Het Pakhuis, Gent

Keurig op tijd reden we in de stromende regen de parkeergarage van het hotel binnen. Inchecken was al mogelijk, dus we hingen even de kleren uit en haasten ons richting de bar. Het werkgroepweekend was weer een feit. Het duurde even voor iedereen gearriveerd was maar daarna lunchten we genoeglijk in de krochten van het uiterst prettige hotel. De werkgroep vergaderde op deze vrijdagmiddag, de partners waren geheel vrij te doen wat zij wilden. Het was helaas ongelofelijk slecht weer, dus veel meer dan plassen en paraplu's heb ik deze middag niet gezien.

Na het opfrissen verzamelden we weer in de bar en rondom 19.00 wandelden we gewapend met veel paraplu's naar Het Pakhuis.

Gent overigens is absoluut een bezoek waard, wat een schitterende stad. Ik was er al een paar keer eerder geweest, maar toen kwam ik niet veel verder dan het Lam en nog wat andere bezienswaardigheden, maar het is een heerlijke winkelstad en ook de buitenwijken hebben veel aardige dingen te bieden. Zo hebben wij op de zaterdag, stralend weer!, onder begeleiding van een gids met muziek via een mp3-speler onder andere een bezoek gebracht aan het grootste robotorkest ter wereld en geluncht in een grappig eetcaf langs de Leie (Multatuli), waar ik moest grinniken omdat er een bordje hing met de naam van de vroegere Belgische weerman (Armand Pien). Ik moet nog even uitzoeken hoe het allemaal precies zat daarbinnen.

Maar goed. Deze recensie gaat over de maaltijd op de vrijdagavond. Bij het Pakhuis. Een begrip, althans ik kende het van naam.

Voor een indruk verwijs ik naar de website.

De ontvangst was soepeltjes en we werden doorverwezen naar een voor ons gereserveerd deel van de vide. Een lange, lange tafel en voor een deel nogal krap. Tenminste als je stond. De ijzeren onderdelen van het gebouw komen akelig ver naar voren nl., dus het was oppassen geblazen bij het opstaan. Maar dat mocht de pret niet drukken.

We begonnen met wat witte wijn. Het is me ontgaan wat voor wijn. Ik meen een Italiaanse. In ieder geval prima in orde, ik heb hem de rest van de avond gewoon doorgedronken. IJswater is hier geen probleem en na enige tijd verschenen de amuses. En niet zomaar amuses. Prachtige bordjes met per 4 personen een oester, een glaasje met rucola en flink wat paling en een amuselepel met carpaccio. Allemaal geweldig lekker. En ik had ook nog eens het geluk dat na wat geruil opeens vele oesters mij ten deel vielen. Heerlijk, heerlijk!

Het afgesproken menu was een keuzemenu, dus per gang viel er iets te kiezen.

Het voorgerecht was of de carpaccio van rundvlees met rucola, parmezaan, balsamico en olijfolie of de tartaar van gemarineerde Schotse zalm met specerijen en een compote van bloemkool.

De carpaccio, mijn tafelheer aan de overkant nam telkens, toevallig hoor, het andere gerecht dan ik, was goed. Zag er goed uit vond ik, zonder al te veel overbodige frutsels (helaas wel die domme pijnboompitten, maar gelukkig wel minimaal), waardoor het vlees veelal wegvalt.

De tartaar van gemarineerde zalm was uitstekend. Erom heen wat peterselieolie en wat salade, incl. prettig ontvelde stukjes tomaat en eronder dus die compote van bloemkool. Nou, dat vond ik dus helemaal niks. Rauwe bloemkool (niets mis mee verder) met wat mayonaiseachtig iets, wat mij een vervelend mondgevoel gaf. Ik herinner me overigens eenzelfde ervaring bij De Bokkedoorns, dus het Pakhuis hoeft zich geen zorgen te maken verder J.

Voor het hoofdgerecht konden we kiezen uit de kabeljauwrug a la Plancha, puree van nieuwe aardappelen, opgewerkt met kruidenboter, kort gebakken bospaddestoelen en kalfsjus met tijm of de eendenfilet met gerookte lentegroenten, platte peterselie, lavas en pittige saus.

Mijn tafelheer had de eend en was tevreden. Een immense portie vond ik het. Ook echtgenoot, die een stukje verderop zat, had de eend en was erover te spreken. Mooie groentjes, fijne eend en prettige noedels.

Ikzelf had de kabeljauw en was diep tevreden. Een prachtig stuk kabeljauw, helemaal perfect van cuisson (op het velletje na, dat had wat krokanter gemogen van mij), op lekker veel paddestoelen. Een lekker jus-tje, puree die wat mij betreft zonder de kruidenboter had gekund en ietsjes romiger had gemogen, maar nog steeds lekker was en ik was dus diep tevreden. Een heerlijk maaltje.

Na een prettige pauze kwamen de toetjes. We hadden kunnen kiezen uit de huisbereide taart of sorbets met seizoensfruit en wederom had mijn tafelheer de taart. Chocholadetaart. Een mooi stuk, waarin volgens mij stukjes pistache te vinden waren en erover gedruppeld wat chocoladesaus kreeg hij voorgezet en wederom at hij keurig zijn bordje leeg.

De sorbets waren ook lekker. Cassis, appel en citroen en wat fruit. Gewoon lekker.

Tot slot nog wat koffie. Bonbonnetjes ben ik vergeten, sloten witte wijn waren er inmiddels doorheen gegaan.

Samenvattend: een prima restaurant dit. Goede producten, prettig personeel, mooie en betaalbare wijnen en ook niet onbelangrijk: lekkere stoelen! Om naar terug te keren!