We waren even bij de Sligro in Rotterdam voor onder andere vongole en natuurlijk kregen we toen acuut trek in een visje. Waar eet je op zaterdagmiddag vis in Rotterdam? Ja, bij Schmidt, maar daar had ik geen zin in, ik wilde zitten. Opeens schoot me Hotel New York te binnen, dus daar reden we heen.
Na het parkeren vergaapten we ons aan het immense cruiseschip dat aan het inschepen was (er stonden 
althans gigantische rijen mensen te wachten) en ik besloot dat cruisen wat mij betreft nog maar even moet wachten, misschien dat ik ooit wen aan het idee van de grootte van zo'n schip, hoewel ik dat betwijfel.
We wandelden New York binnen, waar het al bizar druk was. We hadden vrij snel een tafel in een nog relatief rustig stuk - later was ook daar alles bezet. 
De akoestiek is zoals altijd abominabel, maar je zit er verder niet slecht. Voldoende, oplettende bediening deze middag, heel prettig voor de verandering en we begonnen maar eens met een flesje witte wijn.
Een Albarnio, Rias Baixas Granbazan Ambar, zo'n fles met zo'n kleurig etiket die ik ken van Asian Glories. Een prima wijn voor een lichte lunch. Een karaf water wilden we ook wel en daar doen ze hier niet moeilijk over.
Eigenlijk hadden we gewoon zin in een gebakken tong, maar die hebben ze hier niet, dus we hadden nogal wat moeite om iets te kiezen. Voor de menukaart verwijs ik naar de website.
Uiteindelijk werd dat voor echtgenoot de 1/2 koude Canadese kreeft. Gekookte kreeft geserveerd met citroen en huisgemaakte mayonaise en voor mij de krabpoten. De krabpoten worden gekookt met prei, wortel, ui en knoflook. De beste stukken vlees zitten verborgen in de krachtige scharen.
Eerst kwam het ontleedmateriaal op tafel. Een vingerkommetje met helaas koud water en citroen, een kraker, zo'n lang dun ding om het visvlees uit de hoekjes te pulken en een vork. En een opgevouwen theedoek, waar we onze handen aan konden drogen, gelukkig maar, want met een papieren servetje kom je niet ver.
Na enige tijd verscheen het kreeftje van echtgenoot. Echt een kreeftJE, maar dat heb je nu eenmaal met die Canadese kreeften in Nederland. Het was wel een lekker kreeftje trouwens, hij heeft ervan gesmuld.
Erbij dus de mayonaise en wat sneden witbrood.
Voor mij op een oesterstandaard op ijs een stuk of 4, 5 krabpoten met mayonaise en een whiskysaus en ook de witte boterhammen. Nu had ik heel naef gerekend op de poten van de Koningskrab, die eten namelijk lekker makkelijk, maar het was gewone krab, dus ik ben behoorlijk lang bezig geweest om al het vlees er uit te halen. Dat geeft verder niets, maar ik ben wel een geweldig luie eter, dus helemaal kapot was ik er niet van. Twee poten waren niet gaar, dus die werden teruggestuurd naar de keuken en na enige tijd kwamen er keurig twee nieuwe poten. Ik vond het vlees erg lekker, mooi zilt en was dus tevreden over de krabpoten, waarbij ik aanteken dat ik ze niet meer zal bestellen om voornoemde redenen, maar dat is dus geheel persoonlijk.
Geheel voldaan waren we nog niet, dus we besloten nog een dessert te nemen.
Voor echtgenoot werd dat tiramisu, hier geserveerd in een kopje en hij vond het een lekkere tiramisu. Wat een compliment is, want zonder op mijn borst te willen slaan ben ik behoorlijk goed in het maken van een tiramisu, dus op restaurant vallen ze meestal wat tegen. De presentatie in een kopje vond ik dan weer leuk.
Ikzelf wilde graag de sorbet HNY, drie soorten sorbetijs met vers fruit en slagroom en ik kreeg een zeer groot, kleurig glas met sorbet van mango, sorbet van aardbei en sorbet van citroen met erop en ertussen lekker vers fruit. De slagroom bovenop had wat mij betreft niet gehoeven.
Koffie dronken we niet meer, we gingen huiswaarts om alvast wat voorbereidingen te treffen voor de maaltijd 's avonds.
Hotel New York is en blijft zoals het is: je kunt er altijd binnenlopen, het is altijd een drukte van jewelste, je moet het een beetje treffen met het personeel, maar het eten is er over het algemeen gewoon in orde. Een prettig adres in Rotterdam.
