DSC09382
DSC09382

Hotel Adlon Kempinski in Berlijn

Op 12 oktober 2006 in Berlijn, Duitsland.

Deze werkgroepweekenden kennen het absolute culinaire hoogtepunt altijd op de zaterdagavond. De organisatoren hebben dan de niet eenvoudige taak om iets heel bijzonders te regelen. Berlijn is natuurlijk Berlijn, dus ik was geweldig benieuwd wat ze voor ons in petto zouden hebben...

Pal voor vertrek kregen we de adresgegevens door, wij zouden ons nl. per taxi laten vervoeren, we hadden wel genoeg gezien van de metro.

Hotel Adlon Kempinksi. Naast de Brandenburger Tor en een hotel met een zeer rijke historie.

De entree is koninklijk. Je weet werkelijk niet wat je ziet. We waren er natuurlijk eerder dan de rest, dus zetten we ons in de lobby, die hier een afmeting van enkele balzalen heeft en bestelden wat wijn en wat bier. Fotograferen is absoluut verboden, wat ik dus heel vreemd vond. Aan de andere kant kan ik me voorstellen dat de livreiers geen enkele behoefte hebben om horden toeristen te weren, dus ok.

Prima wijn, prima stoelen, gedempt geluid, prachtige omgeving.

Dat beloofde wat dus.

Nadat het gezelschap compleet was, begaven we ons naar de eerste verdieping, waar wat sta-tafels klaar stonden met knabbels en de champagne, Moét et Chandon, werd ingeschonken. Prima allemaal. Enkele mondvermaakjes werden rondgedeeld, allemaal wat vissig en mooi zacht van smaak en zeker niet te zwaar. Een leuk begin.

We werden aan tafel genood, vier mooi grote ronde tafels stonden voor ons klaar in een werkelijk prachtige zaal. Enorm veel bediening, erg vriendelijk allemaal en de eerste wijn werd ingeschonken. Een Schiefferterrassen Riesling dry, Vineyard Heymann-Löwenstein, Mosel-Saar-Ruwer 2005. Lekker!

Erbij het voorgerecht: Auswahl vom Yellow Fin Thunfisch mit Limequatrelish, Ingwer und Wasabi-Espuma. Dit betekende 5 geweldig mooie bereidinkjes van tonijn. Allemaal even lekker, met mooi gebruik van de diverse ingrediënten. Entje sprong er echt uit wat mij betreft: een bonbon (wit van kleur) met een zeer diepe tomatensmaak, dus ook hier maakt men gebruik van dat leuke tomatenschuim. De wasabi was niet te nadrukkelijk aanwezig en ook de limecomponent detoneerde absoluut niet. De lime was gecombineerd met de gember en dat vond ik een erg leuke vinding. Dit beloofde dus wat.

Het tweede gerecht was Minestrone von der Nobisente mit Ravioli und Feige. Ik ben niet zo soepig, zoals wellicht bekend, maar dit was wel een erg mooi bouillonnetje van eend, prachtig op smaak. Erin twee erg prettige ravioli, gevuld dus met vijg en rillette van eend! Ontzettend leuk gevonden dus alweer. En erg mooi van smaak.

De volgende wijn, men schenkt hier prima door, maar dat zal ook aan de organisatoren te danken zijn, werd ingeschonken, een Bourgogne Blanc, Chardonnay Dry, Domaine Coche-Bizouard, Meursault 2003. Een fijne wijn, wellicht nog wat jong, maar ik vond hem wel erg lekker.

Het tussengerecht, Atlantik Hummer mit Kalbszunge und confierten Grenaillekartoffeln, was ook al zo opzienbarend lekker. Prachtige stukjes kreeft met een mooi stukje kalfstong vormden een voor mij onbekende, maar heel erg goede combinatie. De gekonfijte aardappeltjes vond ik er eigenlijk ook gewoon leuk bij. Wederom dus erg tevreden.

Hierna een pauze voor wat speeches en dergelijke, die me uitstekend uitkwam na al dit culinaire geweld en we schakelden over op de rode wijn. Een Chateau Cantemerle, 5eme Cru Class, Haut Medoc 1999. Een voor ons bekende wijn, wat niet wegneemt dat ook deze wijn heel gewoon goed was.

Het hoofdgerecht was Gebratener Irischer Lammrücken mit Provincialkruste, Zitronenthymian-Minzmarmelade und Polentasouffl. Lamsvlees dus, zuigend zacht met een helaas zompig zacht provençaals kruidenkorstje. Polenta is niet mijn favoriet, ook hier niet en de citroen-tijm-mintmarmelade vond ik dan wel leuk. Zoals zo vaak, helaas dus ook hier, haalt het hoofdgerecht het niet bij de voor- en tussengerechten.

Het nagerecht, Orangen-Crêpe Mille Feuille mit Mandel-Krokant-Eis und Kirschragout, was lekker. Mooi fris, mooi knapperig en zelfs het ijs vond ik lekker. Ik ben nl. niet zo'n amandelliefhebber, maar het crispje vond ik erg leuk. Erbij een glaasje Muscat de Beames de Venise, Domaine Paul Jaboulet, 2004 en het feest was compleet.

We sloten af met waterige espresso met geweldig heerlijke friandises (ik heb er veel te veel van gegeten, maar mensen wat een heerlijke chocolade) en dat geheel spoelden we weer prettig weg met erg fijne grappa.

Absoluut een memorabele avond.

1 gedachtes over "Hotel Adlon Kempinski in Berlijn"

Ed van Wijnerij

Ja, hotel Adlon ken ik. Ik heb er afgelopen juli geluncht, buiten op het terras. Unter den Linden, op honderd meter afstand van de Brandenburger Tor, waar destijds nog een tientalle meters hoge voetbal stond, vanwege het WK. Ook deze lunch was perfect in orde !!
14 oktober , 2006 om 00:05 am

Geef een reactie

Copyright © 2004 - 2024 Restaurant recensies van Carla, Restaurantbelevingen | Alle rechten voorbehouden | Privacyverklaring

Designpro.nl | Z-IM.nl