Het Gebaar in Antwerpen

We waren weer eens bij Het Gebaar. Ook dat was weer veel te lang geleden. Zoals altijd een hele vriendelijke ontvangst en we kregen een fijn rond tweetje in het voorste gedeelte van het restaurant. Leuk vond ik het dat ook op het verruimde terras tafels bezet waren, het was tenslotte nog best aardig weer op deze tweede oktober.
Een aperitief wilden we wel, we kregen keus uit een mooie champagne, de bekende mojito op de manier van Het Gebaar en een alcoholvrije cocktail. Echtgenoot wilde de champagne en ik had trek in een gin en tonic. Dat werd een Hendricks gin met een Fentimans tonic. Lekkere tonic vind ik dat en verfrissend na al die Fever Tree-variëteiten, die ik zo langzamerhand wel ken.
Erbij de bekende knabbelkoekjes, de broodjes met zout/peper en boter en de kaarten met een uitleg over het tapaatje en het gerecht van de dag. Het viel ons op dat het brood, wat altijd erg lekker is, deze keer wel heel bijzonder was. Heel licht met lekker veel zaden erop. Ook het donkere brood was verbazingwekkend licht. De chef kwam langs voor een gezellig praatje. Leuk altijd en bijzonder gezellig. Hij vertelde ook over een paar nieuwe gerechten op de kaart en we waren direct verkocht, wat bij zijn vrouw leidde tot de vraag of Roger ons had gezegd wat we moesten eten, waar we hard om moesten lachen. Tot mijn grote verrassing kreeg ik een gesigneerd exemplaar van zijn laatste boek, Een Groot Gebaar. Ik ben er heel erg blij mee. Het leuke van dit boek is dat we tenminste de helft van de beschreven desserts gegeten hebben en nu dus zien uit hoeveel componenten zon dessert bestaat, met erbij een tekening om aan te geven hoe het op het bord te leggen en per dessert ook nog een makkelijke versie, zodat je thuis ermee aan de slag kunt. Ideaal dus.
Het water is vernieuwd, ze schenken nu Coralba water, wat uit de Alpen komt. Prettig zacht water vonden we het.
De amuse kwam op tafel. Een plaatje om te zien! Rogers caprese. Een tomatenmousse in de vorm van een tomaatje met erin een kern van basilicumcrème en ernaast een toefje crème van mozzarella. Op het tomaatje het groen van een tomaat. Heerlijk van smaak. Eerst proef je de volle smaak van een mooie tomaat, dan komt de basilicum vrij en als je de mozzarella in je mond stopt heb je opeens alle drie de smaken te pakken. Kunstig zoals altijd.
We bekeken de wijnkaart, die hier nog steeds mooi is en zeer vriendelijk van prijs. We kozen een Pinot Noir, maar die was niet meer voorradig. Althans, hij zou de volgende dag weer geleverd worden. Tja, dat kan gebeuren en Cindy raadde ons een Oostenrijkse Blaufränkische wijn aan, 2012 van Rosi Schuster uit Burgenland en dat was een erg prettige wijn, een goede aanrader dus.
We kregen tussendoor nog een hapje om te proeven. Dat hapje gaat onderdeel uitmaken van een nieuw gerecht. Het was pan con tomates, zoals je in Spanje altijd krijgt, maar dan nu de versie van Roger. Flinterdun knapperig brood met erop flink wat knoflook en gewreven tomaat. Erop smeltend zachte ham en een cressje. Heerlijk vonden we het. Vol van smaak en je waant je direct op vakantie.
Het tapaatje van vandaag bestond uit carpaccio van Wagyu met truffelmayonaise en geschaafde wintertruffel. Behalve dat het vlees zuigend zacht en heerlijk van smaak was, paste de truffelmayonaise qua smaak en qua hoeveelheid ontzettend goed bij het vlees en bij de geschaafde truffel. Werkelijk uitstekend in balans weer en zo ongelofelijk lekker.....ik droom er nog van!
Er werd nieuw brood gebracht, waaronder een viertal sneetjes speltbrood. Een stuk zwaarder dan het andere brood, maar ook weer bijzonder lekker. Uiteraard maakt Roger zijn brood zelf en hij experimenteert er dus nogal mee, leuk!
Het hoofdgerecht kwam. Gebakken stukje Wagyu beef van de bil, 100% volbloed, geserveerd met een salade van quinoa en Japanse toetsen en een lekkere bijpassende jus.
Perfect gebakken Wagyu beef kregen we, mooi nagezouten, met krokant vet en nog mooi rosé, precies zoals we het lekker vinden. Erbij, gepresenteerd in een hol stuk bot, de salade van quinoa, waarin ik iets van wasabi proefde, kleine paddestoelen, diverse aardappelbereidingen, waaronder links een lekker hartige crumble van aardappel met een heerlijke crème en een stukje rauw Wagyu beef. Links een vogelnestje van aardappel, gevuld met stoof van ossenstaart en ook een bijzonder lekkere crème erop. Verder nog diverse groentjes, waaronder zilveruitjes, een streep puree van aubergine met knoflook en een heerlijke jus. Absoluut genieten dit gerecht.
Als dessert hadden we gekozen - uiteraard zou ik bijna zeggen, want de witte truffel was pas de dag ervoor binnengekomen zoals ik op twitter had gelezen - voor de tiramisu. Een combinatie van tiramisu en witte truffel, gemarineerde peer en chocolade. We kregen een bakje met erin de interpretatie van Roger van tiramisu met erop de geschaafde witte truffel, eronder de gemarineerde peer en aan tafel werd er een heerlijk lichte koffiecrème op het dessert geschonken. Het kannetje bleef staan en is tot op de bodem op gegaan...Verder diverse meringues van drop, crunch van speculaas. De tiramisu was afgedekt met een dunne plak witte chocolade en de truffel, crunch en meringues zoals hierboven genoemd lagen erop. De peer zat onderin. Wat ons opviel, behalve dat het bijzonder lekker was en uitstekend weer in balans, was dat het gerecht heerlijk licht was. We dachten in eerste instantie dat er geen mascarpone in zou zitten, maar dat was niet zo, Roger gebruikt voor dit gerecht espuma van mascarpone en dat maakt het - samen met de peer - zo prettig licht. Een grote aanrader dit gerecht!
We sloten af met het bekende plateautje met goede espresso, twee heerlijke koekjes en een glaasje water en meer dan tevreden zoals altijd verlieten we Het Gebaar. Het is en blijft een zeer favoriet restaurant van ons, we komen er bijzonder graag!

Het hele interieur wordt op de schop genomen begreep ik en eind oktober gaat het vernieuwde Gebaar dan weer open. Een extra reden om er snel weer heen te gaan.