DSC09382
DSC09382

Sir Anthony van Dijck in Antwerpen

Op 22 juni 2004 in Antwerpen, België.

Sir Anthony van Dijck, het restaurant waar Marc Paesbrugghe kookt. En enkele jaren geleden zijn Michelinsterretje inleverde. Ik was er wel benieuwd naar, alhoewel de Gault Millau niet diepenthousiast is en de Michelingids het restaurant in het geheel niet meer noemt. Ik hou wel van eeuwenoude gebouwen, waar je prettig zit en verwend wordt.
Nog steeds met dezelfde groep hadden we, na een Rubenswandeling met een nogal saaie gids, die op den duur enigszins op de lachspieren ging werken, maar bijzonder zijn best deed, uitgebreid geborreld op het zonovergoten terras van het Hilton aan de Groenplaats en daar ook enkele borrelhappen genuttigd. Bitterballen kosten daar in euro's 1.20 per stuk (wel kanjers van Kwekkeboom, maar dan nog) en de tapas bestaan uit reepjes sprot in olijfolie, enkele gefrituurde garnalen en verder erg veel tacochips in een avocadodip. Ook waren er nog kilo's blokjes kaas en cervelaatworst. Op de sprotjes na heb ik het aan me voorbij laten gaan. Dat indachtig de zeer grote hoeveelheden die ik 's middags voorgezet kreeg en de verwachting op een goed diner deze avond.
Nogal gehaast, want borrelen in het zonnetje is gewoon erg prettig tenslotte, moesten we ons verkleden. Niet al te veel gala, want dat is tegenwoordig blijkbaar opeens not-done (de omslag is mij wat voorbijgegaan, maar goed), vooral geen naaldhakken aan natuurlijk, want de korte wandeling naar de Vlaeykensgang gaat wel over de bekende kasseien en dat is killing voor een beetje hak.
Het restaurant ligt dus in de Vlaeykensgang, een steegje aan de Oude Koornmarkt. Je moet hier nog bellen als je naar binnen wilt, geestig vond ik dat. De ontvangst was allervriendelijkst en we werden door het (rookvrije !) restaurant naar boven geleid. Het restaurant is relatief klein en roept inderdaad meditterane sferen op, door materiaalgebruik, vloeren en ramen. Het gebouw dateert uit 1557 en is, aldus de website, met veel oog voor detail gerestaureerd door Alex Vervoordt (antiquair), in de sfeer van Antoon van Dijck. In ieder geval sprak het mij aan (al is het maar omdat dergelijke vloeren zo lekker dweilen).
De ruimte waar wij zaten doet enigszins denken aan de zaal van De Librije, alhoewel deze vele malen kleiner is. Bijzonder prettig was dat op deze warme dag de ramen hier open stonden, waardoor ook het rookprobleem opgelost werd. Iedereen tevreden dus.

We begonnen met een glaasje huischampagne. Helaas stonden er geen menukaartjes op tafel, dus tijdens de maaltijd heb ik de zeer vriendelijke bediening gevraagd voor mij de gerechten en dranken te noteren. Zeer welwillend is dat gebeurd, helaas kan ik niet alles helemaal ontcijferen, dus mochten er met name in de wijnen en in de champagne rare fouten zitten...
Men schenkt hier Edmon Roussin...Nooit van gehoord. Op zich lekker, alhoewel ik het eerste slok aan de zure kant vond, maar dat kan heel goed aan mij liggen.
Geen amuses hier, wel zeer veel bruin brood in hompen. Ernaast schaaltjes met amandelen en olijfjes. Lekkere olijfjes. Amandelen eet ik eigenlijk nooit, ik weet niet eens precies waarom niet, maar ze zullen best goed geweest zijn. Ook op tafel flessen Spa Blauw en Spa Rood, allemaal mooi gekoeld.
Het zou overigens een ontspannen avondje worden, want degene die deze keer afscheid nam, was al gefêteerd en toegesproken en dergelijke bij De Librije afgelopen december. Hetgeen een avondje zonder toespraakjes en cadeautjes en blommen betekent en dat is ook weleens prettig.

Het voorgerecht, rijke salade met gebakken ganzenlever en langoustines, kon mijn goedkeuring wegdragen. Gemengde sla met een mooie plak perfect gebakken ganzenlever erop, twee langoustines die ook uitstekend waren erbij en nog wat reepjes appel tussen de sla. Buiten de goede vinaigrette ook nog wat druppels balsamico natuurlijk en dus gewoon een goed gerecht. Die appel hoeft wat mij betreft niet, maar goed. Ik was blij met de ganzenlever, want tijdens dit soort diners wordt er toch altijd behoorlijk gemiddeld qua smaak en bekendheid met gerechten en dat betekent toch dat het vaak zeer algemeen wordt. Helaas bleef op enkele borden de ganzenlever liggen. Op de mijne niet !
Erbij een witte wijn: Ardèche-chardonnay (ik kan met geen mogelijkheid de naam lezen, pardon), die gewoon lekker was. Ik kende helemaal geen Ardèchewijnen eigenlijk, maar deze is zeer goed te doen. Men schonk hier overigens zeer prettig door.
Het tussengerecht, nage van zeebaarsfilets en coquilles met lamsoor, was de topper van de avond. In een ruime kom een geweldig lekkere nage, die gelukkig niet al te romig was, met een aantal leuke smaaktoetsjes erin. Onder andere vanille en kardemom proefde ik. Erin ruime stukken zeebaars en werkelijk erg goede coquilles in vrij dikke plakken. Lamsoor is, net als zeekraal, een favorietje van me, dus ik was helemaal gelukkig.
Na een prettige pauze kwam het hoofdgerecht. Lamscarré met peulboontjes en rozemarijn. Wederom perfect bereid. Drie mooie plakken zuiglamcarré, goed rosé gebakken, in een mooi rozemarijnsausje met mooie groentjes erbij. Dat een aantal deelnemers aan de maaltijd niet van lam hield mocht in ieder geval mijn pret niet drukken, het was alweer een tijdje geleden dat ik zo'n mooi zuiglam gegeten had. De rode wijn, een Chateau Fouguayrat, Saint Emilion kon me ook al bekoren, prima dus allemaal.
Al babbelend kwamen we redelijk vanzelf aan bij het dessert, aardbeien uit Hoogstraten met frambozencoulis en vanille-ijs. In al zijn simpelheid gewoon lekker. Wat er bijzonder is aan Hoogstraten qua aardbeien weet ik niet (ik ken Hoogstraten van al de gezinsmaaltijden op de terugweg uit La France), in ieder geval waren ze heerlijk zoet. Gelukkig waren er wat deelnemers die niet van aardbeien hielden en ik schroom dan niet om nog een extra aardbeitje te pikken.

Tot slot koffie (espresso kon ook, dus dat heb ik genomen) met zoetigheden die niet zeer indrukwekkend waren en voor mij een eau-de-vie Framboise erbij en daarna stortten wij ons met nog wat andere leden van het gezelschap in het Antwerpse nachtleven. Uiteraard bezochten we ook twee toeristische kroegen, te weten Het Elfde Gebod, waar vele godsbeelden uitgestald staan én, belangrijker voor mij, de Vagant, die tegenwoordig helaas is opgenomen in stadswandelingen, alwaar je kunt genieten van 150 voornamelijk Belgische jenevers. Er is ook een winkeltje bij, wat 's nachts natuurlijk gesloten is, waar je je jenevers kunt kopen en op de bovenverdieping kun je genieten van een maaltijd waar veelvuldig gebruik gemaakt wordt van jenever. Een aanrader, deze Vagant, als je tenminste van jenever houdt. En inmiddels dus even opletten dat je niet in een bus toeristen terecht komt...

Samenvattend: complimenten voor Marc Paesbrugghe van Sir Anthony van Dijck. Zeker indachtig de omvang van het gezelschap was dit een goede maaltijd.

3 gedachtes over "Sir Anthony van Dijck in Antwerpen"

martine boenders

Zou u voor mij voor 2 personen kunnen reserveren voor de lunch? Gaarne bevestiging.
6 januari , 2009 om 23:46 pm

martine.boenders, Kronenburgstraat 27/132

Hebt u mijn reservatie voor( 2 personen) voor 15 januari ek ontvangen? Gaarne bevestiging.
6 januari , 2009 om 23:53 pm

Bob Autrique

Gisteren heerlijk gedineerd in het gezellige Oud-Antwerpse kader. Alles even fijn verzorgd en goede service. Kortom geslaagd avondje. Dank U mijnheer Paesbrugghe! Toen we thuiskwamen stelden we vast dat onze klederen dringend moesten buitengehangen worden. Ik vrees dat de open haard niet goed trekt. Iets aan doen aub!
5 maart , 2011 om 12:29 pm

Geef een reactie

Copyright © 2004 - 2024 Restaurant recensies van Carla, Restaurantbelevingen | Alle rechten voorbehouden | Privacyverklaring

Designpro.nl | Z-IM.nl