oktober 2004
Op deze vrijdagavond had ik geboekt voor een voorstelling van het Jeugdtheater Hofplein en wel voor de voorstelling "De Club van de Lelijke Kinderen". Zoals op de website is te zien heeft het jeugdtheater een eigen ruimte, waar de producties worden opgevoerd. In de scholenbuurt, zoals wij dat onparlementair noemen. Achter het Hofplein, bij de Schiekade. Steek je de Schiekade echter over, dan kom je in de Provenierswijk terecht en daar zitten wel lollige eethuisjes. De voorstelling begon op een o...
Het is herfstvakantie en alle dagen zijn tot op de minuut ingedeeld. Op maandag moest er gewinkeld worden. Naar mijn mening om dringend kleding te kopen voor allebei de jongetjes, naar hun mening om oeverloos lang alle mobiele telefoonaanbiedende winkels te bezoeken. Maar eerst moest er geluncht worden. Ole opperde V. en D. (La Place), maar daar had ik geen zin in, want ik krijg wat van dat gesjouw met bladen vol met voedsel, dus ik vertelde dat we bij De Zalm zouden gaan eten. Dat hier jaren ge...
Het wordt wat eentonig, maar ik was weer eens bij Bij Mette. Zomaar spontaan. Ik moest wat inkopen doen bij het ISPC en in een opwelling vroeg ik een vriendin die ik een tijdje niet gesproken had mee. Grappig detail van het bezoek aan het ISPC en de wijnkeuze bij Bij Mette is, dat ik zwaar heb staan aarzelen over een bepaalde wijn, maar omdat ik het niet zeker wist, hem toch maar had laten liggen. Dus moet ik snel weer naar het ISPC. Maar terug naar Bij Mette. We wilden niet te laat thuis zijn, ...
Op zondagmiddag 5 september bedacht Maurits dat hij na zijn eerste overvolle week op de middelbare school, mt een logeerpartij er achteraan en een gemist bezoek, voor hem dan, aan een *** restaurant, wel recht had op een etentje in een restaurant. Het was natuurlijk prachtig weer, dus we bedachten dat we De Limonadefabriek wel konden bezoeken. Een telefoontje leerde ons dat er nog een tafeltje voor ons was. Waarom nu De Limonadefabriek? Omdat een aantal bekenden uit de Waard nogal enthousiast zi...
Le Centenaire in Les Eyzies-de-Tayac. In 1984 waren echtgenoot en ik er eens min of meer per ongeluk verzeild geraakt en ik was toen nog niet zo heel veel gewend op culinair gebied. Mijn ogen keek ik er uit toen. Ten eerste door de strikte hiërarchie die heerste in de eetzaal, wat een hoop medelijden opleverde met een arme stagiaire die al sissend door de maître werd toegesproken telkens. Gelukkig liet diezelfde maître mijn stukje rabarbertaart vallen bij het opdienen, wat me destijds heel gewoo...
Fin de Siècle. Zomaar opeens.We waren namelijk naar Roncq geweest omdat de jaarlijkse wijnfeesten weer waren losgebarsten bij de diverse supermarktketens in Frankrijk. We moesten ook nog vreselijk vals gif kopen om het onkruid wat welig tiert de kop in te drukken, dus we hadden redenen genoeg. We wilden zeer vroeg vertrekken, maar dat mislukte omdat we heel gewoon allevier doorsliepen, maar waren redelijk op tijd in Roncq. Nu kost het altijd enige tijd, dat boodschappen doen en ook de rit naar B...