Zum Schiffgen in Aken

Restaurant Zum Schiffgen in Aken. We waren namelijk in Aken voor de Kerstmarkt. Volgens de al lang geleden opgestelde planning voor de maand december - tja, zo gaat dat tegenwoordig - zouden we een Kerstmarkt gaan bezoeken in de vrije week tussen Kerst en Nieuwjaar, maar een bezoekje aan de kerstmarktenwebsite leerde me dat alle Kerstmarkten slechts tot 23 december gaan. Haast was geboden dus, want Ole kon 2005 absoluut niet prettig afsluiten zonder een bezoek. Waarom nu Aken ? Om vele redenen, waarvan de belangrijkste hier genoemd kunnen worden: het minst ver rijden en de kleinste kerstmarkt....
Keurig om 10.00 uur reden we Aken in, hadden geen enkel probleem om een parkeerplek te vinden ergens achter de Dom en wat bleek: Kerstmarkten starten pas om 11.00 uur. Wat ons mooi uitkwam, zo konden we eens lekker zo'n Duitse Konditorei in om van een espresso/warme chocolademelk met zo'n geweldig punt gebäck te genieten. Jeugdsentiment !
De Kerstmarkt was best leuk, groot genoeg ook en na twee rondjes en wat inkopen vonden we het tijd worden om iets te gaan eten. Het was ook al zo tegen 12.30 inmiddels. Nu had ik een restaurantje gezien in de omgeving van de Konditorei waarvan de kaart me wel beviel, dus alle verzoeken om de aan de Markt gelegen restaurants te bezoeken negeerde ik en we zetten koers richting Zum Schiffgen. Een vriendelijke ontvangst en er was nog een tafel vrij voor 4 personen. Eigenlijk 5, maar daar doen ze hier niet moeilijk over. Wat ook zo prettig is van Duitsland is dat een tafel voor 4 ook echt een tafel voor 4 is. Niet zo'n omgebouwd tweetje, waar je je ellebogen, je asbak en je waterglas eigenlijk niet op kwijt kunt.
Een wat vertwijfelde mevrouw aan een tafel een stukje verderop vroeg ons (toch even schakelen)"Parlez vous francais ?" Oui, un petit peu....Ze wees nogal ongelukkig op een schaaltje appelmoes met kers en vroeg wat ze ermee moest. Niemand sprak ook maar een woord Frans hier, daar begreep ze helemaal niets van . Wij dus uitgelegd hoe het zo'n beetje zit met appelmoes in Duitsland en okee, ze snapte het. Net toen we wilden gaan zitten kwamen hun hoofdgerechten en ze wilde er pan bij....Gelukkig begreep echtgenoot dat het om pain ging, dus vroeg hij wat brood voor hen. Dat vond de ober weer heel erg vreemd, maar uiteindelijk kwam alles goed. Erg komisch vond ik.

Eerst maar even iets drinken tijdens het bekijken van de kaart. Voor de jongens een cola en een fanta, voor echtgenoot een pils en voor mij een droge witte wijn. Dat dat direct een kwart liter zou worden was dan weer niet mijn bedoeling. Bovendien was de wijn niet lekker, hij was akelig zuur...
Nu heeft Maurits in de brugklas alreeds Duits, dus het bestuderen van de kaart was vooral een vertaalslag, maar uiteindelijk waren we eruit.
De jongens wilden een grosses Schnitzel 'Wiener Art' mit pommes frites und Salatteller. Een grote Schnitzel dus op zijn Weens met friet en een bord salade. Dat kregen ze dus ook, erbij nog een bakje mayonaise en ze waren tevreden. We konden best eens op vakantie naar Duitsland....
Echtgenoot koos de Fasanenbrustfilets mit Pfifferlingen in Rotweinsosse auf Weinsauerkraut mit Röstitalern en was redelijk tevreden. De fazantenborstfilets bevielen hem goed, maar liefst drie; de cantharellen vielen nogal tegen, zowel qua smaak als qua hoeveelheid en de zuurkool was een gigantische hoeveelheid en had zachter gekund. Röstirondjes hebben sowieso zijn voorkeur niet.
Ikzelf had de medaillons vom Hirschfilet mit Pifferlingen in Rotweinsosse mit Schwäbischen Spätzle und frischem Rosenkohl en vond vooral het vlees erg lekker. Drie flinke stukken mooi mals, ook nog mooi rosé gebraden hertfilet. Ook hier vielen de cantharellen nogal tegen, de Spätzle (noedels denk ik dus maar) waren nogal grof, maar verrassend lekker en ook de spruitjes bevielen me eigenlijk goed.
Erbij een fles Dornfelder, die ons ook goed beviel en het was dus best een aardige maaltijd.
De rekening vond ik dan weer minder, we waren toch ruim 115 euro kwijt met zijn vieren en dat vind ik aan de kostbare kant.
Na nog een bezoek aan het drielandenpunt in Vaals hadden we een uiterst genoeglijk familiedagje.