DSC09382
DSC09382

Apicius in Bakkum (Castricum)

Op 3 december 2007 in één ster, Noord-Holland.



Apicius op 16 november 2007.

Opeens was de afspraak zomaar gemaakt. Met twee Smulwebbers, die ik beide al jaren virtueel ken. Het blijft spannend, maar in dit geval wist ik zeker dat het wel goed zat, dus echt gespannen was ik niet.

Keurig op tijd reed ik het zeer nette Bakkum binnen (ik ben niet vaak te vinden boven Haarlem eerlijk gezegd, dus het landschap was nogal nieuw voor me en het dorpje zeker). Parkeren is hier geen probleem, eigenlijk pal voor de deur van Apicius ligt een vrij ruime parkeerplaats. Omdat ik wat te vroeg was en dorst had, liep ik een gelegenheid aan de overkant van de straat in om een glaasje water te drinken. Halverwege het glas zag ik opeens mijn tafelgenoten aankomen. Ik stormde dus naar buiten en na onze begroeting besloten we gewoon alvast het restaurant in te lopen, het was tenslotte al 12.00 geweest.

Je komt hier binnen in de lounge, met zicht op de open keuken. Nu stonden de afzuigkappen te loeien dus vanwege het lawaai namen we direct plaats aan onze tafel. De ontvangst was overigens vriendelijk.

We kregen een rechthoekige tafel tegen een wand. Een beetje dom van me om niet direct te vragen om een ronde tafel bij het raam, want gaandeweg de middag werd de manier waarop de vrouwelijke bediening omging met de wand en de krappe ruimte storend. Ik begrijp ook niet goed waarom ze ons nu juist aan die tafel zetten, slechts 1 andere tafel raakte bezet namelijk - maar jammer was het wel. Of je bent wat soepeler in de bediening (niet perse rechts van iemand willen opdienen als daar toevallig een muur staat) of je zet mensen niet zo krap neer. Een echt minpunt vond ik dit.

Prachtige cadeautjes kreeg ik tijdens ons aperitief (voor de mannelijke tafelgenoot een biertje en voor ons dames achtereenvolgens een Kir en een glaasje witte wijn). Een eau de parfum wat ik nergens meer zie tegenwoordig en een bokaaltje eigengemaakte sambal, die we toevallig gisteren gegeten hebben: in een woord heerlijk!

Vier amuses maar liefst, gezamenlijk opgediend. Van rechts naar links een bitterbal van Europese kreeft met kerriemayonaise die ik matig vond. Ik ben niet zo kapot van bitterballen op dit niveau. Een soepje van venkel, komkommer en (wederom) Europese kreeft wat me een stuk beter beviel. Een créme van zuurkool, licht gerookte eendenlever en balsamicogelei wat ik eerlijk gezegd gewoon niet lekker vond. Nu denk ik dat dat kwam door de balsamico, alhoewel ook de eendenlever vervelend overheersend was. Jammer dus. En helemaal links een lauwwarme platte Zeeuwse oester met wagam en dashischuim. Wat wagam is weet ik niet, ook via googelen kom ik er niet, maar de oester vond ik heerlijk, zo ook het schuim. Echt lekker.

We waren vrij rap klaar met beslissen wat we wilden: het 6 gangenmenu natuurlijk!

We begonnen met dungesneden zeeduivel. Werkelijk prachtig zag het eruit (zo ongeveer alles zag er beeldschoon uit hier). Mooi dun gesneden zeeduivel, gemarineerd in olijfolie, peper en zout, dus boterzacht lag onder een vinaigrette van appel, bieslook en merg, waardoor en de vissmaak goed behouden bleef en de frisheid van de vinaigrette mooi te proeven was. Erop wat verschillende spruitgroentjes en twee krokante langoustines. Het krokante kwam hier van aardappeljulienne, die ik persoonlijk wat te dik vond. De langoustines waren wel perfect. Maar een plaatje dus.

Erbij een glaasje Chateau de Vallagon, Touraine, 2006. Aan de simpele kant, maar hij rook lekker.

Het tussengerecht was gebakken kabeljauwfilet. In een prachtig bordje lag een mooi stuk kabeljauw (ja, helemaal fout, ik weet het, maar zooo lekker). Eronder een mousseline van artisjok die smeltend zacht van structuur en van smaak was en stukjes courgette en venkel, gemarineerd a la Grecque. Erop schuim van wortel en gember, waardoor het gerecht als geheel een licht oranje kleurtje kreeg. Nu was de vis perfect, zo ook de mousseline en de groentjes en toch was er iets raars mee. De eerste happen waren nl. lichtzuur en gaandeweg het gerecht werd het allemaal wat zoetig. Dat was een wat vreemde smaaksensatie eerlijk gezegd.

Erbij een glaasje Muscat d'Alsace Sec, Domaine Mittnacht, 2006. Een lekkere wijn. Jaren geleden dat ik een Elzasser dronk!

Het tweede tussengerecht, ik moest erom grinniken, want riep ik niet pasgeleden nog dat ik het nooit meer zou eten, was heilbotfilet. Op de huid gebakken met kleine citroenboontjes en een créme met vadouvan. De créme haalde de heilbot behoorlijk op, dat moet gezegd worden, maar het is en blijft een suffe vis wat mij betreft, het spijt me. De boontjes vond ik gewoon leuk.

Het glaasje Chardonnay, Domaine Michel Marlborough, 2004 Nieuw Zeeland kon me dan wel weer bekoren.

Het hoofdgerecht was gebraden hertenkalffilet. Uitstekend gebraden plakken hert troffen we aan. Erbij een mooi torentje rode kool, wat halve spruitjes, veel cantharellen, een créme van gewelde amandelen, een bitterbal met hertenvlees die wel erg lekker was en een jus van rode port. Het overkomt me niet vaak, maar dit vleesgerecht was erg lekker. Bijzonder lekker zelfs.

Erbij een Cotes du Rhne Villages, les Becs Fins, Tardieu Laurent 2005, die me prima beviel. Men denkt vaak dat Cotes du Rhne zo simpel zijn, nou, vergeet dat maar.

Na een prettige pauze kregen we een bordje met kaas. Chaource, harde Vacherin (kende ik niet), een roodschimmel waarvan de naam me ontschoten is, een oude Nederlandse geit en een fijne natte roquefort. Gewoon prima kazen. Donkerbruin brood erbij en een quenelle van kweeperengelei (volgens mij) en een glaasje PX Toro Albala 1979. Helemaal goed dus.

Het dessert tenslotte was een bordje met een Brownie van witte chocolade, boerenjongens van "van Wees" en een bolletje yoghurtroomijs. Gewoon lekker. De Vin Santo del Chianti di Caratello, Falchini 2000 paste er uitstekend bij.

We besloten de koffie elders te nuttigen en toen gebeurde er iets wat me nog nooit is overkomen: de rekening werd me uit handen genomen en ik hoefde niets te betalen. Ik viel er helemaal stil van. Een uitstekende reden natuurlijk om dit zeer genoeglijk samenzijn heel snel te herhalen elders.

Samenvattend: dankzij mijn tafelgenoten had ik een heerlijke middag. Wat betreft het restaurant kan ik kort zijn: dit is wat mij betreft geen ** sterrenrestaurant. Er wordt goed gekookt, maar niet opzienbarend.

3 gedachtes over "Apicius in Bakkum (Castricum)"

petra

Deze had ik ook gemist, heb hier een paar keer heer-lijk! geluncht, wat een fijn adres is dit. Ook zulke aardige mensen. Jij stoort je echt aan dat water he? Ik vind het nooit zo erg, beetje extra de kas spekken. En vaak ook wel lekker, toch een gevoel van luxe: een mooie waterfles. Hoewel wij er ook vaak minstens 2 bestellen hoor!
2 november , 2006 om 19:05 pm

Wat leuk dat je er nu een foto bij hebt gezet en ook nog zo'n mooie grote. Ga daar mee door, dat maakt je recensies nog aantrekkelijker! Met vriendelijke groet, Astrid Schreuders
3 december , 2007 om 18:35 pm

hannie

Zou die wagame anders geschreven wakame, Japans zeewier, geweest kunnen zijn?
28 januari , 2008 om 23:10 pm

Geef een reactie

Copyright © 2004 - 2024 Restaurant recensies van Carla, Restaurantbelevingen | Alle rechten voorbehouden | Privacyverklaring

Designpro.nl | Z-IM.nl