't Regthuys in Maarn

Op deze zaterdagavond reden we met zijn tweetjes - de jongens waren elders - richting Maarn. We gingen eten bij `t Regthuys, een als goed bekend staand restaurant in die contreien.
Parkeren was makkelijk in het centrum van het zeer slecht verlichte plaatsje in de bossen van de Utrechtse Heuvelrug, de entree was vriendelijk verlicht, het terras was opgesteld voor de rokers onder de bezoekers en we stapten binnen.

Ik vermoed dat de eigenaren een huiskamergevoel willen ontwikkelen bij de gasten, want zoals op de website te zien is, bestaat het restaurant eigenlijk uit drie compartimenten met drie verschillende inrichtingen. Wij werden naar het achterste deel geleid en kregen - zoals gevraagd - een fijne ronde tafel.
Keurig gedekt met dik linnen, wel helaas wat bobbels door het onderkleed, wat op den duur toch wat vervelend was. En, zoals echtgenoot opmerkte, hetzelfde bestek als wij thuis gebruiken. Op enkele tafels na was het restaurant geheel gevuld deze avond vooral naar mijn idee met oude bekenden.

Een aperitiefje wilden we wel.
Een witte wijn, een Saumur, een zeker niet onprettige Loirewijn. De huiswijn ook en dat voor 3.90 per glas is netjes.
Enkele knabbels verschenen.
Een bakje met 2 blini`s met haringkuit en koriander, die vooral naar blini smaakten; een bakje met gemengde noten die eerst gemarineerd en daarna geroosterd waren, erg lekker, maar ook erg overheersend en een glaasje met twee stengels van bladerdeeg met Coppa di Parma.

We kregen de kaart en een uitleg over het viergangenmenu. Men kent hier uiteraard een à la carte gedeelte, twee menu`s (drie- en viergangen) en een proeverijmenu van 8 gangetjes.
Wij kozen deze avond niet voor het proeverijmenu maar voor het viergangenmenu (49.50). Eerst even de kat uit de boom kijken tenslotte.
De wijnkaart kwam en die is aardig. Voor ieder wat wils, ook Duitsland en Oostenrijk zijn vertegenwoordigd en uiteraard ook de nieuwe wereld.
Wij kozen heel klassiek voor een witte Chateauneuf du Pape, die ons uitstekend beviel.
Water stond al op tafel, bruiswater wel te verstaan, maar een koele fles was ook mogelijk, die dan weer niet in een koeler op tafel kwam en een karaf ijswater voor mij was ook geen probleem. Boter en olijfolie stonden er ook, de olijfolie helaas in een zo kleine hoeveelheid dat het pipetje niet kon worden volgezogen, maar na een opmerking daarover werd er een nieuw glaasje neergezet. Brood (2 halve sneetjes en 2 bolletjes) kwam pas bij het voorgerecht.

Eerst nog een amuse.
In drieën troffen we op een leistenen plaatje aan tartaar van ossenhaas met basilicummayonaise; tuile met een salade van chorizo en een rouleau van inktvis met appel. Alledrie erg lekker, waarbij de inhoud van de tuile erg overheersend van smaak was en we dus eigenlijk wel een advies hadden gewild in welke volgorde dit te eten. We begonnen nu namelijk - zoals gebruikelijk - links en eigenlijk hadden we daarna de inktvis, die erg lekker was, moeten eten.

Na een nogal lange wachttijd kwam het voorgerecht.
Huisgemaakte pastrami van kalfsmuis met kreeft met remoulade van knolselderij en truffel. Mooie stukjes heerlijk lauwwarme kreeft vonden we, met fijne plakjes pastrami. Erop een plakje truffel, wat naar niets smaakte, veel cressesoortjes en twee toefjes remoulade van knolselderij op smaak gebracht met truffelolie. Een keurig gerecht.
Na alweer een behoorlijk lange wachttijd, men houdt hier tenminste een half uur tussen de gerechten aan en dat vind ik te lang (een keertje geeft niet, maar standaard geeft het wel vinden wij, om de simpele reden dat ik dan uiteindelijk met trek opsta van tafel.

Het gaat er dus niet om dat ik haast heb, integendeel, uiteten is ook een avondje uit voor mij. Je hebt dat ook weleens met die officiële diners, die onderbroken worden door diverse toespraken, dat duurt en duurt ook maar), kwam het tussengerecht.
Open ravioli met skrei.
Op een plak pasta (tja, alles wordt tegenwoordig een open ravioli genoemd als er maar een plak pasta bijligt), lag een stukje niet op smaak gebrachte skrei. Het stukje van echtgenoot trouwens was beduidend groter dan dat van mij en dat vind ik ergerlijk. Erop een `krokant` van venkel, die niet krokant maar taai was, erbij wat puree van venkel en een saus van schaal- en schelpdieren, die aardig was. Een gerecht wat niet geheel uit de verf kwam wat mij betreft. Ook nog wat gestoofde jonge prei troffen we aan.

Het hoofdgerecht was Australisch ribeye.
Mooie plakken vlees in een saus met Barolo vonden we. Erbij fondantaardappeltjes met pancetta, die wat ons betreft net nog niet helemaal gaar waren, winterpostelein, wat schorseneren, een erg droge quenelle van biet en gemengde paddestoelen, witlof en boontjes. Het vlees was uitstekend.

Echtgenoot hield het bij het dessert van het menu, ik wilde graag kaas.
Het dessert was deze avond cannelloni van mango, met mangomousse en witte chocoladeparfait. Erbij nog gebakken mango, gevuld met wat room. Echtgenoot was tevreden, het was een lekker fris, niet te zwaar gerecht.

Ik kreeg vier mooie stukjes kaas, met een prima uitleg erbij, wat brood en een quenelle van olijf en ook ik was tevreden. Goede kaasjes waren het.

Of we nog koffie wilden. Dat wilden we wel als ze tenminste espresso hadden. Men vroeg keurig of we er ook nog wat friandises bij wilden, wat het geval was, want door de lange wachttijden tussen de gerechten had ik gewoon nog wel trek.

De koffie was in orde, de friandises, waaronder een amarettomousse en wat soesjes waren lekker.
Nog een opmerking over de bediening. Die is goed. Op het echtpaar na wat ook eigenaar van het restaurant is allemaal erg jong, maar goed geïnstrueerd en voldoende op de hoogte van wat de keuken klaarmaakt.
Na het betalen van de 170 euro (incl. fooi) verlieten we `t Regthuys.
In hun klasse absoluut een goed restaurant. Voor mij iets teveel minpuntjes helaas, maar ik realiseer me dat ladingen mensen heel tevreden zouden zijn.