DSC09382
DSC09382

De Schelvenaer in Krimpen a/d IJssel

Op 29 januari 2006 in Krimpenerwaard.

gemaakt op 21-JUN-02


De Schelvenaer..
20 juni 2002. We hadden iets te vieren, Constant werd 50 en we zouden met zijn vieren gaan dineren. Enige restricties hierbij waren de lengte van de maaltijd, het moest voor iedereen prettig zijn en het moest van een leuke kwaliteit zijn. Parkheuvel viel af, dat zou voor de kinderen minder leuk zijn en het zou te lang duren, De Hermitage viel af, dan zou het te laat worden. De Arendshoeve is niet meer en Onder de Molen, daar had ik geen zin in, want dan zouden we allerlei mensen tegenkomen die ik bij een verjaardagsdiner niet perse hoef te zien. Dus kwamen we terecht bij De Schelvenaer.

Een gerestaureerde molen, in Krimpen aan den IJssel, gelegen aan de dijk aan de IJssel. Voor ons niet spectaculair, het barst hier tenslotte van de dijken, van de rivieren en dus van restaurantjes met mooi, typisch Nederlands uitzicht. Maar toch, de ambiance is wel aardig. Een keurig parkeerterrein, uitnodigende open deuren (het was nog een beetje warm, alhoewel het briesje al lekker fris was) een vriendelijke ontvangst. De ruimte binnen is ruim, erg ruim. Er is leuk gebruik gemaakt van de hoogte van de molen. Op de zolder schijnt het eigen brood nog gemalen te worden (de ingrediënten dan), die broodjes kun je er ook kopen denk ik, althans Constant komt wel eens thuis met een Schelvenaerbroodje, op deze avond heb ik er eigenlijk niet op gelet. Het interieur is verder nogal oubolligjes. Hout, veel hout, riet, ook op de zittingen van de stoelen, met zo'n vervelende deuk erin verwerkt, wat betekent dat je eigenlijk alleen maar lekker zit als je hangt, dus redelijk onelegant in het midden van de stoel zit en nogal ver naar achteren moet leunen om de leuning te bereiken Met name voor kinderen onpraktisch, omdat ze simpelweg te kort zijn. Ook ik zat niet prettig overigens, de zittingen zijn te hard. Maar goed, die stoelen staan er nu eenmaal. Aan de hoge plafonds een aantal gigantische hout met glasachtige lantaarns met lampjes erin. Een tafeltje of 15 schat ik, in het middden rondom een open haard wat Chesterfields.

Wij namen het aperitief op het terras bij het jachthaventje. Voor ons een glaasje witte wijn (bij navraag bleek dit een Languedoc te zijn, er staat hier erg veel Languedoc op de kaart, prettige wijnen toch eigenlijk !), voor de kinderen een frisdrankje. Erbij kwam een pizza-achtig hapje.
Omdat het winderig bleek te zijn en vooral Ole daar erg veel last van had gingen we voortijdig aan tafel binnen en maakten daar onze keus.
De kaart is niet heel uitgebreid, maar wel leuk. Er is voldoende keus te maken uit de koude en warme voorgerechten en uit de hoofdgerechten. Verder is er een 7 gangen proeverij-menuutje (uit te breiden naar 8 gangen), wat allemaal kleine hapjes betekent. Leuk, en aangepast aan het seizoen. Ook kun je kiezen uit het 4, 5 of 6 gangen Schelvenaer-menu, waarbij het 4-gangenmenu bestaat uit koud voorgerecht, warm tussengerecht, hoofdgerecht en dessert. Het 5-gangenmenu betekent een uitbreiding met een verfrissing tussendoor en het 6-gangenmenu betekent nog een kaasbordje erbij.

Wij kozen voor het 4-gangenmenu, met in het achterhoofd dit eventueel uit te breiden met kaas. De wensen van vooral de kinderen werden breed verteld aan het zeer vriendelijke personeel, gelukkig kwamen ze niet verder dan dat ze rode kool, witlof en spruiten 'minder lekker vonden'.Wij blieven namelijk alles, maar vinden een aantal dingen wat minder lekker;-)). We spraken een lichte voorkeur voor vis uit.

We vroegen hierbij een wijnarrangement, want het zijn tenslotte verrassingsmenuutjes, wat de wijnkeus wat moeilijk maakt.

Het Schelvenaer-brood kwam op tafel, geweldig, bijna zwart brood, harde korst, zacht van binnen, met een schaaltje, iets te zachte, gezouten roomboter erbij. Omdat mijn mannen broodliefhebbers zijn is dit enkele malen aangevuld.

De eerste gang: twee taartjes van garnalen en tonijn met een dressing van notenolie en sesamzaad.
Op een groot glazen bord zag dit er werkelijk prachtig uit. Nog belangrijker, het smaakte geweldig ! De tonijn was boterzacht, rauw natuurlijk en werd bij elkaar gehouden (het taartje dan) door een gelei, heerlijk. Het garnalentaartje stortte natuurlijk in zodra je er naar wees, maar wat een mooie smaakjes bij elkaar. Kleine hollandse garnaaltjes, flintertjes paprika (die zouden we nog vaak proeven die avond) en flintertjes lente-ui erdoor, heerlijk hartig van smaak allemaal. De notenolie en het sesamzaad combineerde er mooi bij. Ook de knapen kon dit gerecht bekoren.
Voor de kinderen Evian erbij en voor ons een Sauvignon de Touraine, Domaine du Pré Baron (jaartallen weet ik niet, die zijn niet opgeschreven voor me). Een lekkere wijn, lang geleden dat ik zo'n lekkere Touraine heb gedronken.

De tweede gang: gebakken kalfsoester op aardappelpuree met een kruidnagelsaus.
Perfect gebakken plakjes kalfsoester op een bedje van aardappelpuree dus. De verrassing zat hem in de saus. Als kruidnagelliefhebber zou hij wat mij betreft iets pregnanter van smaak mogen, wat niet wegneemt dat nu iedereen er erg van heeft genoten. Gewoon lekker. De aardappelpuree was goed, maar zwaar. Niks luchtig denken ze hier in de keuken, maar daar kwamen we aan het eind van de maaltijd achter, toen we bij de koffie werkelijk moesten uitbuiken. Hierbij wat haricots verts met reepjes rode paprika.
Als wijn had men gekozen voor een Faugères, Cuvée Traditions, Chateau des Estamilles, een Languedoc, een rosé. Wederom een prima keus. Een hele stevige wijn, die het erg mooi deed bij de kruidnagelsaus.

Het hoofdgerecht inmiddels: gebakken heilbot met lintpasta, gevuld met lente-ui en parmezaanse kaas.
Een prachtig stuk goed gebakken heilbot op een bed (nee, geen bedje, een bed) van lintpasta met erbij ja, haricots verts met reepjes rode paprika.
Lekker, gewoon lekker. Goed gebakken, goed bezout en bepeperd, een prima stukje heilbot. Ook de lintpasta was goed, zwaar, veel, maar wel lekker.
Hierbij Viognier, Vin de Pays de Cassan, Domaine de Comté Perdix, wederom een Languedoc. Ook gewoon lekker, een mooie stevige witte wijn, daar hou ik van !

De desserts: De jongetjes wilden iets met appel (ik vermoed dat ze eigenlijk al ruim voldoende gegeten hadden en dus niet veel verder kwamen dan appel, zelfs ijs hoefde eigenlijk niet) en kregen een huisgemaakt appeltaartje met caramelsaus en grootmoedersappeltaartijs. Dat beviel de mannen, er bleek nog wat ruimte voor te zijn.
Wij namen de Krimpenerwaardse kazen. Even denken. Een kaas met in ieder geval paprika en nog een kruid maar ik ben vergeten welke, een kaas met mosterd, een harde geitenkaas en een overjarige kaas lagen in ruime plakken op een bord, met erbij wat frisee en eikenblad sla, aangemaakt met notenolie en wat gemengde nootjes erom heen. Oh en briochebrood lag erbij.
Lekker hoor, maar wel Nederlands en ik had me niet gerealiseerd dat het geen Franse kazen waren, maar dat is geheel mijn fout.
Veel was het wel, de geit was vrij flauw vond ik en de overjarige was prettig van smaak. De andere kazen waren kaas met mosterd en kaas met paprika en nog iets. Ik ben niet zo dol op dat soort kazen, maar wederom, dat ligt geheel aan mij.
Hierbij kregen we een Saint Chinian, Domaine de Fontcaude, wederom een Languedoc, ook weer helemaal in orde.

Toen al puffend nog wat koffie (espresso) met koffieboontjes erbij en toen richting auto.

Samenvattend: lekker, veel, machtig, vriendelijk personeel, erg leuke wijnen, we gaan er nog wel eens terug.


Voor dit alles betaalden wij, ik meen, rond de 230 Euro.
 

Update: Ik ben al zeker 13 jaar niet bij De Schelvenaer geweest, maar zie dat het restaurant nog steeds bestaat met best een leuke kaart!

2 gedachtes over "De Schelvenaer in Krimpen a/d IJssel"

andrea

Dit klinkt niet best zeg. Is het wel gelukt een school uit te zoeken?
5 februari , 2006 om 16:44 pm

T

Test
5 februari , 2006 om 17:17 pm

Geef een reactie

Copyright © 2004 - 2024 Restaurant recensies van Carla, Restaurantbelevingen | Alle rechten voorbehouden | Privacyverklaring

Designpro.nl | Z-IM.nl