Chapeau! in Bloemendaal

Op de website van Chapeau! zag het terras er zeer uitnodigend uit, maar helaas regende het pijpenstelen deze middag. Tussen de druppels door rende ik naar de ingang van het zeer charmante restaurant. Voor een indruk verwijs ik naar de website.

Mijn tafelgenoten waren al aanwezig en zaten aan een biertje. Ik had wel trek in een witte wijn en we wisselden een paar leuke cadeautjes uit en waren natuurlijk al snel druk in gesprek.

De inrichting is hier klassiek-modern en ziet er zeer gastvrij uit. Helaas zitten de stoelen wat mij betreft erg slecht (korte zitting, kuil achterin, smalle leuningen en een gekke verhouding tot de tafel, net niet prettig), wat toch wel een minpuntje is...

De bediening is vriendelijk, kundig en plezierig.

De amuses kwamen, drie hier. Van links naar rechts een bonbon van eendenlever met amandel en rabarbercompote: een mooie combinatie met zowel smeltende compote als smeltende lever; een créme van asperges met onderin volgens mij tuinboontjes wat ik nogal gewoontjes vond en een bitterbal van Hollandse garnalen omringt met inktvisbrood en een mayonaise van mosterd: niet onaardig deze bitterbal.

De kaart werd ons gebracht, met een toelichting op het lunchmenu. We besloten na niet al te lang beraad tot het viergangenmenu. Mijn Vlaamse vriendin had erge trek in de duif en bij haar partner en bij mij was daar geen enkel bezwaar tegen. Wat mij wel verbaasde is dat het lunchmenu simpeltjes werd uitgebreid tot het viergangenmenu, met dan de wijziging van het hoofdgerecht (dat was zeebaars en wij wilden dus de duif). Ik geloof niet dat ik daar nu zo kapot van ben op de een of andere manier, maar goed.

Een wijnarrangement is hier mogelijk, maar daar zijn we alledrie niet zo weg van. We besloten tot een Saint Veran 2005 van Verget en die beviel ons goed. IJswater is geen probleem hier, brood en boter uiteraard ook niet.

Het eerste gerechtje was Canadese kreeft met een potpourri van groentengeleitjes, frisse salade, aangemaakt met kreeftenvinaigrette en een saus van avocado.

Niet al te veel kreeft, om niet te zeggen nogal weinig kreeft troffen we aan. Erom heen gegeleerde groenten in blokjes: erg lekker trouwens en wat gemengde sla. De avocadosaus werd er aan tafel overheen gelepeld. Een best aardig gerecht, vooral door de groentengeleitjes. De stukjes kreeft vond ik dan weliswaar lekker, maar veel te weinig. Dat doen ze bij De Bokkedoorns een stuk beter.

Ons tussengerecht ('we maken wel iets lekkers met coquilles voor u') was een Royal van doperwten, voorjaarsgroenten, gestoofde morilles, coquille en beurre van morilles. Op ons bord troffen we aan de groene groenten (erwtjes, tuinboontjes, prei), die lekker waren. Daarop 1 plakje (ik wed dat ze net 1 coquille voor ons drietjes gebruikt hebben) goed gegrilde coquille. Eromheen wat gestoofde morilles, die lekker waren en een saus van morilles die ook erg lekker was. Boven op het plakje coquille lag dan nog wat sinaasappelschuim. En van dat sinaasappelschuim begreep ik nu helemaal niets. Het voegde niets toe, het brak eigenlijk alleen maar af. Gelukkig waren we zo slim om het schuim eerst maar weg te eten, daarna een stukje brood te pakken, zodat de andere smaken nog tot hun recht bleven komen. Jammer dit.

In zijn geheel (op dat rare schuim na dan) was dit een heel aardig gerecht, maar de zuinigheid van dat ene plakje coquille stoorde me toch wel behoorlijk. Ik hoef heus geen kilo coquilles in een menu, maar 1 of 2 gewone coquilles is toch wel het minste.

We waren toe aan de rode wijn en kregen de gekozen Saint Aubin 2005, Francoise en Denis Clair ingeschonken en die was in orde.

Het hoofdgerecht was zoals gevraagd de gebraden Anjou-duif, mousseline van bospeen, pommes maxime, paddestoelen, rettich en compote van dadels.

Een absoluut heerlijk gerecht dit. Werkelijk prachtige duif, heerlijke paddestoelen, met erop zo'n mooi rondje van flinterdunne aardappel en de compote van dadels was van dezelfde structuur als de rabarbercompote bij de amuses. Heel gewoon prima allemaal.

Alledrie besloten we geen dessert, maar wel kaas te nemen en de mooie kaaswagen verscheen aan onze tafel. We kregen een deskundige uitleg en maakten alledrie onze keuze. Stuk voor stuk uitstekende kaasjes hier natuurlijk. Erbij wat verschillende sneetjes brood, die ik zoals gebruikelijk niet gegeten heb, maar die ongetwijfeld prima in orde waren.

We sloten af met cappuccino voor mijn tafelgenoten en espresso voor mij. Erbij nog heerlijke snoeperijtjes, waarvan vooral het blokje gelei van aardbeien met zwarte peper en het hoorntje met pistache-ijs me zijn bijgebleven.

Los van het feit dat het een bijzonder gezellige middag was en ik toch wel tevreden ben over het restaurant blijf ik in mijn achterhoofd met een paar puntjes zitten. Ik denk wat ik hier nog wel een keer wil eten.