Berghotel Schlossanger Alp in Pfronten

Nog maar net terug uit Frankrijk vierden oudste zoon en ik onze verjaardagen zo her en der en op zijn verjaardagsdag reisden we af naar Beieren, naar de Allgau om precies te zijn. Dat zou een tweedaagse stop zijn om hem uiteindelijk met al zijn spullen af te leveren in Innsbruck, waar hij tot en met februari bezig zal zijn een tweede master te halen. De heenreis ging prima en het hotel was aangenaam en het eten er ook. Na het ontbijt de volgende dag gingen we op pad. Ons doel was Neuschwanstein....Toen we echter de gruwelijke rijen zagen, wat zou betekenen dat je behalve erg lang wachten ook nog eens met duizenden mensen tegelijk in het kasteel zou zijn, verging ons de lust en we besloten om een leuke Bib in de buurt te gaan zoeken.

 

Na een prachtige rit door het mooie landschap kwamen we uit bij het Berghotel Schloss Anger Alp in Pfronten. Hoog in de bergen. Chaletachtig en een ruim terras. Ook een heel ruim restaurant, mooi gedekte tafels, veel hout, grote keuken, kortom: fijn ruim van opzet.

 

 

We kregen de kaart uitgereikt met een toelichting op het lunchmenu. Voor bijzonderheden over de kaart verwijs ik naar de website, want er is van alles en nog wat mogelijk hier. Ook de wijnen zijn interessant, men doet bijzonder haar best om het de gasten aan niets te laten ontbreken.

 

 

Na enig overleg besloten we tot het Regionale Menu (38). Gewoon drie gangen. Brood kwam op tafel, in een soort zakje. Erbij twee soorten zout, eentje met citroen en eentje gewoon zeezout, wat peper erbij en in het vierde bakje een soort eigen kruidenmengsel, wat ook lekker was. Verder nog wat boter.

 

 

Als wijn kozen we voor de Cuvée BB2 Franken voor Schlossanger Alp, 80% Schwarzriesling en 20% Cabernet Mitos, een zeer prettige rode wijn, die me erg deed denken aan een Pinot Noir.

 

 

Het eerste gerecht verscheen. Soep. Een mooie krachtige bouillon boordevol met paddestoelen, geroosterde uien, brood en wat pasta-achtig spul, wat gemaakt bleek te zijn van eiwit en kaas. Ik ben niet zo heel erg van de soepen in een menu, maar deze vond ik lekker. Stevig, een uitstekende bouillon en lekkere paddestoelen.

 

 

Het hoofdgerecht was varkensfilet met een kruidenkorstje. Een flink stuk goed gebraden varkensfilet kwam op tafel met een flinke kruidenkorst, die ook nog smaak had. Erbij flink wat groenten, een lekkere roomsaus met veel paddestoelen en wat gefrituurde aardappelpureekussentjes. Die kussentjes kregen we ook nog eens in ruime mate in een apart schaaltje erbij. Ook dit gerecht vonden we prima. Simpel, maar goed uitgevoerd en smakelijk.

 

 

Het dessert tenslotte was notenijs met in een apart bakje gestoofde pruimen, waarbij flink met kaneel gewerkt was. Een chocoladestreep met aalbesjes en braam op het bord ook nog en ook nog een of andere bol die gemaakt leek van rijst en die gevuld was met een mengsel van diverse rode fruitsoorten. Die rijstbol vond ik helaas teveel van het goede, dus die hebben de mannen van me overgenomen.

 

 

En toen veranderde opeens het programma, want zoonlief kreeg een appje van vrienden die al in Innsbruck waren. Zij zouden de dag erna om half 8 in de ochtend de bus naar München pakken voor de Oktoberfesten en natuurlijk leek dat Maurits ook heel erg leuk. Dus na afloop van deze lekkere lunch gingen we zijn spullen in het hotel ophalen, reden naar Innsbruck, bekeken even kort zijn verblijfplaats voor het komende half jaar, kusten hem gedag en met de Kerst zien we hem dan weer. Gelukkig is er nog FaceTime enzo.

 

 

Maar de maaltijd bij Schloss Anger was heerlijk...Goede bediening ook!

 

 

Carla van Schelven