De Limonadefabriek in Streefkerk (2e bezoek)

Maurits was in Moordrecht en zou pas laat thuis zijn, dus Ole vond dat we uit eten moesten. En wel naar De Limonadefabriek. Er was nog een tafel voor drie, wat me verbaasde, maar goed. Rondom 19.00 reden we dus het jachthaventje van Streefkerk op, parkeerden en wandelden naar het restaurant. Er zaten wat mensen op het terras, maar dat vonden wij wat al te dapper, dus we gingen maar gewoon naar binnen. Behoorlijk gevuld was het allemaal al. Geen aperitief, maar direct een flesje wijn. Zo ongeveer de duurste van de kaart, een Saint Aubin 1e Cru,die uiteraard erg lekker was. Voor Ole een Rivella. Erbij wat knabbels in de chipscategorie.
De kaart kwam met een uitleg over het viergangenmenu "De Vier van Limo". Hoewel niet alles ons even goed beviel kozen we daar toch maar voor.
Het voorgerecht kwam, samen met een mandje brood (erg lekker) met wat boter. Geen olijfolie hier helaas. Wel erbij een bakje met zeezout en een bakje met verse kruiden op smaak gebracht met zeezout.
De tartaar en crème van makreel met gefrituurde tomaatjes beviel ons erg goed. Een mooie presentatie ook. Een flink rondje van makreelcrème met erop de tartaar van makreel, afgemaakt met wat friséesalade en de gefrituurde tomaatjes, enkele ervan in een licht beslagje. Ik ben een fan van makreel, dus was erg tevreden.
Het tussengerecht, waar we al niet kapot van waren, tongschar met Hollandse garnalen en duxelle van paddestoelen haalde het niet bij het voorgerecht. Gewoon een simpel stukje vis, iets te ver gegaard ook nog eens met wat schuimig spul en aardig wat koude garnaaltjes vonden we. Behoorlijk gewoon.
Het hoofdgerecht, zeebaars met een brandade van gerookte forel en asperges was op de zeebaars na best lekker. De brandade beviel me goed, zo ook de asperges. De zeebaars was in ieder geval niet lijngevangen, ik vroeg me zelfs af of het wel zeebaars was, zo weinig smaak had de vis eigenlijk.
Waarmee we dus aan het dessert toewaren. Ole had liever het kaasbordje, en was tevreden. Vijf aardige stukjes kaas - niets bijzonders verder - met erbij perenkumquats en twee minieme sneetjes notenbrood. Wij kenden de kaas nog van de vorige keer en wilden dus gewoon het dessert van het menu. Bavarois van framboos gevuld met Griekse yoghurt en sorbet van aardbei en vanille met erbij nog een aantal gemarineerde (Spaanse) aardbeien. Wel aardig maar niet opzienbarend verder. Erbij een glaasje dessertwijn, een Beerenauslese.

Koffie deden we niet meer, de houten stoelen zitten er namelijk wel erg ongemakkelijk. Licht strompelend verlieten we De Limonadefabriek. Niet onaardig, maar weinig fantasie in de gerechten, geen topkwaliteit ook van de ingrediënten waarmee ik het dus allemaal weer heel gewoon te duur vind. De bediening is jong en onervaren en dat is eigenlijk ook maar heel kort charmant, daarna wordt het allemaal wat storend. We betaalden uiteindelijk 162.25 voor drie personen.... .