Le Moulin Simonis in Lafort, België

Nadat we de poes naar haar logeerhotel hadden gebracht reden we zuidwaarts naar de Ardennen. Lafort, onderdeel van de uitgestrekte gemeente Vresse sur Semois was ons doel. We lunchten bij een wat onduidelijke, maar daarom niet minder lekkere Chinees in Kontich en zo rondom vier uur bereikten we het via (nogal verslavende) Vakantieveilingen gewonnen hotel.

Een hotel met schrikbarend slechte reviews, dus ik was voorbereid op vreselijk veel enge dingen. Wat dus allemaal heel erg meeviel. Een zeer aardige ontvangst, een behoorlijk ruime kamer met lekkere bedden en een ruime badkamer met een prima douche en een föhn, gewoon elke dag schone handdoeken en een prima ontbijt. Bovendien zaten heel veel gasten 's avonds in de gezellige ruimte beneden spelletjes te doen en ik vond het er dus behoorlijk aangenaam. Ook belangrijk: een prima uitvalbasis voor de dingen die we er wilden doen.

Nadat we uitgepakt en wat gerust hadden vertrokken we rondom half 8 naar het gereserveerde restaurant, le Moulin Simonis (foto overdag genomen). De navigatie had enige moeite om de molen te vinden, maar uiteindelijk kwamen we er natuurlijk toch. De ontvangst door de vrouw des huizes, die in haar eentje ook de bediening deed, was vriendelijk en we werden gevraagd plaats te nemen in de lounge. Daar kregen we de kaarten te zien en een uitleg over het menu van deze avond. Drie van ons kozen voor het menu, incl. kaas en wijn en Maurits, die ons reed, nam slechts het menu, zonder kaas.

Een aperitief wilden we ook wel, drie keer een coupe champagne en voor mij het aperitief maison, dezelfde champagne, maar dan met wat kruiderijtjes en ik moet zeggen dat ik het erg lekker vond. Erbij verschenen zowaar amuses, erg leuk vond ik dat.

Op een langwerpig plateautje van boven naar beneden een heerlijk preisoepje met wat room, eronder geweldig lekker stukje gebakken ganzenlever op heerlijk rinse appel en een stukje boudin noir en blanc, ook al erg lekker. Later nog aangevuld met voor ieder een oester, heerlijk!
Na enige tijd werden we aan tafel genood in het piepkleine restaurant. Opeens begreep ik waarom de vrouw des huizes gewoon in haar eentje kon bedienen.
We kregen een gigantische tafel met ons viertjes, niet zozeer breed als wel heel lang, de overkant zat heel ver weg, redelijk komisch vonden we het.

Keurig gedekt overigens met lopers, mooi glaswerk, servetten en een leuke decoratie. Water - Bru - kwam op tafel, evenals lekker vers brood.
De eerste wijn werd ingeschonken. Voor een Ole een glas Rully, Domaine Vincent Dureuil-Janthial Mazires, waar ik lichtelijk jaloers op was. Wat een schitterende Rully zeg! Voor echtgenoot en mij een glas Chateau du Mont, Cuvée Jeanne, 2008 Sauternes. Een schitterende Sauternes vond ik. Men doet hier dus niet lullig met de wijnen, integendeel. Er wordt ook nog eens fijn bijgeschonken, bijzonder gastvrij dus.

De voorgerechten kwamen. Voor beide zonen de coquilles. Twee schitterende coquilles kregen ze, perfect van cuisson met ertussen wat krokant spek en een heerlijk boterwitlofjus-tje erbij. Diep tevreden waren ze en dat begrijp ik.

Wij hadden - uiteraard zou ik bijna zeggen - de terrine van ganzenlever met erbij wat krokant brood met abrikozenjam en een brioche. Op de rand van het bord lag lekker veel zeezout vermengd met peper dus ik was helemaal blij. De Sauternes ging er uiteraard prima bij.
Bij het hoofdgerecht kreeg Ole een glas Margaux, Chateau Deyrem Valentin en hij was er erg tevreden over. Wat ik volkomen begrijp. Mooi robijnrood, veel tannine, maar niet storend en een erg lange afdronk.

Beide zonen waren weer eensgezind in hun keuze voor het hoofdgerecht, hertenkalf met een heerlijke wildjus, een gigantische cantharel, aardappelpuree en wat fruit. Ze hebben er van gesmuld.
Wij kregen een glas van die heerlijke Rully die Ole bij het voorgerecht had. Echt een wijn waar ik van hou: vol, mineralig, lange afdronk en fris.

Wij hadden gekozen voor de tarbot. Een mooi, licht gebakken, stuk tarbot kregen we, met wat aardappelpuree aan de ene kant en aan de andere kant twee kleine quenelles wortel- en bloemkoolpuree. Lekker, maar wel een beetje simpel allemaal eerlijk gezegd. Maar die wijn was top.
Bij de kaas wilden echtgenoot en Ole wel een glas rode wijn, wat de Margaux werd, ik wilde graag de Rully erbij, wat geen enkel probleem was.

Een leuk bordje met kaasjes verscheen. Ik herinner me in ieder geval - uiteraard - de Roquefort en de Têtes de Moines, die erg lekker waren, maar ook de andere drie stukjes waren zeker niet te versmaden.

Als dessert verscheen een bord met erop een flensje geflambeerd met flink wat Grand Marnier, waaronder twee bolletjes vanille-ijs verstopt zaten. Een zeer klassiek, maar daarom niet minder lekker dessert dus. Heerlijk!
Na nog driemaal goede espresso verlieten we zeer tevreden le Moulin Simonis en namen nog een digestief in het hotel voordat we heerlijk gingen slapen.