september 2005
Nadat we een partij ter gelegenheid van een 50-jarige verjaardag verlaten hadden, reden we vrij rap richting Wateringen. Naar 't Raethuys om specifieker te zijn. Parkeren is hier geen probleem, want het is zo'n lekker ongezellige winkelbuurt met supermarkten en Blokkers. Aan het midden van wat ooit een plein geweest zal zijn ligt dan het oude gemeentehuis en in souterrain is het restaurant gevestigd. Hooggespannen waren mijn verwachtingen. Ik moet daar toch eens mee ophouden, want wellicht leg i...
O"Pazzo"... Maurits mocht kiezen waar we zouden lunchen en Maurits wilde pizza. Ik dus op zoek naar een fatsoenlijke Italiaan, die ook pizza's zou hebben. Nu was ik licht nieuwsgierig naar O"Pazzo", want het loopt er als een trein, terwijl het toch op een rare plek in Rotterdam zit. Helemaal uit het loopje en 's avonds volgens mij licht unheimisch. Na de priksessie en ellenlange bezoeken aan mobiele telefoonaanbieders en gamecubespelletjesaanbieders, reden we richting Mariniersweg, waar ik keuri...
Gambero Rosso. Volgens de toonaangevende Italiaanse restaurantgids 'Gambero Rosso' het beste restaurant van het hele land. Maar liefst 96 van de 100 punten krijgen ze daar, waarvan er 56 van de 60 voor de keuken gegeven zijn. Michelin geeft ze drie zwarte bestekjes en 2 sterren.Daar moesten we dus heen.Het reserveren ging wat lastig, maar dat kwam vooral omdat we op onze berg soms geen bereik hadden, maar toen dat eenmaal gelukt was, liep het verder soepel. Of we op de ochtend zelf nog even onze...
Het is een beetje traditie geworden om de laatste vakantieavond gevierenlijk leuk ergens te gaan eten. Nu hadden we zo'n beetje alle restaurantjes in de directe omgeving al gehad en er was er niet eentje bij waarvan ik dacht 'ok, die kan nog wel een keertje', dus greep ik naar de gidsen. Zowel de Gambero Rosso als de Michelin noemde er een tweetal die in aanmerking kwamen en ik koos voor Quattro Gigli, omdat beide gidsen spraken van een 'cucina tipica con specialité rinascimentali carta', wat zo...
Timeless in Gorinchem. Nu heb ik ooit eens in een buitenwijk van Gorinchem bij een erg trieste Chinees iets gegeten en verder ken ik het plaatsje helemaal niet. Ja, van het journaal, ok... Marja kwam met Timeless op de proppen en ook de website zag er goed uit, dus dat moesten we proberen. Keurig op tijd reden we het oude centrumpje binnen, stuitten op allerlei eenrichtingsstraten en van Marja mocht ik niet tegen het verkeer inrijden, dus parkeerde ik maar, want het moest toch vlakbij zijn. We l...
Na de zondagmiddag te hebben doorgebracht op Sail, leuk trouwens, waren we wel toe aan een mooie maaltijd. Niets ten nadele overigens van de koks van De Majesteit, het buffet wat omhoog komt zetten nadat de scheepsbel geluid is, blijft lollig om naar te kijken en de kwaliteit van het gebodene is zeker niet slecht. De witte wijn aan boord is ook niet slecht, maar ook niet heel goed, dus ik dorstte naar wat mooie witte wijn. Nu kwam dat allemaal helemaal goed. De zoektocht naar een restaurant op z...
Na ons enkele dagen te hebben teruggetrokken op onze eigen berg in Buti kregen we behoefte aan wat cultuur. Redelijk vroeg reden we via Volterra het Toscane van de ansichtkaarten binnen. Glooiende heuvels (behoorlijk dor al trouwens), cipressen en af en toe een huis. Opvallend weinig gelegenheden om even een kopje espresso te nuttigen en nog veel minder ristorante ook. Het lijkt zich hier te concentreren in de plaatsjes. San Gimignano was afgeladen met (bus)toeristen, dus we skipten onze behoeft...
Na een prachtige rit door het gebied ten noorden van Lucca (villa's, fattoria's en erg veel natuurschoon) reden we via de Duivelsbrug de Garfagnana in. De Garfagnana is een absoluut prachtig natuurpark met sobere dorpjes, hoge pieken (tot wel 2000 meter) en diepe dalen. Immens groen, veel bergstroompjes, langs de weg bosaardbeitjes en framboosjes en nauwelijks mensen. Als je weer richting kust rijdt passeer je het begin van de marmermijnen, waar Carrara zo beroemd om is. Nu hebben we op weer een...