De Hooiberg in Schoonhoven

Echtgenoot kwam thuis uit Praag, Maurits had een jongenpartij met enge films en Ole wilde uit eten. Nee mam, ik heb vandaag geen trek in je ossenhaas, die eten we morgen dan maar, ok? Ok. En mam, ik wil naar Belvédère, want daar vond ik de chateaubriand wel erg lekker, vooral het sausje. Niet ok. Ik blijf niet aan de gang met bij Belvédère eten namelijk, nu weet ik het wel. Ja maar.....Nee, we gaan naar De Hooiberg (Het Bestek had namelijk geen plek meer). Nou ja zeg, wat is nu weer De Hooiberg? Dat is best een leuk restaurant, ook in Schoonhoven.

Gedrieënlijk reden we dus naar Schoonhoven en toen ik melde dat het de Albert Heijn-afslag was, zei Ole: oh, dat restaurant. Ja dat restaurant. De Hooiberg zit daar al zo lang ik er woon en stond vroeger niet als heel goed bekend. Ze zitten er wat lullig, althans dat vind ik, omdat de entree aansluit op het parkeerterrein van een flinke AH. Nu lijkt het of ze eigen parkeermogelijkheid hebben op het terrein, maar voorzover ik het kan zien kun je dat alleen met de fiets bereiken. Maar goed, we parkeerden dus gewoon op de AH-plekken en wandelden richting restaurant. Nu at ik er vroeger tenminste eens per jaar, omdat de bridgedames na het busuitje altijd een ongelofelijk goedkoop arrangement afspraken met de toenmalige eigenaar en dat was gezien de prijs altijd naar wens, vandaar dat ik me de ingang nog kon herinneren. Een vrij klein halletje kom je dan in, waar je ook je jas kwijt kunt. Een mevrouw kwam aangesneld, bijna op tijd om onze jassen op te hangen en we stonden wat onwennig te dicht op elkaar. Ik vertelde dus maar dat ik gereserveerd had en ze vroeg of we eerst nog iets wilden drinken aan de bar. Nee, we wilden graag direct aan tafel.
Voor Ole een Cola, voor echtgenoot een tomatensap en voor mij een witte wijn. Erbij geroosterde plakjes brood met olijventapenade die lekker was en de kaart.
Men kent hier twee menu's, eentje van 28.50, het menu De Hooiberg - drie gangen, waarbij een wijnarrangement je dan 13.50 kost en eentje van 57.50, het Wijn en Spijsmenu, vijf gangen inclusief wijn. En á la carte natuurlijk, waarbij de prijzen van de voorgerechten variëren tussen de 8.00 voor een soepje en 15.00 voor St. Jakobsmosseltjes. Hoofdgerechten doen tussen de 19.00 en 23.00. De kaart is na te lezen op de website, maar is niet meer helemaal up to date. Wij kozen voor het driegangenmenu omdat we nu eenmaal graag eerst de kat uit de boom kijken en omdat er nog een film gekeken moest worden thuis met Ole en hij niet al te laat naar bed moest.
Een karaf water was geen probleem, hoewel de bediening telkens maar aan Ole bleef vragen of hij misschien nog iets wilde drinken. Nu wil Ole dat niet, want hij is gewend water te drinken bij de maaltijd, maar ik vond het onprettig. Het kan niet zo zijn tenslotte dat kinderen altijd maar zoete frisdranken drinken bij een maaltijd.
We hadden alledrie een ander voorgerecht. Ole had gekozen voor de diverse hamsoorten met meloen en port, maar dan zonder port en was redelijk tevreden. Twee van de hamsoorten, voor mij ook niet te traceren, vond hij smakeloos, alleen de serranoham kon hem bekoren. De meloen was goed, hoewel hij de stukjes te klein vond. Echtgenoot had de carpaccio van tonijn met nog iets en was tevreden, hoewel hij het obligate plukje sla wat in het midden lag te hard van smaak vond, waardoor de tonijn wat wegviel. Ikzelf koos de salade van warme geitenkaas met een dressing van port en honing en was redelijk tevreden. De geitenkaas was alleen de eerste hap lekker, daarna kreeg hij opeens iets taaiigs en de salade was in reepjes gesneden, met allerlei klein spul (ui, paprika, pijnboompitten) erdoor heen gemikt en dat heeft heel simpelweg mijn voorkeur niet. Geef mij maar in stukken gescheurde mooie sla met een fijne dressing en je hoort me niet meer. Erbij een glas witte wijn, een Viognier, die behoorlijk aangenaam was. Aan bijschenken doet men hier niet.
Erbij overigens een mandje met heerlijk donkerbruin brood en twee soorten boter: naturel en kruiden, allebei prettig op smaak gebracht met zeezout, wat dus weer een pluspuntje opleverde.
Na een prettige pauze kwamen de hoofdgerechten.
Voor Ole scholfilet op in boter gebakken witlof en een botersausje en hij was tevreden. Voornamelijk over de vis en over de erbij geleverde frieten. Voor ons allebei de hertenbiefstukjes in truffelsaus, die ons ook bevielen. Mooie rosé hertenbiefstukjes in een mooie saus, waarin de truffel duidelijk te proeven was. Niet dat het hier om verse truffel ging overigens, er was weer ruim gebruik gemaakt van truffelolie. Erbij een stoofpeertje, wat mooi zacht gestoofd was, maar naar mijn smaak iets te zoet was en iets teveel kaneel bevatte, wat broccoli en boontjes in spek gewikkeld en een onduidelijk stamppotje van het een of het ander, waarin dan weer wel een plakje gebakken bacon was gestoken.
De rode wijn, waarvan we een glas kregen, was een Corbières en die deed het best goed bij de hertenbiefstukjes.
Voor het dessert binnen het menu kun je kiezen tussen het koffieservies of dessert de Hooiberg en wij kozen alledrie voor de laatste. Een petit-grand dessert zoals de vriendelijke bediening opmerkte. Dat klopte ook. We vonden op ons bord achtereenvolgens een glaasje met vers fruit, een mini crème Brûlée, een quenelle melkchocolademousse, een bolletje aardbeiensorbet en een plak die ik niet geheel thuis kon brengen, die de kleur had van chocolade, maar er niet naar smaakte. Erbij een glaasje dessertwijn, althans zo werd het ons gepresenteerd, een Pineau de Charentes, wat ik eigenlijk alleen maar ken als aperitief, maar goed. Zoet genoeg en best lekker.
Voor nadere informatie over De Hooiberg verwijs ik dus naar de website en naar de recensie van Marja, waarin nog veel meer te lezen is over de tapasavonden, de proeverijen, de kunstexposities en dergelijke.
Samenvattend: een zeker niet onaardig restaurant.

De Hooiberg is jaren geleden afgebrand en is niet meer terug opgebouwd.