't Oud Konijntje in Waregem

gemaakt op 23-SEP-02

Wij vierden de op komst zijnde tiende verjaardag van Maurits met een weekend Parijs en de afsluiting ervan moest plaatsvinden met een lunch in Belgie.
Eensterrenrestaurants kent het knaapje al, twee- en drie nog niet, alhoewel ik nog steeds spijt heb van Laguiole ! Mijn voorkeur ging uit naar Bruneau, maar omdat de Agglomeratie Brussel op 22 september autoloos zou zijn en ik weinig behoefte had aan getrippel met de metro en taxi's zeer moeilijk te krijgen zouden zijn, weken wij uit naar 't Oud Konijntje in Waregem. Twee sterren en het ligt langs de autosnelweg Kortrijk-Gent-Antwerpen, ook handig als je nog een knaap moet ophalen van een logeerpartij.
Drie weken van tevoren gereserveerd met de mededeling dat wij de verjaardag van onze oudste zoon graag met een lunch bij hen wilden vieren.

Na twee dagen werkelijk prachtig weer in Parijs en omstreken reden we in de stromende regen richting 't Oud Konijntje, het kwam werkelijk met bakken uit de hemel. Via een industrieterrein kom je terecht in een typisch Belgische, vrij dure wijk en via een goede bewegwijzering wordt je dan richting het restaurant geleidt.
Het restaurant ligt er mooi, ruim van opzet, veel groen, een goede parkeermogelijkheid, kortom het ziet er prettig uit. Bij binnenkomst sta je direct in de ruimte waar je ook het aperitief kunt gebruiken. Licht geel/beige-achtig van kleurtoon, op alle mogelijke plekken konijntjes van aardewerk, glas, zilver, koper, tin etc...veel hazen ook ;-). Prettige stoelen met armleuningen met veel ronde tafels.

Of wij een aperitef wilden was de vraag. Dat wilden we. Maurits wilde graag een jus d'orange en was prettig verrast door het lepeltje/rietje(ineen dus) in het versgeperste sap. Wij namen een glaasje champagne. Dat bleek een Pommery "Summer Time" Blanc de Blancs Brut te zijn, 12,50 per glas. Ik vond hem niet spectaculair...
Erbij twee soorten olijfjes, radijsjes en kerstomaatjes met een bakje zout. We bekeken de kaart en besloten eensgezind het menu "Les Etapes du Bon Gout" te nemen. Voor Maurits met plat water (Vittel), voor ons met een wijnarrangement. Het menu kost 75 euro zonder en 115 euro met wijn.
Er is nog een ander menu, waarvan ik de naam even kwijt ben, dat kost 125 euro, maar voor een lunch vonden we dat te ver gaan. De kaart is overigens mooi, de hoofdgerechten liggen tussen de 45 en 80 euro.
De amuses arriveerden. Mooi op een rechthoekig bord drie amuses: een mousse van gerookte paling met een stukje gerookte zalm erop, een lepeltje met wat romige ganzenlever en een kwarteleitje met wat rucola. Die waren in orde.

We konden aan tafel. Via een restaurantgedeelte in prettige beigetinten met comfortabel uitziende leunstoelen werden we naar de serre gebracht. Een mooie lichte ruimte, met veel wit-tinten. Ronde tafels, op een grote vierkante tafel in het midden na. Hier geen armleuningen aan de stoelen, jammer. Een ruime ronde tafel kregen wij, in een uitbouw van de serre. Antiek zilveren onderborden met ingegraveerd konijn en een kleedje, een zilveren peper- en zoutstel en een bakje met zeezout, een houten konijn, kortom verzorgd en prettig.
Ook de glazen met ingegraveerde letters, de O en de K..
Maurits kreeg zijn water, wij kregen een glaasje La Taste du Circuit Sauternais voor bij het eerste gerecht, Le Canneloni au Foie d'Oie et Fromage blanc, Chutney de Betteraves rouges en Pommes Golden: een canneloni van ganzenlever met kwark en een chutney van rode biet en goldenappel.
Op een bedje van gemengde sla, met uiteraard ook rucola erbij. Veel smaakjes op een bord vond ik het en de structuur van het rolletje ganzenlever met daarin de op smaak gebrachte kwark is geen favoriet van mij. Te zacht, te romig, te weinig bijt. De smaken op zich waren lekker, maar te veel.
Maurits was niet erg te spreken over dit voorgerecht, maar het zou alleen maar beter worden, zo beloofden we hem. En dat was ook zo.

Zoals zo vaak, was het visgerecht wat hierop volgde, de topper van deze maaltijd.
Le Flanc de Cabillaud Royal en Croute de Pistaches et Chips de Navets: koninklijke kabeljauwfilet in een pimpernootkorstje met chips van raap. Nu wist ik ook direct wat pimpernoten zijn, pistachenootjes dus ! Een perfect gerecht. De kabeljauw was uitstekend gebakken, het korstje was krokant, maar niet overheersend aanwezig, dat vind ik prettig, al die korsten irriteren me soms wat, eronder een bedje van wilde spinazie en een sausje met toetsjes warme basilicumolie, heerlijk ! De raapchipsjes smaakten er uitstekend bij. Genieten was dit. Erbij kregen we een glaasje Chardonnay "Barrica Selection" 1998, Santa Carolina-Casablanca Valley-Chile, een smaakvolle lichte wijn.
De wijn werd doorgeschonken bij La petite Tasse de Crème de Celeri-Boule: een kopje romig raapseldersoepje, leuk opgediend in kommetjes met een dekseltje met een konijntje erop. Gewoon in orde.
Daarna was het tijd voor het hoofdgerecht. De witte wijnglazen werden geruimd, de rode wijn werd ingeschonken. Het viel me op, er waren meer tafels die hetzelfde menu als wij hadden, dat Constant telkens de wijn mocht proeven, terwijl deze bij anderen gewoon werd ingeschonken. Het was een "Rivola" 1999 Abadia Retuerta-Ribeiro del Duero-Espana. Aan de jonge kant, maar bij het konijn in orde.
Want het hoofdgerecht was Le Dos de Lapereau aux Figues caramelisées, Charlotte de Noirmoutiers farcie au Lard: Rug van jong konijn met gekarameliseerde vijgen en een charlotte-aardappel uit Noirmoutiers met spek. Een prima gerecht, niet verrassend of zo, maar smaakvol, uitstekend bereidt, de vijgen niet te zwaar, er zat een kruidje op wat wij niet konden traceren en het geheel lag op een bedje van groene groentetjes met paddestoelen. Maurits vond ook de aardappel, mooi verwerkt in de schil tot een luchtige puree met wat flintertjes spek erdoor, erg lekker.
De wijn vervloog vrij snel en een half glaasje werd bijgeschonken.
De porties zijn hier niet klein, dus wij zaten enige tijd gezellig te keuvelen en wat naar buiten te kijken naar de mooie tuin met een ruim terras erbij (bij het vertrek bleek dat het verkeersgeluid van de zeer nabijgelegen A14 waarschijnlijk niet prettig is als je buiten eet). Een aantal personeelsleden kwam binnen met een groot blad met erop bloemen en wat binnenvuurwerk, bedoeld voor onze Maurits. Hij kleurde ervan ! Erbij een ingepakte botercloche met konijntje erop en erin gouden chocolaatjes als presentje voor zijn verjaardag, prachtig vond hij het. Heel attent vonden wij het.
Het dessert kwam, zonder wijn. Le Délice de Poire, sa Glace au Speculoos et Caramel demi-sel: nagerecht met peer, speculoosroomijs en caramel. Lekker, niet te veel, met nog zo'n halfronde kletskop (hoe heet zo'n koekje ??) erbij.

Nog wat kopjes koffie met friandises, waarvan vooral Maurits gesnoept heeft en wij namen afscheid.

Samenvattend: een goed restaurant, vrij traditioneel, maar dat wist ik, vrij kostbaar uiteindelijk, zeker als ik de menuprijzen vergelijk met bijvoorbeeld Bruneau. De wijnen vielen me wat tegen. Ik heb nauwelijks verstand van andere dan Franse wijnen overigens, maar ook het wat zuinigjes inschenken bij een arrangement van toch 40 euro viel me iets tegen. Maurits heeft genoten, daar was het ons om te doen, dus het is geslaagd te noemen.

Update: helaas bestaat 't Oud Konijntje niet meer.