Taverne Maitre Kanter in Meaux

gemaakt op 23-SEP-02

Taverne Maitre Kanter. De naam alleen al. We gingen dineren in Meaux. Waarom in Meaux. Gewoon, omdat ons hotel in een van die ijzingwekkend ongezellige nieuwbouwwijken van La Nouvelle Ville de Marne la Vallée lag en omdat ik weiger te eten in dergelijke woonwijken. En Meaux was de dichtstbijzijnde redelijke plaats. De logis-de-france hotels in de directe omgeving hadden we die middag al bekeken en de kaarten daar waren niet uitnodigend genoeg. Nu zijn er in Meaux ook niet veel restaurants, maar 5 km verderop had ik in de Michelingids een molen ontdekt en ik heb iets met molens. Dus mochten we niets vinden, konden we altijd nog uitwijken naar de molen. Nog even over Marne la Vallée. Jaren en jaren geleden, ik meen in 1986, waren we daar eens om de bouwwerken van Bofill te bewonderen. Mooi waren ze toen, weliswaar uiterst onbewoonbaar, maar erg mooi aan de buitenkant. Wat schetst mijn verbazing momenteel ? Die prachtige statige bouwwerken zijn helemaal ingebouwd in glimmend stalen en glazen winkelcentra met gigantische parkeergarages die zich erom heen kronkelen, doodzonde dus !

Hoe we daar kwamen ?
Omdat we een weekend weg waren ter gelegenheid van de tiende verjaardag van Maurits. Een bezoek aan Disneyland Parijs hoort er dan bij. Ik kan er ook vrij weinig aan doen. Ik kan het wel niet doen, maar als een kind dit nu als een van de hoogtepunten beschouwd, tja, wie ben ik dan. Het echte hoogtepunt overigens was nu de aankoop van een helemaal te kek horloge, waarmee hij behalve kan stopwatchen en chronometeren (of is dat hetzelfde) ook 200 m onder water kan?.en dat gekocht in Parijs. De oplettende lezer ziet wel dat ik er alles aan doe de hoogtepunten-accenten ietsjes anders te leggen. Soms lukt dat, soms niet. Gelukkig maar, die eigenheid is een groot goed en mooi om naar te kijken.
Na een bezoek aan Disneyland Parijs, geen idee wat mensen daar nu zo bijzonder aan vinden, wat een gedoe daar ! reden wij richting Meaux.
In het centrum, bij de kathedraal waren 0 restaurants, in de buitenwijkjes eigenlijk ook niet. Opvallend veel pizza-verkopende restaurantjes zagen wij wel, maar pizza's eten we zo min mogelijk en zeker niet in Frankrijk.
Toen we eigenlijk verkeerd reden om bij die molen te gaan eten, reden we tegen een prettig verlicht, hoog gelegen restaurant aan. Een mooie rode glazen pui, redelijk gevuld, dus waarom niet even op de kaart kijken.
Een Elzasrestaurant was het. Het zag er prettig uit en op de kaart stonden een aantal dingen die me wel iets leken. Er was nog plaats, dus wij gingen zitten. Op rood pluche (banken) en houten tafels met tegels ingelegd?
Grote Elzasbokalen stonden er op tafel, veel tapbier kwam er ook voorbij. Allemaal niet zo belangrijk. Net zo min als de gigantische schalen choucroute die veel mensen als hoofdgerecht bestelden. Ik vond het te warm voor choucroute, het is ook vaak te zwaar. Ik maak het liever zelf of eet het bij Chez Jenny bij de Boul'Mich'in Parijs.
Belangrijker waren de zwemmende beesten, kreeften en krabben en grote bakken met oesters.

We hadden dorst en namen een Grimbergen van de tap. Die was prettig, licht bitter en niet bijgezoet. Vaak is het bier in Frankrijk bijgezoet, wat heel jammer is. Deze Grimbergen was goed, maar voor mij wat veel. Maurits nam een Colaatje en wilde vis. Nee, doe maar geen krab, dat is zoveel werk, en kreeft vind ie niet lekker, veel te weinig smaak dus gewoon een forel of tong of zo. Sole Meunière (20 euro) werd het weer, een voorafje liever niet, maar als er nog ruimte was voor een toetje dan graag.
Zijn tong was prima, hij heeft er van zitten smullen.
Wij namen 6 fines de claires elk, die uitstekend waren (13 euro per portie), Constant daarna een potje met erin een zeer in de smaak vallende sandre met kruidjes, sausje en 1 aardappel( 18 euro) en ik een escalope de saumon, leuk gebakken in een enkel laagje fillodeeg (11,50). De eerste keer dat ik hem zo gegeten heb en het beviel me uitstekend. Erbij wat ratatouille en basmatirijst, kortom, tevredenheid ook hier. Bij dit alles dronken we wat Menetou Salon (14 euro), die er prettig bij was.
Maurits aarzelde over wel of geen dessert, maar had toen het lumineuze idee om Constant crème brûlée (jaja, daar is ie weer ) te laten bestellen en aan mij vroeg hij wat ik als ik dessert zou willen, zou kiezen, wat ook hij lekker zou vinden. Tja, dan neem je de profiterolles ?..Huisgemaakt hier, gigantisch en geweldig lekker. Erin vijgenijs (de vijgen zijn er weer ja), erbij veel ongezoete toeven room en een grote kan met chocoladesaus.

Erna natuurlijk nog wat koffie, Constant een espresso, ik een Alsacien (een soort irish coffee, maar dan met een eau de vie-achtig iets van appel, lekker, maar zwaar).

Bij ons vertrek ook hier een behoorlijke rij mensen die nog wilden eten, het was inmiddels rond 23.00 uur.