Bezoek augustus 2011.
Na een stop in Gent, waar we na een prettige lunch op het heerlijke terras van Mubart, het restaurant van het MSK, de vaste collectie van het MSK bekeken, reden we naar Kortrijk, checkten in in het uiterst prettige hotel, waarna we een wandelingetje in Kortrijk maakten richting Markt. Daar stapten we tegen half 8 in een taxi en die bracht ons naar het hoogtepunt van dit weekend: restaurant Table d'Amis.
De ontvangst was weer allerhartelijkst, de hele keukencrew zwaaide vriendelijk en we namen een aperitief - een Luxemburgse roés-champagne - op het geheel verbouwde terras. 
Prachtig is het geworden, intiem, modern, toegankelijk en zo passend bij de sfeer van het restaurant. Heel knap gedaan weer. Mooie houten wanden, prachtige zachtgele/beige wanden, mooie laurierbomen en prettige stoelen, echt heel mooi.
Vrijwel direct kwamen de mondvermaakjes.
De bekende, maar daarom niet minder lekkere gemarineerde tomaatjes, kroepoek van wortel met een worteldip, een bolletje mozzarella met een basilicumcrème en een meringue gemaakt van oud bruin van uiteraard Petrus gevuld met een crème van eendenlever en afgewerkt met groene appel. 
Stuk voor stuk weer erg lekker.
Nadat we de kaart, die alweer vernieuwd was, bekeken hadden en uiteraard hadden gekozen voor het menu Terroir met drie keer een wijnarrangement en plat en bruisend water kwam er een amuse.
In een mooi bakje troffen we stukjes gegrilde inktvis met yoghurt en radijs aan. Een mooie combinatie en alweer lekker.
Na enige tijd werden we in het al flink gevulde restaurant aan tafel genood. De ronde tafels werden bezet door 6 tot 7 mensen, dus wij kregen een ruime tafel tegen de olijfgroene wand. Het personeel is flink uitgebreid, ik telde er wel 5 en allemaal keurig in het zwart gekleed.
Brood, boter, peper, zout en olie kwam op tafel, water ook en de eerste wijn werd ingeschonken. Een wijn uit de regio. Uit het Heuvelland. Een Phoenix van het Domein Vidaigne. Een frisse, stuivende wijn vonden we. 
De wijn begeleidde de rode poon.
Gemarineerd, auberginecrème & gedroogde huid, frisse komkommer. Heerlijke stukjes gemarineerde poon kregen we, omgeven door toefjes auberginecrème, poeder van de schil van de aubergine, aangemaakt met iets van olie, mooie staafjes komkommer ertussen, zodat het bord werkelijk een plaatje was. Erop nog wat bloemetjes van de venkelplant die een absolute finishing touch gaven. We wisten direct weer waarom we hier toch zo graag komen....
De volgende wijn was een Chileense. Zo'n frisse stuivende Sauvignon, die ik steeds meer ga waarderen. Een Matetic, Coastal 2009. De enthousiaste nieuwe sommelier had bijna geen woorden voor deze wijn en besloot zijn zeer enthousiaste verhaal dan ook met hij is gewoon lekker, wat we heel charmant vonden. 
Hij begeleidde het tweede gerecht, de Europese kreeft. Kreeft dus met een compote van puntpaprika, tomaat en rode peper. Prachtige stukken kreeft kregen we, erbij wat verse amandelen - zeer verrassend van smaak en erg lekker - compote van puntpaprika, tomaat en rode peper zoals vermeld, wat bloemetjes en we waren dik tevreden. De kreeft was perfect. En van de stukjes had zelfs een krokant korstje wat ik dus weer geweldig knap vind. Erbij nog wat kruidenolie, die zoals altijd hier, het gerecht helemaal f maakte. Alweer waren we vol bewondering.
We vervolgden met de Noordzee Pladijs. 
Schol dus met een salade van noordzeekrab met koolrabi, yoghurt en vadouvan. Een mooi stuk prachtig gebakken schol kregen we met erbij een cilinder gemaakt van de koolrabi waarin een werkelijk uitstekende krabsalade zat. De vrienden die onze deze avond vergezelden vielen er stil van en dat wil wat zeggen... Erbij toefjes yoghurt en een heerlijke vadouvanolie. Alweer een subliem gerechtje. Hierbij schonk men een Touraine uit de Loire, een Pascal Pibaleau. Nu hebben wij ooit eens een huis gehuurd in dat gebied en we waren toen al verbaasd over de mooie zachte wijnen die er gemaakt werden. In Nederland kon je destijds alleen die zure je gezicht vertrekkende Touraines kopen, wat we dus nooit deden. Weer een mooie vondst van Sofie dus!
We vervolgden dit feestmaal met een glas Fleurie, Domaine de Roche-Guillon. Een bloemige bourgogne, waar ik wel van hou. 
Het gerechtje hierbij was Zomerprimeurs. Een gepocheerd kwartelei, thee van gedroogde groenten, weiboter en bloemen. Een prachtig bord kregen we met allerlei groentjes, bloemen, een eitje en aan tafel ingeschonken thee. De thee was geweldig van smaak, het eitje ook, maar dat vond ik eerlijk gezegd een beetje klein, dat had van mij best een gewoon gepocheerd ei mogen zijn. Helaas waren een paar groentjes aan de taaie kant, want niet prettig eet. Een beetje jammer, want in aanleg is het natuurlijk een heel mooi gerechtje. Zo waren de cantharellen en het bietje bv. wel perfect.
Het vleesgerecht van deze avond was droog gerijpte entrecote Hereford. Gegrild op houtskool, sjalot cuisse de poulet en jonge look.
Geweldige entrecote kregen we, zelden zo heerlijk gegeten zeg. Erbij compotes van sjalot en look en een of ander kruidje wat een prachtige toets gaf. Ik ga nog na wat het precies is, want ik ken(de) het niet. Een uitstekend vleesgerecht. Hierbij schonk men een fijne Haut Medoc, Chateau Caronnes Ste. Gemme, die perfect combineerde.
Waarmee we toe waren aan het zomerfruit. Drie kleine bereidingen volgens de kaart.
We begonnen met een bekertje met erin een soda van biologische appel met sorbet van thaise limoen en koriander; heerlijk fris en kruidig.
Daarna kwam een wel heel knap gemaakt dessertje, volgens mij gebaseerd op het probeersel wat ik de vorige keer vergeten was te fotograferen:
meringue van wei gevuld met zuringsorbet en yoghurtcrumble; geweldig knap vond ik het dat die meringue onderin dus open was en dat de sorbet van zuring daarin verstopt was. En die sorbet was heerlijk! Ook de crumble die eronder lag was geweldig, licht en fris, heerlijke desserts voor een zomeravond. De blaadjes die erbij lagen, waren geluksklaver en dit is een type zuring.
De finale was een plaatje.
Mara des bois aardbeien en blauwe bosbessen en rozen; mousse en poeder van blauwe bosbes, sorbet van aardbei en rozen en de prachtige roze krokantjes zijn ook van roos. Een uiterst smakelijk kunstwerkje dit.
Koffie dronken we op het heerlijke terras waar we nog een roomcakeje met sinaasappel, platte kaas en citrusafrikaantjes kregen. Martijn vertelde me dat het cakebeslag is, waarvan de boter is vervangen door geklopte room, zodat je een lichtere versie krijgt.
Een heerlijk cakeje was het in ieder geval. We waren zo aan het praten met Matthieu over de verbouwing, het servies en natuurlijk de maaltijd dat de ijsbonbons van Kortrijkse St. Pol jenever al bijna gesmolten waren, maar gelukkig waren we nog net op tijd.
Diep tevreden weer verlieten we dit bijzondere restaurant. Om keer op keer naar terug te keren!
