stadscafé De Zalm in Gouda

Het is herfstvakantie en alle dagen zijn tot op de minuut ingedeeld. Op maandag moest er gewinkeld worden. Naar mijn mening om dringend kleding te kopen voor allebei de jongetjes, naar hun mening om oeverloos lang alle mobiele telefoonaanbiedende winkels te bezoeken. Maar eerst moest er geluncht worden. Ole opperde V. en D. (La Place), maar daar had ik geen zin in, want ik krijg wat van dat gesjouw met bladen vol met voedsel, dus ik vertelde dat we bij De Zalm zouden gaan eten. Dat hier jaren geleden actie gevoerd is om het pand te behouden, interesseerde ze maar matig, maar dat is dan jammer. Ik ken De Zalm van een ontbijtje enkele jaren geleden en van wat glazen wijn op het terras en ben er nooit echt kapot van geweest, maar waar moet je anders heen op een maandagmiddag. Tout de horeca is vrij tenslotte.
Het was er flink gevuld, maar er was nog een niet al te krappe tafel voor ons. Of we iets wilden drinken. Jazeker: een Rivella, een sapje voor Maurits, want sinds er allerlei metaal om zijn tanden zit is koolzuur uit den boze en een glaasje witte wijn voor mij. Geen slechte wijn overigens. Op mijn vraag of we van het grote bord wat achterin het restaurant hangt konden bestellen, werd negatief geantwoord. Dat was voor het diner, we moesten van het geplasticificeerde menukaartje kiezen. Natuurlijk lag de leesbril thuis, dus de ene rij werd voorgelezen door Ole, de andere rij door Maurits.
Jammer wel, want op dat schoolbord stonden hele aardige gerechten, alhoewel ik het allemaal nogal aan de prijs vond (voorgerechten vanaf 7.50 - op soepjes na, die krijg je hier vanaf 4.50, hoofdgerechten rondom de 18 euro en desserts vanaf een euro of 8 ). Veel te duur eigenlijk dus.
Ole wilde die vieze kipnuggets maar weer eens, want er zat appelmoes en friet bij, Maurits had zin in Van Dobbekroketten en ik koos uiteindelijk voor de Oriëntaalse vissalade.
Het duurde allemaal een beetje lang, dus nog een rondje fris/wijn en daar kwamen de borden. De jongens waren tevreden, de frieten waren uitstekend - dat was ook zo, want ik heb er eentje geproefd - en ook de nuggets en kroketten waren goed. Mijn salade bestond uit enkele blaadjes eikenblad en lollo rosso sla, daarop een gigantische berg taugé, daarop wat plakken gemarineerde komkommer en wat tomaatpartjes en bovenop prijkte een hele berg alfalfa. Eromheen een soja- vandaar dat oriëntaalse natuurlijk - dressing en een stuk of 6 flinke stukken gebakken vis. Diverse soorten vis, waarvan ik in ieder geval dorade en zalm heb kunnen traceren, de rest weet ik heel gewoon niet. Maar ik vond de salade lekker, omdat ik nu eenmaal helemaal wild ben (af en toe dan) van spruitgroenten en, zoals te lezen is, was dit een en al spruitgroente....

Je zit hier niet onaardig, de stoelen zijn wel prettig - veelal leuningstoelen met een lekkere diepe zitting -, het geheel doet wat donker aan, maar is zeker niet ongezellig en de diverse broodjes die ik voorbij zag gaan - waaronder uiteraard de clubsandwich - zagen er heel gewoon goed uit. Of dit een aanrader is, weet ik eigenlijk niet. Wat mij zelf betreft niet, maar ik denk dat hele volksstammen het hier heel prettig zullen vinden.