DSC09382
DSC09382

Vincent & Paul in Essen

Op 16 januari 2013 in Duitsland, stadsbezoek.

We zouden weer een weekend op stap gaan met vrienden. Deze keer naar Essen, want daar heeft men het Museum Folkwang en in dat museum was tot 13 januari (inmiddels een week verlengd) een bijzondere tentoonstelling: Im Farbenrausch. Munch, Matisse und die Expressionisten.


Allevier wilden we die graag zien, dus de datum was snel geprikt. Een hotel op loopafstand van het museum was ook snel geregeld en we zouden lunchen in het restaurant van het museum, Vincent & Paul. Niet omdat de kaart me nu zo vreselijk aansprak, maar gewoon omdat het makkelijk was.

 


De reis verliep voorspoedig, parkeren onder het museum ging ook nog, ondanks de al schrikbarend lange rij mensen en we wandelden het restaurant binnen. Een vriendelijke ontvangst in het minimalistisch ingerichte restaurant en we kregen een tafel voor 4.

 

 

 


Na niet al te lange tijd verschenen beide vrienden en we begonnen met een glas wijn. Een Grauburgunder 2011, Weingut Lergenmüller Pfalz. P1050379Lekker, maar wel een zoetje op de lippen, dus later vroegen we om een echt droge wijn en de sommelier kwam aan met een fles Verdecchio, waarvan de details me verder zijn ontgaan, maar die schitterend droog was. Water wilden we ook wel, plat en bruisend en we kregen heerlijk water, wat verder overal in Essen werd geschonken. Een mandje stokbrood kwam, zonder smeerseltje en ik geloof ook niet dat er peper en zout op tafel stond. We waren redelijk eensgezind in onze keuzes.

 

 


Als voorgerecht namen twee van ons de gemengde salade met Aziatische Caesardressing en gebakken paddestoelen en parmezaan, waarbij ik nog graag de reuzegarnalen wilde en we kregen een nogal gigantische portie sla met een fijne lichte dressing, waarvan me de Aziatische toets wel wat is ontgaan. Ook de parmezaan kon ik slechts her en der ontdekken als een piepklein flintertje. De gebakken paddestoelen echter waren lekker warm en mooi op smaak en ook de garnalen waren prima klaargemaakt. De sla was echter wat teveel voor me, maar echtgenoot bracht uitkomst.

 

 


De andere twee tafelgenoten waren benieuwd naar de KalbsTafelspitz mit Frankfurter grüner Sauce (ik schrijf het even in het Duits, omdat we eigenlijk gewoon niet wisten wat het was), met erbij een herfstsalade en croutons. Ze kregen een vitello tonnato-achtig bord, wat betekent dat er plakken prima klaargemaakt kalfsvlees lag, afgedekt met flink wat mayonaise-achtige dressing (geen tonijn erin) en erop dus de herfstsalade. Eronder de Frankfurter groene saus en dat bleek een mooie dikke kruidensaus te zijn, gemaakt van verse kruiden en ook die vonden ze erg lekker. De croutons heb ik eerlijk gezegd niet gezien en ik heb er ook niets over gehoord, maar ze waren wel erg tevreden met dit gerecht.

 

 


Bij het hoofdgerecht waren de drie mannen zeer eensgezind. Zij kozen alledrie voor de runderstoofpot met rode kool met appel en een aardappelknoedel. Van die knoedel was niemand onder de indruk, die bleef dan ook liggen. Wat we overigens vooraf al wisten, want niemand van ons vindt die knoedels lekker. Het vlees was echter uitstekend en ook de rode kool was mooi op smaak, dus hierover waren ze tevreden. Ikzelf vond het nogal lastig iets te kiezen en ontdekte op de valreep dat men vis van de dag heeft hier. In een saffraan-kerriesaus en met gemengde groenten.

 

 


De vis van de dag was deze dag volgens mij rode mul en ik kreeg een mooi kleurig bord met drie fileetjes, die goed gebakken waren met eronder flink wat gemengde groentjes in een naar mijn smaak iets te flauwe saffraan-kerriesaus. De kerrie had wel wat ruimer aanwezig mogen zijn. Maar: best een aardig gerecht. De rij voor de ingang van het museum was inmiddels gigantisch, maar het leek redelijk snel te gaan. Nadat we nog een goede espresso hadden genomen gingen ook wij in de rij staan, maar toen stagneerde de boel - het restaurant was overigens wel zo vriendelijk om warme koffie en chocolademelk en ook Glühwein langs te brengen - en na anderhalf uur hadden we er genoeg van en vervoegden we ons in het hotel. Daar had een medewerker de uitstekende tip om tegen 18.00 kaartjes te gaan kopen voor de zondag, wat we hebben gedaan, zodat we zondagochtend bij opening van het museum hebben kunnen genieten van de tentoonstelling.

 

1 gedachtes over "Vincent & Paul in Essen"

MyriamC

Kndel ... ook niet mijn ding.
16 januari , 2013 om 12:09 pm

Geef een reactie

Copyright © 2004 - 2024 Restaurant recensies van Carla, Restaurantbelevingen | Alle rechten voorbehouden | Privacyverklaring

Designpro.nl | Z-IM.nl