en er is een lange bar, waarachter ook de open keuken is gestationeerd. De kleurtonen zijn hier warm rood met licht kersen, behoorlijk prettig. Voor ons was op speciaal verzoek een ronde tafel gedekt. De enige ronde tafel in het restaurant overigens, dus naar alle waarschijnlijkheid speciaal uit de kelder gehaald. Ook al vriendelijk.
Een aperitief wilden we wel. Driemaal een glaasje witte wijn (4.50), hier een Lugana van Zenato, Italië, niet onaardig en eenmaal een watertje. De amuses kwamen vrij rap. Twee hier. Een mousse van limoen met Hollandse garnaaltjes opgediend in een glaasje, een ruim ruimer model dan jenevermaat, met erop nog flink wat bosuitjes (geloof ik) en ernaast in een bakje een tartaar van tonijn met een kletskopje van sesam met ruim sojasaus. Gewoon lekker.
De kaart werd ons gebracht, met wit en bruin brood en boter en het lunchmenu werd ons uitgelegd. De kaart is hier klein; men kent een Vraagtekenmenu (7 gangen) 100 euro, inclusief wijn, een lunchmenu dus, 3 gangen voor 38 euro en verder de kaart. De kaart is onderverdeeld in creatieve en klassieke gerechten en kent per onderdeel ca. 3 voor-, hoofd- en nagerechten. Niet goedkoop overigens allemaal.

Unaniem besloten we tot het lunchmenu, wat we graag wilden uitbreiden met een kaasbordje. Dat was allemaal mogelijk.
Ook de wijnkaart bekeken we, die is hier niet ruim, maar wel redelijk voorzien. We besloten tot een witte St. Joseph, maar die was er niet meer, waarna de tweede keus, de Rully aan de beurt was (49.00). Deze wijn beviel ons allen.
Na een keurige pauze arriveerden onze voorgerechtjes. Gamba's en een salade. Wederom in een glaasje (wat één van ons de opmerking ontlokte dat er wel heel veel glaasjes doorheen gingen hier) een hollandaisesaus met twee gebakken gamba's, die lekker waren en ernaast een toef kropsla met een lichte vinaigrette en flinterdunne plakken pata negra. Zeer aardig, hoewel niet bijzonder. In het midden nog een streep wasabimayonaise, die wat mij betreft niet zoveel toevoegde.
De hoofdgerechten, lichtgebakken tarbot op champagnezuurkool met een Noilly Pratsaus volgden al snel en dit was een lekker gerecht. Mooie tarbot, zeer prettige zuurkool en een mooi schuimig sausje, waarin natuurlijk de Noilly Prat niet te proeven was, want dat valt vrijwel altijd weg tenslotte. Wel een beetje een kleine portie voor een hoofdgerecht, als ik zo vrij mag zijn. Maar: lekker.
De kaasbordjes (13.50), waarbij we een glaasje rode huiswijn (Languedoc, St. Julien du Bosc (ook 4.50) namen, werden op tafel gezet. We vonden achtereenvolgens Cabrigourmet, Epoisses, Fleur de Bière, Bleu de Wolvinga en een Goudse Belegen. Lekkere kaasjes.
En tot slot nog ons dessert. Opgediend in een weckpotje, wat leuk toont, maar niet echt heel praktisch eet. Maar goed, het oog wil ook wat! Een gebakken wentelteefje van suikerbrood met een stoofpeertje en een bolletje steranijsroomijs, dit alles gelegen in een heerlijk vet sausje van het een of het ander. Het suikerbroodwentelteefje en het roomijs vond ik erg lekker, het peertje had niet lang genoeg gestoofd, waardoor het zo mogelijk nog onhandiger at. Maar al met al dus een lekker dessert.
Daarna nog espresso (café complet hier 4.50), waarbij we een minicréme Brûlée vonden, die lekker was, een glaasje vanillehangop met een rood fruit coulis erop en een bonbon met macadamianoot, die ik niet geproefd heb, omdat de andere dames gingen puffen. Maar hij was wel lekker! Leuk dus allemaal.

Al babbelend was de middag natuurlijk omgevlogen en het ging al bijna schemeren toen we dit vriendelijke restaurant verlieten.

Update: Zin is al jaren dicht.

 

0 gedachtes over "Zin in Loosdrecht"

Er zijn nog geen reacties geplaatst.

Geef een reactie

Copyright © 2004 - 2024 Restaurant recensies van Carla, Restaurantbelevingen | Alle rechten voorbehouden | Privacyverklaring

Designpro.nl | Z-IM.nl