Parkheuvel in Rotterdam

Op deze donderdagmiddag had ik een hele tijd geleden al gereserveerd voor de lunch bij Parkheuvel. Een Iens-deal was het. Nu ben ik niet heel kapot van alle deals en andere aanbiedingen die worden aangeboden, maar dit leek me wel wat. 55 euro voor een tweegangenlunch, incl. tafelwater, twee glazen wijn, madeleines, koffie met chocolade en friandises. Twee lieve vrienden en ik zouden er gebruik van gaan maken. Echter de vriendin werd ziek dus heb ik tijdig de reservering via Seatme omgezet naar twee personen en zou ik met mijn jongste zoon gaan lunchen bij Parkheuvel. Een bevestiging van de omzetting kreeg ik snel, waarin ook specifiek vermeld werd dat het restaurant de gewijzigde reservering opnieuw bevestigd had.
Tegen 13.00 wandelden we de trap op en de ontvangst was vriendelijk. Het restaurant was flink gevuld en zoals gevraagd kregen we een ronde tafel bij het raam. Voor drie personen. Wat betekende dat er een couvert moest worden weggehaald wat natuurlijk geen probleem was, maar wat ook betekende dat we nogal ver van het raam en lichtelijk in het midden van het restaurant zaten. De tafel werd niet verschoven en ik vond het eerlijk gezegd lastig om tijdens de maaltijd daarom te vragen, dus we zaten wat ongemakkelijk vonden we.
Of we een aperitief wilden. Uiteraard wilden we dat wel en dat werd een glaasje champagne. Van Pol Rogers hier. Brut Réserve. Voor het fijne bedrag van 18 euro.
Erbij na enige tijd - de wachttijden waren lang, te lang deze middag - verscheen er een glaasje met wat macadamianoten met Ras el Hanout en een plateautje met het bekende sesamrolletje, deze middag slechts voor eenderde gevuld met de piccalilly, en een deegje met een lichte mosterdmousse. Ernaast nog een soesje gevuld met een mousse van zwezerik. Het soesje was smaakvol, de rest vond ik flauwtjes.
Na tenminste een half uur verscheen er een piepkleine amuse. Asperge à la Flamande op een andere manier. Blokjes asperges, erop een makaron van asperge gevuld met eigeel, eiwit, ham en er overheen een krokantje van peterselie, dragon en kervel. Op zich smakelijk, maar zo klein dat er zich nauwelijks smaak kon ontwikkelen in de mond en het geheel dus in een vloek en een zucht verdwenen was. We begonnen ons wat unheimisch te voelen, het zou toch niet zo zijn dat een restaurant als Parkheuvel zo flauw zou zijn om een zelf afgesloten Deal ondermaats te presenteren? We konden ons dat niet voorstellen.
De champagne was ondanks dat we heel zuinig waren met drinken al lang op, maar toen kwam er eindelijk een glaasje wijn. Water werd overigens wel gewoon ingeschonken.
Het eerste glas wijn was Colors 2011, Costers del Segre, La Pobla de Cérvoles, Lleida, Spanje. Een nogal flauw wijntje als ik zo vrij mag zijn. Maar er wordt hier niet bijgeschonken, dus dat was dan in dit geval weer een voordeel.
Inmiddels arriveerden er ook sneetjes zuurdesembrood, vier om precies te zijn. Boter en olie stonden al op tafel. Ik vond het brood nogal droog eigenlijk en keek met een schuin oog naar de bolletjes die her en der werden rondgedeeld, maar onze tafel werd daarbij telkens overgeslagen.
Het eerste gerechtje was rundstartaar. Een rechthoek goede rundstartaar met erop gepocheerde kwarteleitjes, groene kruiden en fijn tafelzuur van Kesbeke. Verder nog wat wat radijsjes, pitten en zaden en wat krokantjes van brood. Een aardig gerecht. Ole is natuurlijk kenner wat steak tartaar betreft en hij was niet heel erg onder de indruk, maar goed het was inmiddels al twee uur geweest, dus we hadden heel gewoon trek.
Na weer een lange tijd werd de tweede wijn ingeschonken. Een Bourgogne. Chardonnay Cuvée Macha Leymarie Ceci 2011. Deze wijn beviel me beter, hoewel ik hem voor een Bourgogne wel wat dunnetjes vond.
Het gerecht erbij was kabeljauw. Kabeljauw gebakken op de plancha met olijvenkoekjes erop en daar weer op een krokant van briquedeeg met olijf. Verder twee olijvenbeignets, jus op basis van olijf en onder de kabeljauw tuinbonen en erwtjes (vooral erwtjes) met room en chorizo. De kabeljauw was op zich goed, hoewel die van mij toch een tikje te glazig was, maar vervelender was het dat hij helemaal wegviel tegen het geweld van alle olijfonderdelen. Bovendien was er niet nagezouten waardoor het geheel flauw aandeed. De jus gaf een naar plakkerig mondgevoel en de room maakte van de groentjes eigenlijk een flauw geheel, mede omdat de chorizo niet te proeven was. Een teleurstellend gerecht.
Ik wilde nog wel een espresso en Ole wilde graag een ijsthee, die hier huisgemaakt is en toen ik mijn espresso al lang op had verscheen er een plateautje met wat friandises. Die lekker waren, maar ik miste de grote uitvoering van de madeleines die ik wel op andere tafels had gezien en die ook gewoon genoemd worden in de Deal. We hadden al bijna onze jas aan toen er nog een jongeman voorbij kwam met een plateau met ik neem maar aan de Valhrona chocolade, waaruit we dan nog maar even snel een keuze maakten.
Toen ik op de rekening zag dat voor Ole die geen wijn had gedronken vanwege BOB gewoon de totale 55 euro was gerekend vond ik dat wel genoeg fooi en geheel tegen mijn gewoonte in heb ik verder geen fooi gegeven. Ik was dan ook ernstig teleurgesteld.
Zo teleurgesteld dat ik serieus overweeg de gedane reservering voor begin november voor een groep van 25 - 30 personen te annuleren. Als een restaurant op dit niveau op deze manier omgaat met mensen die gebruik maken van een Deal waarvoor het restaurant helemaal zelf heeft gekozen heb ik weinig vertrouwen in een goede gang van zaken. Ik had dit echt nooit verwacht. Gelukkig is een lunch met een van de zonen altijd erg gezellig, maar anders had ik een hele vervelende middag gehad.

Aanvulling: naar aanleiding van de recensie ben ik uitgenodigd voor een gesprek met de heer Van Loo. Dat zal plaatsvinden op 28 mei a.s.

Tweede aanvulling: het gesprek heeft inmiddels plaatsgehad. Ik vond het een zeer sympathiek gesprek, open en eerlijk en ben blij dat de heer Van Loo me ervoor gevraagd heeft. Hij heeft me een vervangende lunch aangeboden, maar ik heb aangegeven dat dat mijn bedoeling niet is van mijn recensies, maar hij vond toch dat ik er over moet nadenken. Nu, dat zal ik doen. Net zoals ik ga nadenken over de maaltijd met de groep begin november, het gesprek vond ik dusdanig sympathiek dat ik naar alle waarschijnlijkheid wel terugkom op mijn beslissing om er niet te gaan dineren.