Apicius in Bakkum

Op deze vrijdagavond reden we kalmpjes richting Bakkum, naar restaurant Apicius. Ik was er al eerder, wat toen niet direct een groot succes was, dus ik was benieuwd. De jongens vonden het spannend na de ervaringen in de meiweek in Frankrijk, want inmiddels weten ook zij dat het ene **restaurant het andere niet is. Ik ben bang dat voorlopig alles wordt afgezet tegen Bru en dat kan moeilijk zijn.
De ontvangst was vriendelijk en we kregen een fijne ronde tafel in de avondzon, die getemperd werd door zonwering. Het restaurant was flink gevuld op deze avond. Het viel me op dat de lounge niet meer is, ook daar stonden nu tafeltjes. Met zicht op de open keuken, waaruit regelmatig bordgeluiden opstegen. Of dat altijd zo is, weet ik niet, wellicht dat die extra tafeltjes speciaal voor deze diningwiththestars-week zijn neergezet.
Voor ons allevier een glas champagne om mee te beginnen, Pommery hier, dus in orde.

Een bordje knabbels verscheen; stengels met iets van kerrie en sesam, een koekje met kaas en maanzaad, olijven en amandelen. Boter stond er ook al, olijfolie werd later ingeschonken toen het brood geserveerd werd. Masia El Altet, Spaanse olie.
Het menu stond op tafel. Althans, daarover was enige verwarring, omdat het het Jeunes Restaurateurs d'Europe-menu was, maar navraag leerde dat het ook het menu voor deze avond was. We keken nog even de (bekroonde) wijnkaart in, die wij overigens aan de beperkte en dure kant vinden, maar besloten tot het arrangement. De vriendelijke meneer in de bediening beloofde ons de wijnen op te schrijven, wat hij vervolgens vergat, zodat bij vertrek de kundige sommelier (een vrouw hier) nog de moeite nam om de wijnen voor ons op te schrijven.

Een amuse verscheen. Eentje in drieën. een hoorntje met ei en kaviaar; een gelei van paling met appelgelei erop en een soepje van asperge met garnalen en aardappelkaantjes. Alledrie aardig.

In het glas kwam Sancerre, Roger Neveu, Sauvignon Blanc, Loire, Frankrijk en die was uitstekend. Mooi stuivend met een fijne afdronk. Hij paste prima bij het eerste gerecht. Remoulade van spinkrab, meiknol en confit van tomaat met guacomole en fijne kruiden.
Op een bedje van de avocadomousse troffen we wat groene asperges aan met ernaast wat basilicumolie. Op de mousse een rondje van salade van de spinkrab, waarin ook een vleug kerrie proefbaar was. Erop het gekonfijte tomaatje en een snipper mango. Een aardig gerechtje.

Het tweede gerecht, gebakken coquilles St. Jacques met zalf van bloemkool en vinaigrette van gerookte aalfilet en scheermes kon me meer bekoren. Riesling Faubel, Spätlese Trocken, Pfalz, Duitsland en die paste uitstekend bij de aal, die toch licht (maar absoluut niet storend, zeker niet) overheersend was. De sommelier overigens was zeer enthousiast en kundig en had telkens een brede uitleg over de wijnen.

De volgende wijn, een Bellingham 'Fair Maiden', Franschhoek, Zuid-Afrika paste uitstekend bij het laatste visgerechtje. Tarbotfilet van de grill, ragout van Hollandse asperges en morilles met een schuim van eekhoorntjesbrood.
Precies dat lag op het bord en dit uiterst klassieke gerecht vonden we eensgezind het mooiste gerecht van deze avond. Prima tarbot, een heerlijke saus waarin de paddestoelen en de asperges duidelijk te proeven waren en het geheel nog afgemaakt met wat bloemetjes van bieslook.

Het vleesgerecht werd begeleid door een oude bekende, een Faustino V, Tempranillo, Riga, Spanje en die smaakte zoals ik me nog wel herinnerde uit vroegere jaren. Als een tempranillo dus. Het vleesgerecht was een runderribstuk uit de oven 'Bonne Femme' garnituur, gekonfijte knoflook en rode wijnjus.
Mooie plakken rundvlees vonden we met een garnituur van aardappeltjes, tuinboontjes en puree, twee gekonfijte knoflooktenen en een mooie rode wijnjus. 

Het dessert tenslotte werd begeleid door een Moscatel de Chipiona, Jerez, Spanje en dat was een apart wijntje. Lekker fris en licht in ieder geval en dat paste uitstekend bij de citrusgratin en het yoghurtroomijs wat we aantroffen op ons bordje.
Ertussen nog wat stukjes meloen en dit was een lekker, fris dessert.

De maaltijd sloten we af met wat espresso en thee, waarbij nog wat koekjes kwamen en na betaling van de rekening verlieten we Apicius.
Een degelijke maaltijd met niet echte uitspringers, maar ik vermoed dat we zo langzamerhand wat blasé zijn wellicht. Aan de andere kant worden we toch nog regelmatig erg verrast in restaurants en zo heel gek is het toch niet om dat te verwachten en te hopen, zeker op **niveau. We voelden allevier een lichte teleurstelling, ondanks dat het niet slecht was, zeker niet.