Merlet in Schoorl

Op de vrijdag van deze restaurantweek reed ik op mijn gemak richting Noord-Holland. Ik had daar afgesproken met twee dierbare vrienden uit Den Helder. Helaas was Giséle ziek, maar gelukkig had Bert besloten toch te komen. Gelukkig omdat ik in mijn eentje eten helemaal niet leuk vind en omdat ik bijzonder nieuwsgierig was naar Merlet, dus dan toch voor een lastige keus had komen te staan.
Toen ik aan kwam rijden op de parkeerplaats achter het hotel-restaurant stond hij al te wachten, dus wandelden we naar binnen. Een zeer vriendelijke ontvangst en de deur naar de eetzaal zwaaide voor ons open. Mooi ingericht! Prettige stoelen, fijn licht en een prachtig uitzicht op een deel van het (zeer beschut voor een deel) terras en het weiland daarachter, met nog redelijk dartele koeien erin. In de zomer zal het hier geweldig toeven zijn!

Een aperitiefje wilden we wel, voor Bert een Brand biertje, hier van de tap gelukkig en voor mij een witte wijn. De huiswijn, een hele prettige Saumur Loire, Cuve Vent de Nord, Domaine des Guyons. Knabbels stonden al op tafel: stengeltjes met maanzaad, nootjes, olijfjes en gekonfijte kerstomaatjes. Lekker in al hun simpelheid. Brood kwam, op tafel al boter, zout en olijfolie.

De amuse maakte ons direct superenthousiast, w t een smaken!
Nora, die ik nog ken van San Sebastian en die ontzettend lekker is. De wijnkaart hier is uiteraard - het is niet voor niets een nsterrenrestaurant natuurlijk - erg mooi en wat leuk is: normaal geprijsd. Over ijswater doen ze hier ook niet moeilijk gelukkig, dus het werd al prettiger en prettiger. Wat een verschil van sfeer en instelling met wat eerdere restaurants op dit niveau deze afgelopen week zeg. En wat een prettig personeel, precies de juiste toon, uitstekend op elkaar ingespeeld en dat speciale iets wat misschien heel gewoon wel een kwestie is van trots zijn om te werken in een restaurant als dit en het leuk vinden om gasten in de watten te leggen.

Goed, het feest kon beginnen dus.
Het voorgerecht, twee bereidingen van makreel met nougat van garnalen, créme van eidooier, zoetzure komkommer met een kruim van kroepoek was een plaatje om te zien. Twee lange stukjes makreel, zachtgegaard in ieder geval, met ertussen de nougat van garnalen, daarop die créme van eidooier en twee krokante garnalen nog in de schaal, die we in zijn geheel konden eten. De makreel was heerlijk, echt zo'n lekkere makreelsmaak; de nougat viel wat weg tegen de garnalen, die ik fantastisch vond. De créme van eidooier vond ik vooral knap gemaakt en leuk voor het kleurtje, maar qua smaak voegde het niet veel toe eigenlijk. Ernaast nog een bolletje van een soort salade met makreel, wat ook erg lekker was en daarnaast de zoetzure komkommer, wat altijd een schot in de roos is bij mij (tja, hoe dol kan een mens zijn op komkommer in al zijn uitingen) en tot slot een streep kruim van kroepoek, die me niet zoveel deed eerlijk gezegd. Maar wel een heel mooi gerecht dit.
Het optionele tussengerecht, wat we uiteraard namen, was gepekelde skreifilet met snijbiet, gelei van tomaat, ragout van schelpdiertjes en vanille met een chip van nori.
artisjok-barigoule, meiknol.
Precies dat troffen we ook aan. Een geweldig stukje vlees met een heerlijke créme. Ook de groene asperge was erg lekker, goed beetgaar nog en uitstekend in combinatie met de Parmezaanse kaas. De zwezerik vond ik lekker, maar hij had iets steviger gebraiseerd mogen worden van mij, nu was het wat eh hoe noem je dat... drillerig. De smaak was uitstekend overigens! De diverse groenten waren allemaal erg lekker, maar de topper op het bord was de ravioli. Prachtig mooi dunne pasta gevuld met ossenstaartvlees wat tot draadjes getrokken was en flink op smaak gebracht was met lavas. Geweldig lekker!
Tja, alweer een uitstekend gerecht dus.

Het dessert van deze middag, créme karamel met karnemelk met muscovado suiker, met een coulis van bramen, dragon en roomijs van steranijs kon Bert erg bekoren. Vooral het rood fruit, wat altijd zo'n lekkere fris toets geeft vond hij heerlijk. Nu heb ik zelf, als ik al een dessert neem, ook het liefst dat er iets van rood fruit inzit, dat frisse, rinse is lekker als afsluiter.
Ikzelf kon zonder problemen het dessert inruilen voor een keus van de kaaswagen.
Een kaaswagen hier, zoals je niet vaak meer tegenkomt. Vroeger wel, maar tegenwoordig is de omloopsnelheid waarschijnlijk te laag. Bij Merlet dus niet, want dit was een kaaswagen naar mijn hart. Wat een keus!
Vijf stukjes koos ik. Een Tomme de Chévre uit Poitou, een Chaource uit het Champagnegebied, een Neufchatel uit Centre, een Vacherin Mont d'Or uit de Pyreneeën en een Roquefort, uiteraard uit Roquefort. Uitstekende kaasjes waren het.

We sloten af met uitstekende espresso, met erbij wat lekkere friandises en de meest lekkere madeleines die ik ooit geproefd heb! Mensenkinderen, wat waren die lekker. Warm, druipend van waarschijnlijk boter, maar ohohoh, wat lekker!

Samenvattend: Merlet heeft mijn vertrouwen in de nsterrenrestaurants in Nederland voor wat betreft deze restaurantweek volledig hersteld. Ik ging nl. redelijk wanhopen na de andere bezoeken deze week, maar hier heb ik weer gezien hoe het wel kan. Absolute verwennerij en zeker een restaurant om nog heel vaak te bezoeken. Een aanrader voor iedereen!