DSC09382
DSC09382

Relais de la Poste Magescq, Frankrijk

Op 29 september 2017 in Frankrijk, twee sterren.

We kwamen op onze terugreis ook nog langs Magescq. In Magescq zit al eeuwen een ** restaurant, Relais de la Poste. Begin jaren ’80 aten we daar eens en toen waren we diep onder de indruk van de immense wilde zalm die ons werd getoond voordat er een stuk op ons bord zou verschijnen. Het leek ons dus leuk om eens te kijken hoe het er nu was.

Mijn herinnering was vooral blijven hangen bij die zalm, van de inrichting herinnerde ik me vrijwel niets. Die is typisch Frans, lichtelijk belegen, maar wel met mooie glaskunst her en der. Wij kregen een keurig rond tweetje bij het raam en vreemd genoeg zaten we met onze ruggen naar het restaurant. Vreemd omdat het vrij vroeg donker werd en we dus eigenlijk in een zwart gat zaten te kijken. Maar goed, we hadden er zelf iets van moeten zeggen eigenlijk. 

Een aperitief wilden we natuurlijk wel. Champagne voor echtgenoot en ik beging geloof ik een doodzonde, want ik wilde gin/tonic. Beefeater hier ;-).

Erbij direct een drietal hapjes. In het midden twee filodeegrolletjes gevuld met kabeljauw, op een lepeltje een bonbon met foie gras en appel en ernaast een croissantje ham/kaas. Niet onaardig, aan de zware kant door al het deeg.

De menukaart werd ons uitgereikt. Behalve het à la carte gedeelte, waarvoor ik naar de - slecht toegankelijke - website verwijs, kent men hier drie menu’s. Saison 92, Landais 58, niet in het weekend of op feestdagen en le grand Menu d’Automne 126.

Wij wilden graag het grote menu en bekeken de wijnkaart. Die is zeer uitgebreid, erg mooi en erg kostbaar. We ontdekten onze geliefde Pacherenc du Vic Bilh 2011, Chateau Montus en 2013 en wilden graag die van 2011 en die was volkomen naar verwachting. Heerlijk dus.

Brood werd gebracht. Op tafel stond al wat boter, zout en piment d’Espelette.

Een amuse verscheen. Een mosselsoepje. Een zeer klassiek roomsoepje met Bouchotmosseltjes, brunoise van paprika en courgette en wat parelgort. Smakelijk!

Het eerste gerecht waren Gillardeau oesters met Trompette de la Mort en Pieds de Mouton. Twee gigantische oesters kregen we - zulke grote oesters hebben absoluut niet mijn voorkeur - met erbij de gebakken paddestoelen. Verder erbij wat Kaviaar Impérial d’Aquitaine en een aan tafel erbij geschonken bouillon van waterkers. Gelukkig hadden we compleet bestek gekregen, dus de oesters konden gesneden worden. De combinatie met de paddestoelen en de bouillon vond ik prettig. Het zilte van de oesters paste goed bij het aardse van de paddestoelen en de waterkers was lekker fris. De kaviaar was gewoon wel lekker.

Het tweede gerecht was een stoofpotje van Bretonse kreeft. In een donker schaaltje onderin wat puree van aardappel, wat biet en wat wortel. Erop een soort bisque afgewerkt met sherry en daarin lagen dan de stukken goed klaargemaakte kreeft. Erbij nog de koppen van groene asperges. Dit was een goed gerecht. Goed klaargemaakt en prettig hoog op smaak.

We gingen verder met gebakken eendenlever, wilde myrtilles en een confit van perzik. Erbij gepresenteerd een donkere tarweboterham. Een perfect stukje gebakken eendenlever kregen we, mooi gekaramelliseerd. Onder de lever de gekonfijte perzik, de myrtilles lagen er als een soort saus omheen en vanwege de kleur, maar ook omdat het prettig fris was lag er nog een stukje in munt in een suikertempura bij. Geestig detail.

Het hoofdgerecht was geroosterd lam met roze knoflook, alle groenten van het seizoen en krokant spek van het lam. Een bord vol kregen we. Rechts twee koteletjes, perfect van cuisson met een aan tafel erbij geschept beetje jus van het lam. Links alle mogelijke groenten, inclusief een gegratineerde tomaat, waterkers en een flink stuk krokant spek van het lam. Zoals gezegd was het vlees goed, ook de groenten waren natuurlijk goed, maar veel te veel. Het spek was mooi krokant, maar ook teveel.

De kaaswagen werd voorgereden. Een ronde hier. Bij de kaasjes presenteerde men wat notenbrood. Het waren - uiteraard - alleen Franse kaasjes, vooral regionaal. Ik koos er vijf en was tevreden, want het waren goede kaasjes.

Het dessert tenslotte was perzik en sorbet van verveine. Leuk gepresenteerd in een ‘perzik’ van suikerstroop met erop, vastgezet met chocolade, een in suikerstroop gevangen verveineblad, kregen we blokjes gemarineerde gele perzik met room, sorbet van verveine en meringues van room. Een prettig dessert, behoorlijk fris en niet heel zwaar.

Bij de goede espresso kwamen nog wat snoepjes en dat was Relais de la Poste. Alles was prima in orde, maar we hebben besloten geen ‘oude’ sterren op ** of *** niveau meer aan te doen in Frankrijk. Er is natuurlijk niets mis mee, maar wij prefereren de lichtere keukens, de meer avontuurlijke en onderzoekende keukens. Het eten in de ‘oude’ sterren is gewoon te zwaar voor ons.

 

0 gedachtes over "Relais de la Poste Magescq, Frankrijk"

Er zijn nog geen reacties geplaatst.

Geef een reactie

Copyright © 2004 - 2024 Restaurant recensies van Carla, Restaurantbelevingen | Alle rechten voorbehouden | Privacyverklaring

Designpro.nl | Z-IM.nl