Fin de Siècle in Brussel

Fin de Siècle. Zomaar opeens.
We waren namelijk naar Roncq geweest omdat de jaarlijkse wijnfeesten weer waren losgebarsten bij de diverse supermarktketens in Frankrijk. We moesten ook nog vreselijk vals gif kopen om het onkruid wat welig tiert de kop in te drukken, dus we hadden redenen genoeg. We wilden zeer vroeg vertrekken, maar dat mislukte omdat we heel gewoon allevier doorsliepen, maar waren redelijk op tijd in Roncq. Nu kost het altijd enige tijd, dat boodschappen doen en ook de rit naar Brussel koste wat tijd, dus eigenlijk hebben we de hele dag niet veel meer gedaan dan boodschappen en in de auto gezeten. Helemaal niet leuk geluncht, ook het stripmuseum niet bezocht, kortom: van alle plannen kwam weer helemaal niets terecht. Maar dat maakte allemaal niets uit, het was heel gewoon gezellig.
We zouden even gaan borrelen in Brussel en daarna richting huis rijden. We hadden natuurlijk kunnen weten dat die borrel uit de hand zou lopen en dat ook van dat plan dus niets terecht zou komen...
Uiteraard was de borrel erg genoeglijk en al snel was het laat. Er moest gegeten worden vonden we allezes. Resource leek ons erg leuk, maar daar was op deze zaterdagavond geen tafel meer beschikbaar, logisch. Ook bij De la Vigne...a l'assiette zaten ze niet echt op ons te wachten, dus liepen we enkele blokken in het nog prettig op temperatuur zijnde Brussel naar Fin de Siècle.
Nu is dit eetcafé al voldoende besproken, maar ik vond het erg leuk er eens te zijn. Het deed me qua atmosfeer een beetje denken aan Schlemmer in Den Haag, alhoewel er op de muurbekleding (die bij Schlemmer dan weer blauw is of was, want het is al weer een tijdje geleden dat ik er was en hier meer terracotta-achtig) na eigenlijk weinig overeenkomsten zijn..
We kregen een ronde tafel, dat was prettig en bestelden eerst maar eens wat wijn. Huiswijn, een rode en een witte. Ik weet niet meer wat alles kost, maar beslist niet veel in ieder geval, we waren uiteindelijk per persoon 20 euro kwijt en dat is toch geweldig keurig.
Geen kaarten hier, gewoon een groot bord aan de muur, waar je je gerechten kunt lezen en kunt kiezen.
Het duurde even voor iedereen had gekozen, maar uiteindelijk lukte ook dat. Maurits had spareribs zien staan en bestelde dat, Ole ging voor de merguez, Constant en de gastheer voor het beenhammetje, de gastvrouw voor de onglet, want ze had trek in veel bloed en ikzelf koos de gamba's.
De onglet beviel uitstekend, ik mocht proeven en vond het erg lekker, de beenhammen, want dat zijn het namelijk, bevielen ook uitstekend, de gamba's waren ook erg lekker, de merguez beviel volgens mij ook wel, alhoewel de erbij geleverde tabouleh niet helemaal naar wens was, maar dat is meer onbekendheid volgens mij en de spareribs vielen tegen. Niet dat er iets mee mis was, het was meer dat ze hier niet gegrild waren, maar meer gestoofd. Gelukkig kregen de puberhormonen vrij baan deze avond, wat op zich heel jammer was vooral voor het ventje zelf. Zelfs een dessert wilde hij niet meer. Maar goed, de schade is de volgende dag gewoon ingehaald, dus geen man over boord. De borden zijn hier dus vol: naast de genoemde gerechten ligt er op elk bord een flinke hoeveelheid goed verse sla en bij de meeste gerechten ook nog een flinke gepofte aardappel. Bij de gamba's verder keurig een vingerkommetje, kortom: prettig allemaal.
Ole en ik wilden nog wel een dessertje. Nu weet ik niet meer wat Ole had, het is al weer even geleden namelijk, maar ikzelf had de tiramisu en die was goed. Naar mijn persoonlijke smaak iets te compact, ik hou meer van een dunne, maar erg lekker.
Nog wat espresso voor enkelen van ons en tevreden liepen we weer terug in het inmiddels donkere, maar nog steeds lekker warme Brussel. Een genoeglijke maaltijd dus !