Brasserie Van Baerle in Amsterdam

Brasserie Van Baerle op deze vrijdagavond. Al eeuwen geleden gepland en of de duvel er mee speelde: heel even leek het alsof het in eerste instantie uit zes personen bestaande gezelschap zou uitdunnen naar slechts drie. Maar het viel mee, uiteindelijk zaten er vijf personen aan tafel. De stamtafel zo'n beetje van Tanja, wiens verjaardag we nog een beetje vierden deze avond. Dat resulteerde in allerlei alleraardigste al dan niet ingepakte cadeautjes, die ook nog eens op een vreemde manier van uiteindelijke eigenaar wisselden, maar dat was ook alleen maar ter verhoging van de feestvreugde. En ach, alles valt uiteindelijk toch toe aan De Stichting, dus who cares ?

De kok, die alles voor ons tot in de puntjes had voorbereid en licht gespannen was, wat natuurlijk absoluut niet nodig was, maar wel logisch, kwam even bij ons langs om ons welkom te heten en verdween daarna weer fluks in de keuken om alle lekkernijen van ons verrassingsmenu te bereiden. Toen hadden we, in afwachting van onze Brusselse vriend, natuurlijk al lang een glaasje huiswijn achter de kiezen. Wit: Sauvignon, Domaine de Montpezat, '03, rood: St. Julien, Coteaux de Languedoc, '01 en nog een droge sherry voor de Utrechtse vriend, een Fino del Puerto Lustau Almacerista. Toen ons gezelschap compleet was moesten we dat natuurlijk vieren met een glaasje champagne, een Veuve Cliquot Brut, die ons allemaal prima beviel.
Erbij een amuse, terrine de foie gras met zwarte truffel op een brioche-rondje en die was erg lekker. Een mooi begin. IJswater hebben ze hier ook heel gewoon en ook nog lekker brood met gezouten boter...

Waarmee we aan het echte werk toe waren. Omdat ons menu ons volledig onbekend was besloten we geen wijn van de erg leuke wijnkaart hier te kiezen, maar heel gewoon het wijnarrangement te nemen. Het extra leuke nog van het verrassingsmenu wat wij zouden gaan krijgen was nog dat de kaart net vernieuwd is en dat we dus eigenlijk allerlei primeurtjes zouden mogen gaan proeven.

Het voorgerecht, een nage van coquilles en groene asperges werd begeleid door een Viognier '02 Via Domitia, Vin de Pays d'Oc. Een mooie lichte wijn. En een prachtig gerecht. Perfect gegrilde coquilles met mooie beetgare asperges vonden wij in ons bordje, dat alles omgeven door een nage van oesters. Dat de geurpapillen van enkele van ons vreemde luchten te verwerken kregen deed helemaal niets af aan de smaak, want die was werkelijk prima.
Het tussengerecht, ravioli gevuld met kip vond ik de topper van de avond. Flinterdunne ravioli, gevuld met een mooi op smaak zijnde vulling van kip, kervel en tuinboontjes zagen wij op ons bord, dit alles omgeven door een ook al zo lekker schuimig sausje van het een of het ander. Echt een mooi gerecht ! Erbij een Neuburger '02, Ernst Triebaumer, Oostenrijk, die goed was. Dat deze wijn helaas bij twee van ons de nare bijwerking had ergens in het hoofd een klopje op te leveren (bij de één op slaaphoogte en bij mij achter de verstandskiezen) mocht de pret niet drukken. Het glas werd weggehaald en vervangen door een Petit Chablis, die geen bijwerkingen had.
Na een prettige pauze waren we toe aan het hoofdgerecht. Onze niet-vischliefhebber, die zich bij de vorige gerechten overigens helemaal niet had laten kennen, kreeg gegrilde 'Iberico neck en secreto' van het Pata Negra-varken met erbij een Rioja El Coro Crianza, '00 en hij was stil en gelukkig. Erbij wat gesauteerde kropsla (ontzettend leuk vond ik dat !!), die hij dan weliswaar iets te waterig vond, maar hij hield gelukkig eindelijk even zijn mond.
De andere vier kregen zeewolf, omwikkeld met Serranoham met erbij gesauteerde witlof en lekkere zoete aardappeltjes en waren ook al zo tevreden. Werkelijk prachtige zeewolf, toch niet de favoriet van iedereen, die uitstekend combineerde met de ham. Erbij Chardonnay, '02, Domaine de Panery, die erg lekker was en er mooi bij paste.

Waarmee we bij de kaas kwamen. Het restaurant was natuurlijk al bijna leeg, want als we tafelen met dit gezelschap, dan tafelen we ook....
Vier lekkere soorten kaas kregen we, Brie de Meaux, Munster, een Nederlandse oude (geen Reypenaar) en een Roquefort. Gezellig op een plateau in het midden, zodat een ieder kon pakken wat hij/zij wenste. Mooie kaasjes hier. Erbij een Vigne les Dames, '01, Sablet en we waren compleet tevreden.
De kok was eindelijk uitgewerkt en kwam nog even gezellig bij ons zitten. Daar paste een klein dessertje nog wel bij vond een aantal van ons, wat resulteerde in wat créme brûlée van vanille meen ik en ikzelf kreeg overheerlijke chocolademousse met gecarameliseerde sinaasappelschil. Bijzonder lekker ook al.

Samenvattend: ik voelde me bijzonder verwend deze avond. Met dank aan de kok en het gezelschap dus !