Motel les Bruyères, Lamotte-Beuvron

gemaakt op 16-SEP-02

Motel des Bruyères.
Helemaal niet mijn keus zou dit geweest zijn, maar het viel alles mee.
Gezien het huidige verkeersaanbod en mijn lichte verbijstering dat we vrijwel nooit meer eindigen daar waar ik verwacht op reisdagen, had ik besloten geen hotel te reserveren, maar 'we zouden wel zien waar we uit zouden komen'. Aldus geschiedde.
Ik zal jullie de details van de reis besparen, in ieder geval schoten we erg weinig op.
Rondom 17.30 vond ik het wel nodig om te gaan stoppen, het was mooi geweest, ik had behoefte aan een drankje en een boekje.
We gingen niet al te ver na Orléans van de autoroute af en reden naar het dorpje Lamotte-Beuvron, ik wist dat daar een aantal aardige hotels zaten, maar belangrijker, de keukens van die hotels kon ik me nog herinneren, dus daar moesten wij overnachten.
Alle 5 hotels waren complet....het humeur zakte...We zagen een bord langs de weg met motel Bruyères, 2km direction le Rabot. Dan die maar, we moesten tenslotte ook slapen. Heel langzaam begon ik te wennen aan het idee van een wat mindere maaltijd. Een van mijn vakantiegeneugten is namelijk die eerste maaltijd op de reisdag, maar goed.
Via een van die kaarsrechte D-wegen in Frankrijk kwamen wij bij motel Bruyères. Het regende, er stonden verdacht veel auto's, er was een terrasje, een zwembad, een speeltuintje, een bar. Ik zou het nooit gekozen hebben, maar liep toch naar binnen om te vragen of ze toevallig nog 2 tweepersoonskamers of een familiekamer hadden. Die hadden ze en waren daarna ook complet. Met enig genoegen, zo zag ik van mijn wijntje nippend op het terras, kwamen er nog wat onderdakzoekende reizigers....Ik voelde overigens wel met ze mee !
De kamers waren in orde.
Maurits en Constant moesten een uiltje knappen, Ole en ik gingen aan de drank. Op het terras, want het regende wel, maar het was niet koud, het was zomer en het was vakantie.
De kaart hing buiten en die bekeek ik. 't Was niet veel. Het humeur ging naar een dieptepunt, maar Ole troostte me door voor te stellen dat we dan de volgende dag maar uitgebreid moesten gaan lunchen .

We gingen ons opfrissen en rondom 20.00 uur aan tafel. Er was een menu enfant, een menu du jour, een menu gastronomique.
We namen ze allemaal.
Ole nam het menu enfant, alleen maar omdat daar als voorgerecht oeuf mayonaise bijzat en dat vindt hij bijzonder lekker. Maurits nam het menu du jour, want daar zal meloen bij en wij namen het menu gastronomique in de hoop iets fatsoenlijks te krijgen. En dat was zo !

Eerst maar het menu enfant van Ole: oeuf mayonaise, de onvermijdelijke steak hachée, die hij nooit opeet, want hij vindt ze niet lekker en een coupe met sorbets na. Hij heeft ruim meegegeten van onze borden.....
Het menu du jour van Maurits: serrano ham met meloen, leuk opgediend, het viel in de smaak. Toen een stukje kabeljauw met basmatirijst en een saus a l'oseille, ook allemaal prima en ook de sorbet.

Toen wij....
We dronken overigens een halfje Menetou Salon en een hele Chat Francarney 1995, lekkere wijnen.
Een salade met gerookte eendenborstplakjes, gevuld met foie gras de canard. Het humeur steeg !
Een stuk (het was werkelijk een stuk, grote porties hadden ze hier, we waren blij dat Ole mee-at)roodbaarsfilet met een groentemoussetaartje en een vanillesaus en 't een of 't ander van aardappel, heerlijke roodbaarsfilet !
Daarna voor Constant iets met parelhoen en voor mij iets met lam, ik weet niet meer precies wat. Het vlees was bij beiden in orde, lekker zelfs, het garnituur maakte weinig indruk.
Daarna kaas, lekkere kazen gewoon, zoals gebruikelijk goed op temperatuur en wat leuke kaasjes uit het gebied en voor mij als dessert een tarte aux noix, daar ben ik tegenwoordig dol op. Deze was heerlijk, niet te hard, nog een beetje warm, lekker hoor ! Voor Constant een crème brûlée die ook in orde was. Nog wat koffie en we waren weer blij !

Zo zie je maar hoe het kan meevallen.

We waren voor de maaltijd om en nabij de 125 Euro kwijt.