Na de lunch in Veere reden we in zware regen door het Zeeuwse landschap en checkten rondom 16.00 in in ons hotel in Kortgene. Onze vrienden haalden ons op en we vermaakten ons in een cafeetje aan de haven met wat wijntjes en biertjes om lekker bij te praten.
Tegen 19.00 reden we naar Wilhelminadorp, om meer precies te zijn naar Kats, naar restaurant Katseveer. Het voormalige, inmiddels geheel heropbouwde, veerhuis van het veer tussen Zierikzee en Kats, lag inmiddels in de stralende zon. We beklommen de trap en kregen een zeer vriendelijk welkom en een fijne tafel aan het raam met zicht op het Veerse Meer.
Het kleine restaurant kent 28 couverts en is ingericht in lichte grijs/wit tinten, zodat het een prettig rustig geheel wordt. Leuke kleine poppetjes staan op de tafels en her en der verspreidt in het restaurant.
Twee van ons namen het huisaperitief, twee van ons namen champagne, van Moët&Chandon hier. 
Erbij in een kistje op kiezels kroepoek van parmezaan met knoflookmayonaise en een cakeje van mais en ansjovis met diverse maisbereidingen, allebei erg lekker en licht.
Verder kwam er in een houten bakje een eitje gevuld met crème van ei met aardappelkrokantjes en gebrande mout, ook al erg lekker.
We bogen ons over het menu. Men kent hier een basismenu van 4 gangen voor 57.50 en dat menu is uit te breiden tot 8 gangen; voor elke volgende gang betaal je dan 12.00, behalve voor de kreeft en de kaas, daar wordt 15.00 voor gerekend. Wij besloten tot vijf gangen deze avond en wilden graag de Oosterscheldekreeft als gang erbij. Ook bekeken we even de wijnkaart, hoewel we al besloten hadden dat twee van ons het wijnarrangement zouden nemen en een van ons het BOB-arrangement. De ander zou de echte BOB zijn.
De wijnkaart is behoorlijk uitgebreid, maar ook behoorlijk aan de prijs.
Op tafel stonden verder al een flesje heerlijke olijfolie en een steen met boter met zout en peper erop. Brood werd telkens gebracht evenals het bruisende en platte water wat we ook graag wilden.
Een amuse verscheen. In een kommetje een brandade (gemaakt van aardappel en schelvis hier) met een gelei van dashi en wakame uit de Oosterschelde. Heerlijk!
Heel attent legt men hier per gang een mooi gevouwen, zodat het een standaardje lijkt, papier op tafel, waarop de naam en ingrediënten van het gerecht wat gaat komen op staan. Zeer attent vind ik dat.
De eerste wijn was een Saumur, Foccata, Domaine de la Paleine. Een schot in de roos wat mij betreft, want het was zon heerlijke Chenin Blanc uit het Loiregebied en daar ben ik nogal weg van.
Erbij Noordzeekrab - Rog. Tomaat - Mimolette - gazpacho. Op een zwart bord een mooi afstekend palet aan ingrediënten. Onderop de gazpacho, doorschijnend, zoals het uitlekvocht van tomaat is, maar hier wat meer gelei-erig gemaakt. Erop de tartaar van krab met eroverheen schellen van rog. Van de Mimolettekaas was crème gemaakt, de tomaatjes plopten open in je mond. De aïoli was wit, waarmee zowel de smaken als de kleuren van het gerecht mooi in evenwicht kwamen. Een lekker gerecht.
De tweede wijn was er eentje uit Alto Adige, een Pinot Grigio 2009, Castel Sallegg. Een behoorlijk prettige Pinot Grigio en dat is nog weleens anders.
Op het bord Oosterscheldekreeft. Macadamia, bloemkool, ui en eendenlever. Mooie stukjes kreeft kregen we met erbij tartaar van kreeft aangemaakt met zilverui en mayonaise, diverse bloemkoolbereidingen, kruim van mosterd en een bal gemaakt van eendenlever. Ook een mooi en lekker gerecht. Van een simpele, maar bedrieglijke eenvoud.
Bij het volgende gerecht schonk de sommelier twee verschillende wijnen. Zeer attent weer, omdat echtgenoot geen knolselderij eet namelijk. Hij kreeg ook een heel ander gerecht dan wij. In zijn glas kwam Las Colinas del Ebro 2012, Terra Alta. Hij was er zeer over te spreken. 
Zijn gerecht was deze ronde Rode Mul. Garnaal - boemboe - wortel - pinda - kerrie en ananas. Mul, prima gebakken, met volledig gefrituurde garnalen, diverse wortelbereidingen met een Indische toets, spongecake van garnaal met kerrie en een krokantje gemaakt van kippenhuid. Hij was erg content met zijn mooie gerecht. Het schuim erbij was gemaakt van onder andere kerrie met ananas, ook dat vond hij erg lekker.
In mijn glas verscheen Garcia Viadero, Blanco de Albillo 2013. Een mooie complexe wijn.
Wij drieën volgden gewoon het menu en kregen Sint-Jakobsmossel. Knolselderij - snijboon - wasabi. Behalve de uitstekend gegrilde coquille kregen we een saus van snijboon, wat asperges, heerlijke appelkappertjes, kruim van pistache met wasabi en de knolselderij vonden we terug onder een van de coquille als brunoise. Alweer een zeer afgewogen gerecht, uitstekend in de combinaties. Ik hou veel van snijboon en vind het altijd erg leuk als een restaurant er iets mee doet in gerechten.
Bij het hoofdgerecht schonk de sommelier een Douro, Tinto 2012, Lavradores de Feitoria. Een prettige volle, maar niet te zware wijn.
Prima passend bij de Lamsrug. Peterselie - abrikoos - paprika - Stroganoff. In een saus van Stroganoff troffen we twee fijne stukjes lam aan, perfect van cuisson. Erbij crème van parmezaan, tuinboontjes, peterselie met knoflook op het vlees, abrikoos met parmezaan, waarbij het stroeve van de abrikoos extra opviel en een leuke mondbeleving gaf. De paprika gaf weer een apartere smaakbeleving bij zowel de saus als bij het vlees. Ik vond dit een zeer uitgekristalliseerd en goed gerecht.
Van de dessertwijn heb ik helaas geen foto gemaakt, maar ook dat was een zeer prettige wijn.
Het dessert zelf was Rabarber. Vlierbloesem - citroen - vanille. Zoals verwacht (en gehoopt) diverse bereidingen van rabarber, waaronder ijs en meringue met erbij allerlei crèmetjes en geleitjes van vlierbloesem met citroen en/of vanille. Ook nog kruim van het een of het ander en alweer waren we tevreden.
Bij de uitstekende espresso nam ik nog een glaasje Bergamotino, weer eens iets anders dan Limoncello tenslotte en ook die was erg lekker. Bovendien kwam er een bombardement aan lekkernijen op tafel, waarvan we nog lang hebben zitten snoepen onder het genot van diverse koffietjes.
Ik herinner me in ieder geval krokantje balletjes in een glazen potje, waar we nauwelijks van af konden blijven...
Ook nog mini (gelukkig!) Berlinerbolletjes, zo zacht en zo lekker.... en ook nog een kistje met allerhande koekjes en snoepjes. Ik geloof niet dat we echt alles hebben opgegeten, maar het was wel erg moeilijk om het te laten staan.
Katseveer is een zeer vriendelijk en attent restaurant. Alles klopt er, het wijnarrangement vond ik zeer goed, de bediening is prettig en goed op de hoogte en alles loopt gewoon zoals het moet lopen. Een fijn adres dus!
