Villa Cuba in Lekkerkerk

Na een weer erg prettige lunch bij Bij Mette in Linschoten en een kort bezoekje aan de vrienden in het café gingen we gedrieënlijk naar Lekkerkerk. Ole had een partijtje en zou rondom 21.00 weer worden thuisgebracht. Vandaar dat ik had gereserveerd zo rondom 18.30. Het regende pijpenstelen en het is erg slecht parkeren in het centrum van Lekkerkerk. Prettig is dan weer wel dat er, zoals zo vaak in plattelandsdorpjes, erg veel banken zitten, zodat pinnen er weer geen probleem is. Ik dacht namelijk dat het best eens zou kunnen dat ze bij Villa Cuba geen kredietkaarten zouden accepteren. Mijn veronderstelling was overigens juist.

Villa Cuba is alweer een tijdje geopend en ik hoor en lees er eigenlijk alleen maar positieve geluiden over. Het is ook nogal wat, vind ik persoonlijk dan, om in deze tijd een dergelijk restaurant te openen in een dorp. Dus dat moest beproefd worden.
Bij binnenkomst ben je direct in Andalusische sferen op zijn Nederlands. Dat betekent hier een grote open ruimte met in een hoek een barretje en verder niets. Veel tegeltjes, dat dan weer wel en wat sombrero's en ander spul. En het is er duister. Of we een aperitief wilden ? Ja, dat wilden we wel. Aan de bar zeker ? Nee, niet aan de bar (ik vind dat kinderen niet aan een bar moeten zitten, vandaar), maar liever direct aan tafel. Het restaurantgedeelte zit op de eerste verdieping. Ook duister. Een flink open stuk in het midden, afgezet met een balustrade, waar een grote lamp hangt met veel lampjes, die opvallend weinig licht verspreiden. Langs de wanden, in Andalusische tinten geschilderd, veel houten tafeltjes en langs de balustrade ook erg veel houten tafeltjes. We waren de eerste gasten van die avond. Later bleek dat dat helemaal niet erg was, want toen het eenmaal ging vollopen was het er ook snel heel erg vol. Men kent hier ook thema-avonden, livemuziek, optredens en allerlei andere leukigheden, waar je vooral van moet houden.
Maurits wilde een Fanta (fantakoolzuur kan niet zo heel veel kwaad voor de slotjes namelijk) en wij wilden een biertje. Hertog Jan hier, dus best lekker.
Of we daar wat brood bij wilden. Dat wilden we wel. Lekker brood kwam er, net uit de oven met wat olijfjes, een boterig-kruidensmeerseltje en erg brokkelige tapenade. Kost overigens wel 4.50 en heeft de naam Brood met Spul.
De kaarten kwamen. Nu had ik niet zo heel veel trek, gezien de lekkere lunch, maar de mannen wel. De menukaart valt uiteen in vier delen. Een tapaskaart met maar liefst 29 soorten, variërend in prijs van 2.50 (geroosterd knoflookbrood) tot 9.50 (gamba's) met daaronder twee menu's: de Tapas Variadas 21.50, wat een combinatie van tapas voor twee personen inclusief een mandje knoflookbrood betekent, geserveerd in twee rondes en een Tapas Variadas Especial 27.50, wat hetzelfde betekent, maar dan inclusief dessert in tapasvorm. Vervolgens een pagina getiteld: Om de eetlust op te wekken....waarop dan de voorgerechten staan, die ludieke namen hebben zoals bijvoorbeeld 'stoppen met roken' en dat is dan gerookte zalm. De hoofdgerechten zijn verdeeld in vlees en vis. Vlees onder de noemer 'van 't land geplukt', vis heet hier 'uit het water gevist...' en ook hier dezelfde ludieke namen. Vis- en vleesgerechten worden geserveerd met bijpassend aardappel- en groentegarnituur. Tegen meerprijs kan er ook nog gekozen worden uit diverse sauzen, pasta, saffraanrijst of een maiskolf.
Nu heb ik een hekel aan ludieke namen, zeker als ze gebruikt worden om eten te duiden, dus we waren snel klaar: we zouden de Tapas Variadas Especial nemen. Erbij een karaf water en wat flessen witte Spaanse wijn, die niet erg veel indruk maakte, maar niet onaardig was. Painters Cove heet die wijn en hij kost 17.50 per fles.
Onze voorgerechtjes om zomaar te zeggen kwamen en ik zie nu dat niet alles op de kaart prijkt, dus ik moet uit mijn herinnering putten.
In ieder geval een mandje knoflookbrood, diverse Spaanse worstsoorten, Serranoham met Manchegokaas, gemarineerde ansjovisfilets op zuur, huisgemaakte tonijnsalade, een salade met aubergine, gemarineerde kipkluifjes en garnaaltjes in een Cubaanse cocktailsaus kan ik me zo weer voor de geest halen. Alles overigens huisgemaakt, wat niet alleen slim en goedkoop is, maar ook een stuk lekkerder dan de groothandelspullen.
Alles was behoorlijk smakelijk.
Het personeel, wat hier erg vriendelijk en attent is, stelde voor even te wachten met de volgende ronde en dat vonden we een prima idee.
Na een zeer prettige pauze kwamen de tapas-hoofdgerechtjes en daarvan herinner ik me de gamba's la plancha, de gefrituurde inktvisringen met aioli, de gegrilde lamskoteletjes met pesto, de gebakken stukjes ossenhaas in rode portsaus, gehaktballetjes in tomatensaus, een gemengde salade en pittige gefrituurde aardappeltjes. Ook weer gewoon lekker allemaal.
Na wederom een prettige pauze kwamen de nagerechtjes. Een bolletje vanille-ijs met chocoladesaus, een crema catalana, iets van cake en een bakje slagroom (uit de spuitbus helaas). Espresso, die goed was en na het betalen van de rekening (129.20) stortten wij ons weer in de regen.

Samenvattend: helemaal niet onaardig dit restaurant, zeker niet gezien de lokatie. De kwaliteit is zeer behoorlijk wat mij betreft. Van de sfeer en de themafeestjes en de livemuziek moet je heel gewoon houden. Niet echt goedkoop verder en ik vermoed zo, ook gezien het publiek deze avond, dat het vooral jongeren zijn, die zeer regelmatig bij dit sympathieke eethuis zullen komen.
Geen lunch overigens.

Update: Villa Cuba bestaat al lang niet meer, of er een restaurant zit in het pand weet ik niet.