DSC09382
DSC09382

Le Margoton in Agen

Op 8 februari 2006 in Frankrijk.

gemaakt op 12-AUG-03


Onze vakantie liep bijna teneinde.
Op de ochtend van ons vertrek uit Nederland, wat allemaal nogal chaotisch verliep (paspoort vergeten, waar we achterkwamen toen we al op de pont waren, dus we hebben uiteindelijk in een half uur tijd drie keer de pont gehad) ging de linkerrichtingaanwijzer van de auto kaduuk. Drie weken lang gaf het schermpje dus telkens aan dat de linkerrichtingaanwijzer weigerde. Erg irritant. En onprettig als je wilt opschieten op de autoroute, want dan moet je tenslotte je linkerrichtingaanwijzer aan laten staan, zodat iedereen weet dat je er langs wilt. Dus C. bedacht zich dat dat ding gemaakt moest worden. En ja, in Agen zat vast wel een Peugeot-dealer. Vroeger stonden in de Michelingids van Frankrijk per plaats de garages per automerk aangegeven, dat hebben ze een paar geleden laten vallen, erg irritant eigenlijk. Zoals altijd probeerden we er maar direct een uitstapje van te maken. We zouden bijtijds naar Agen rijden, even langs een garage dus en dan het oude centrumpje even bekijken. We waren nu tenslotte al ruim 2 weken op 14 kilometer afstand van de stad en hadden er alleen doorheen gereden naar het Office du Tourisme, naar het zwembad en naar de supermarkt. We zouden iets lichts eten en dan doorrijden naar het zwembad in Valence d'Agen, want in Agen kun je na 13.00 uur geen ligbed meer krijgen en ik kan niet tegen gras. Aldus gepland reden we bijtijds (dat is in vakanties half 11) richting Agen en vonden al snel een Peugeotgarage. Alleen deed ie niks met electronica, dan moesten we bij het vierde stoplicht rechts en dan langs het kanaal links. We mistten natuurlijk het derde stoplicht en gingen dus bij het vijfde stoplicht rechts en eindigden bijna in Bordeaux, want keren is een crime op dit soort wegen. Maar zo tegen half 12 hadden we hem dan toch gevonden. Deze deed wel van alles met electronica, maar we waren in Frankrijk en daar kicken ze op formulieren, dus het duurde een half uur voordat alle garantiebepalingen en weet ik veel rond waren. Bovendien bestaat er het een of andere systeem, waarmee alle Peugeots kunnen worden opgespoord, dat moest ook gebruikt worden. Ik begrijp daar niets van, die Peugeot stond tenslotte vlak voor hun neus. Jullie begrijpen, het humeur was niet meer geheel optimaal. Het was namelijk 38 graden in de schaduw en de garage/werkplaats was niet airconditioned, ik moest uiteraard buiten een sigaretje roken en de kinderen wilden in de auto wachten en zaten geen seconde stil en manlief vond alles geweldig interessant..Ik zal jullie niet vervelen met verhalen over lampjes die opgespoord moesten worden vanuit de bumpers enzo, het duurde gewoon eeuwig lang, bovendien bleek het een bug in de software te zijn (pffff, dit is een auto man !) en kon dus niet opgelost worden. Het grapje wat C. maakte voordat bleek dat het een bug was (kom schat, overmorgen mag je de hele dag met de richtingaanwijzer aan rijden) viel uiteindelijk dus wat in het water. Ik moest er wel weer om grijnzen natuurlijk. Toen de vriendelijke knaap die de bug niet kon vinden begon met het oppompen van de banden (ook de reserveband, zien jullie het voor je ?) was de maat vol. Genoeg is tenslotte genoeg. We konden weg. Het was inmiddels half een en dat is etenstijd voor mams, dus vroeg C. wat we gingen doen. Daarmee bedoelt hij: waar wil je eten.
Ik had nog steeds de pest in en wilde eten bij Le Margoton. Waarom bij Le Margoton (dat vroeg C. niet hoor, maar ik kan me zo voorstellen dat jullie je dat afvragen). Omdat ie maar 1 bestekje heeft. Dat zou wel helemaal niet in orde zijn, en een chagrijnig middagje leek me wel iets.
We reden toch de oude binnenstad in, schattig overigens, parkeerden en wandelden naar Le Margoton.

Twee grote glazen ramen met ertussen een glazen deur markeerden het restaurant. Een huiskamerrestaurant. Met 6 tafeltjes, waarvan er nog eentje vrij was. Schattig zag het eruit. Mooi linnen op tafel, mooie glazen, vriendelijke jonge bediening, kortom een verrassing. Direct een karaf ijswater op tafel. Niks chagrijnig middagje dus ! Ik deed nog even een poging, want ik besloot dat we het goedkoopste menu zouden nemen allevier, dat van 14.50. Drie menu's zijn er hier, die van 14.50 dus, eentje van 20.50 en eentje van 23.50.

Omdat ik vis wilde en C. nog maar een keertje parelhoen namen we een fles rose (ik heb het helemaal gehad met rose, dit was de eerste en enige keer dat we rose gedronken hebben in deze vakantie?.). Een Cotes de Provence, gewoon wel lekker fris. De jongetjes hadden hun karaf ijswater, die gewoon werd vernieuwd als ie leeg was, want dorst hadden we allevier wel.
Het voorgerecht kwam, huisgerookte zalm met salade. Hoe simpel. Maar hoe lekker ! Werkelijk prima zalm, een mooie hoeveelheid ook, mooi dun gesneden en een heerlijke gemengde groene salade met een notenvinaigrette. Hoe lekker kan zoiets simpels toch zijn.
Na een prettige pauze kwamen de hoofdgerechten. Voor Ole en C. een parelhoenfilet met een boutje, wat rijst erbij, diverse groentetjes en een blank sausje. Voor Maurits en mij gegrilde makreel met een identiek garnituur als bij de parelhoen.
En kijk aan, alweer zo lekker. Drie prima makreelfilets, mooi krokant gegrild, lekkere rijst, heerlijke beetgare groenten (broccoli, zo?n klein groen bloemkoolding, iets nieuws, geen idee hoe het heet, courgette, partjes gepelde verse tomaat), echt erg lekker. Ook de parelhoen viel uitstekend in de smaak. Iedereen zat te smullen. En het werd ook weer gezellig, dat werd het bij de zalm alweer..
Bij het opdienen van de hoofdgerechten meldde het meisje van de bediening dat de borden gloeiend heet waren en bedankte me toen ik het even vertaalde voor de jongetjes. Om aan te geven hoe prettig het er hier aan toe gaat.
Het dessert was een fromage blanc met verse aardbeien en het wordt saai, maar ook dat was weer gewoon lekker. Voor de jongetjes een slag uit de suikerpot eroverheen, voor ons natuurlijk niet. Gewoon goeie fromage blanc !

Nog koffie voor de grote mensen en toen moesten we toch wel heel dringend naar het zwembad vonden we. En dat deden we dus. Het siste toen we in het water sprongen, maar oh, wat waren we tevreden over dit eenbestekje restaurant !
De dag erna zocht ik enthousiast opnieuw een eenbestekjes-restaurant op, we hebben drie keer het straatje waarin het gevestigd zou moeten zijn doorgelopen, maar we konden het niet vinden. Toen hebben we maar op een terrasje in dat straatje mosselen gegeten. Ook lekker !

79.70 waren wij kwijt voor 4 menu's a 14.50, een fles rose en 2 koffie.

0 gedachtes over "Le Margoton in Agen"

Er zijn nog geen reacties geplaatst.

Geef een reactie

Copyright © 2004 - 2024 Restaurant recensies van Carla, Restaurantbelevingen | Alle rechten voorbehouden | Privacyverklaring

Designpro.nl | Z-IM.nl