13 augustus 2005

Na een langdurig bezoek aan het EMC wat vooral voor het onderwerp van het onderzoek (Maurits) pijnlijk en erg vervelend was, hadden we trek. Bazar werd geroepen, Jaffa ook, maar het was gelukkig nog net geen 12.00 toen we de parkeergarage uitreden dus ik kon met een gerust hart zeggen dat die nog niet open waren. Nou, waar dan mam ? Het Zalmhuis schoot me te binnen. Maurits zei nog dat hij Breeka of De Loet ook wel goed vond, maar nee, ik vond dat hij wel iets verdiende na zo'n vervelende ochten...

Na een erg warme en rommelige treinreis stonden we zomaar opeens op het station in Bologna. Het duurde een eeuwigheid voor de auto eindelijk - met fikse schade, maar dat zouden we in Nederland wel weer in orde maken - van de trein afgereden kwam, dus we besloten de stad direct te verlaten, geen zin meer in. We moesten natuurlijk ook even wennen aan de temperaturen, alhoewel het bij vertrek ook in Nederland nog warm was. Binnen een kwartier waren we en gewend aan de Italiaanse rijstijl en reden w...

Bij Mette is een van onze favorietjes en ons kwam ter ore dat die schattige sommelier, een nazaat van de Fitouri's van Tante Koosje bij zijn pa was gaan werken in het nieuwe restaurant Fitou. De website ziet er veelbelovend uit, dus we togen weer eens richting Plassen, alhoewel het publiek daar nu niet direct onze voorkeur heeft. Redelijk makkelijk te vinden dit restaurant, de inrit ligt wel vrij onopvallend langs de doorgaande weg. De entree is wat donker en je loopt direct tegen de keuken aan,...

Het was weer tijd voor de behandelupdate, dus togen Maurits en ik richting Leiden. De A4 was afgesloten, dus gingen we geheel binnendoor en constateerden niet voor de eerste maal dat de N11 toch wel een prettige toevoeging betekent voor het wegennetwerk in de Randstad. Keurig op tijd wandelden we binnen, na een bliksembezoek aan het onvolprezen Kooyker, waar we na afloop van het consult nog even naar terug zouden gaan voor wat vakantielectuur en andere beslist noodzakelijke boeken. Zoals ik hier...

Het eerste jaar van de middelbare school van Maurits was zomaar pardoes afgelopen. De boeken moesten worden ingeleverd en dat is dan dat. Over enkele weken komt dan het eindrapport, waarna de vakantie officieel begint. Alle boeken bij elkaar wegen zo rond de 25 kilo, dus natuurlijk reed ik hem even. En daarna hadden we trek. Ik stelde Joia in Oudewater voor, maar Maurits vond het prettiger om aan het water te lunchen. Ook goed, dan Belvédère dus. Ik vroeg hem nog even, omdat die vraag opeens ver...