DSC09382
DSC09382

De Lindehof in Nuenen

Op 27 januari 2013 in één ster, favoriet, Noord-Brabant.

Op zondag 20 januari mochten we alweer op pad naar een prijswinnaar van Dining with the Stars en deze keer reden we naar mijn absolute favoriet in Nederland: De Lindehof. Het zou gaan sneeuwen en ijzelen en weet ik veel, maar niets kan ons natuurlijk weerhouden. De mannen parkeerden de auto en vanwege de kou wandelde ik alvast binnen, waar ik direct de chef hoorde zeggen daar is Carla. Nou, van zo'n welkom word ik dus helemaal vrolijk!

Toen we compleet waren kregen we een tafel in de erker en opeens viel mijn blik - dom van me, eerder gewoon niet gezien - op een heel geestig schilderij van Soenil, in prachtige kleuren. Uiteraard kreeg ik een uitleg over alle onderdelen van het schilderij en de toon voor de middag was weer gezet. Wat een gastvrij restaurant is dit toch. Een glaasje champagne wilden we wel. Mij viel op dat het opeens Ruinart was en op mijn vraag waarom dat zo was kreeg ik van de kundige sommelier als antwoord dat meer gasten dit merk kennen. Wat ik me kan voorstellen natuurlijk, maar ik vind de Serge Mathieu toch ook wel heel erg prettig. Soenil ving dat natuurlijk weer op en lopende de amuses kwam hij met glazen Serge Mathieu, zo attent!

Direct werd er al een glaasje met de bekende broodsoldaatjes met garnalen en de tandooridip met kerrie neergezet en zoals altijd was dit weer een heerlijk hapje.

Aansluitend kwam de chef zijn bonbon van witte chocolade, bataat, ras el Hanout en chili-espuma brengen en ook die was zoals altijd erg lekker.

Hierna kregen we een schaal met een half bos erin, schitterend van kleur. Erin verwerkt drie hapjes. Links een quenelle van erwtensoep, krokant gemaakt met wat soezendeeg en erop een doperwtencrème, fantastisch van smaak. In het midden een kroepoek van cêpes met wat veenbessencompote, ook mooi diep van smaak en een fijne combinatie en rechts een bolletje van pompoen met kerrie en piccalilly. Die laatste vond ik natuurlijk geweldig, fan als ik ben van piccalilly (en kerrie).

Op de hand kregen we vervolgens een crèmetje gesmeerd met kerrie en daarop werd een bonbon geplakt, gemaakt van groene mango en vadouvan, ook geweldig lekker.

Hierna kwam er weer een schitterend hapje. Op een mooi schaaltje kwam een kleurig geheel bestaande uit ijs van gemberbier, wortelcrème met garam masala, gember en foie. Een werkelijk schitterende combinatie vond ik dit.

We waren er nog niet, er verscheen nog een schaaltje met die geweldige rendang erin. Rendang met gefermenteerde witte kool en poeder van miso, een fantastische combinatie!

Het slot van de amuses was een minimalistisch bordje met een sushi van schaaldieren, crème van miso, een crunch van wilde gepofte rijst en chorizo en ik meen een compote van komkommer met papaja en mango. In ieder geval ook al weer erg lekker. Het hield maar niet op! We hadden de wijnkaart bekeken en besloten om eens niet het arrangement te nemen, maar voor wat flessen te gaan. Echtgenoot was benieuwd naar de Ossian uit Segovia, 2010. Een fijne wijn vond ik het. Water, brood, boter en olijfolie van Masia el Altet werd op tafel gezet en ingeschonken en het feest van het menu kon beginnen. Het eerste gerecht was Belgisch Blauw - Eendenlever - Pata Negra. Een gerecht in tweeën.

Op een bord tartaar van Belgisch Blauw met Pata Negra, zoetzure tomaat en structuren van radijs met een schitterend stukje gebakken eendenlever erbij, wat volgens mij weer zo'n attente verwennerij van Soenil is geweest. In ieder geval weer ontzettend lekker. Schitterende tartaar met wat Pata Negra, radijs in allerlei vormen, cressjes, komkommer etc. De gebakken eendenlever was uiteraard perfect gebakken en zoals ik schreef: ontzettend lekker!

In een schaaltje naast het bord kregen we terrine en ijs van eendenlever. De terrine werd omvat door pennywafeltjes. Het ijs van de eendenlever smolt op de tong, zowel door de structuur als door de smaak en eronder lag een crumble van roggebrood. Een absoluut verwengerecht. Iete, de gastvrouw, schonk nog even snel een wijn uit India voor ons in, die perfect paste bij de eendenlever. Nu ken(de) ik helemaal geen wijn uit India, ik wist niet eens dat ze er wijn verbouwen, maar deze was erg lekker. Een Viognier nog wel. Sula Vineyards, Dindori Reserve, Viognier 2012. Vanwege het niet helemaal droge karakter perfect passend dus bij de eendenlever.

We vervolgden met het tweede gerecht. Coquille - ossenstaart - peterseliewortel. Dat alles troffen we uiteraard aan. Erbij een fantastische kalfsjus en natuurlijk nog heerlijke krokantjes erbij, echt een heerlijk gerecht.

In een glas als extra van Soenil erbij een nieuwe vinding van hem: bouillon van sjalot, espuma van aardappel en wat truffel. Pure verwennerij weer en een geweldige smaakcombinatie en ook belangrijk: mooi licht. We gingen door met een extra gerechtje wat we konden kiezen.

Zwezerik - bloemkool - gerookte eidooier. Een mooi bord om te zien met mooie stukjes perfecte zwezerik met diverse structuren van bloemkool en romanesco, topinamboer, jus van boleten en in het midden een prachtige gouden gerookte eidooier, wat natuurlijk een mooie smaakexplosie in de mond opleverde. Ook erbij hazelnootjes, want de combinatie bloemkool/hazelnoot is perfect, aldus de chef, en daarin heeft hij groot gelijk! De Ossian was op, dus we gingen door met een fles Avanthia Godello, ietsjes lichter dan de Ossian, maar ook erg lekker.

Het hoofdgerecht kwam. Duif - gefermenteerde knoflook - zwarte peper. Duif dus met een gekonfijt pootje, mousseline van aardappel en gefermenteerde knoflook, bitterbal van gekonfijte duif, diverse groentjes en sjalotjes, jus met zwarte peper en als extraatje een bakje met zon geestig rolletje, wat na het begieten met warm water een vingerdoekje wordt. Heel attent. En een erg lekker gerecht. Perfect klaargemaakte duif natuurlijk en de mousseline had die heerlijke zachte knoflooktoets die je krijgt door het fermenteren. Op de duif nog lekker wat gehakte nootjes, die het geheel compleet maakten.

Echtgenoot en ik wilden eigenlijk wel graag kaas in plaats van dessert en dat was natuurlijk gewoon mogelijk. Iete presenteerde de mooie kaaswagen en we maakten onze keus.

Erbij als garnituur geschaafde peer met amandeltjes en wat stroop, wat zoete moesjes, heerlijke gezouten noten en stroop en ook nog een vruchtenbroodje. Onnodig te zeggen eigenlijk dat het prima kaasjes waren.

Zoon wilde wel graag het zoete dessert. Rode biet - bittere chocolade. Structuren van rode biet en bittere chocolade, zo werd het aangekondigd en precies dat kreeg hij ook. Het zag er prachtig uit en ook zoonlief werd extra verwend door de chef, want ik zag toch echt plakjes truffel liggen. Leuk om te noemen is dat hij eigenlijk niet zo heel weg is van de aardse smaken van biet en truffel - in tegenstelling tot mij -, maar dat hij enorm genoot van dit dessert.

Toen ik hem zo zag genieten, wilde ik eigenlijk ook nog wel een klein, fris dessertje en ik kreeg een mooi klein dessertje bestaande uit rijstepap, diverse structuren van bloedsinaasappel en erop een krokantje van bloedsinaasappel en honing. Een heerlijk, fris en licht dessert. Tijdens het schrijven van de recensie zie ik dus op de rekening dat de chef dit dessert niet heeft gerekend, waarvoor alsnog mijn zeer hartelijke dank. Ik word een beetje verlegen van al die presentjes! We sloten af met uitstekende espresso, waar per persoon een schitterend plateautje met zoete lekkernijen kwam.

Ik herinner me een lolly met gezouten karamel, een klein taartje van Irish Coffee, een bonbon van wortel, sinaasappel en chocolade, een candybar met zeezout en een Mojitolepel met mintvulling. Stuk voor stuk even lekker! Toen ik bij het afscheid nemen ook nog eens het kookboek van Soenil met een geschreven opdracht erin kreeg, wat ik inmiddels verslonden heb, kon mijn middag natuurlijk helemaal niet meer stuk. Diep tevreden verlieten we toen het al bijna donker was De Lindehof, we hebben er weer een geweldige middag gehad en natuurlijk keren we snel weer terug! Nogmaals heel erg bedankt.

2 gedachtes over "De Lindehof in Nuenen"

Sophie enzo

Ja, ik kan me voorstellen dat je diep tevreden was na al deze verwennerij!
27 januari , 2013 om 13:33 pm

Nell Nijssen

Als de stoet van amuses maar niet op lijkt te houden, ja, dan weet je dat je goed zit. Een goede restaurateur begrijpt nog dat gasten zich verwend willen voelen. Het is daar genieten, zie ik wel.
27 januari , 2013 om 18:15 pm

Geef een reactie

Copyright © 2004 - 2024 Restaurant recensies van Carla, Restaurantbelevingen | Alle rechten voorbehouden | Privacyverklaring

Designpro.nl | Z-IM.nl