DSC09382
DSC09382

Des Indes in Den Haag

Op 30 januari 2006 in Zuid-Holland.

gemaakt op 13-NOV-02


Hotel des Indes..op dinsdag, 12 november 2002.

Lang geleden dat ik er was, in hotel des Indes, een instituut in The Hague. Ik heb er eens een bridgedrive gespeeld, neenee, Omar Sharif was er toen niet en een aantal keren een high tea meegemaakt omdat vrienden en vriendinnen 25, of 30 of 40 werden, maar het restaurant kende ik niet. Wel de bar, die ik persoonlijk nogal donker vind en die ook niet uitnodigt tot een feestelijk sfeertje, het is er nogal gedempt allemaal. Maar goed, deze keer ging ik erheen om te lunchen. In Le Restaurant.

Zoals de website (www.desindes.com) het zegt: 'Het statige Hotel des Indes Den Haag werd van origine gebouwd als stads residentie van Baron van Brienen in 1858.
Het veranderde in een hotel in 1881 en heeft sindsdien vele aanpassingen en verbeteringen ondergaan, resulterend in wat het vandaag de dag is; 'een bastion van luxe en gastvrijheid'.'

Dat vind ik ook wel. Als je al komt aanrijden over het altijd mooie Korte Voorhout zie je van verre de lakeien (ja ze heten anders, maar ik vind het toch werkelijk lakeien) staan. Een met een hoge hoed en een zonder hoed. Die wachten dan bij de ingang, op de rode loper om te zien of ze je ergens mee van dienst kunnen zijn. Dat konden ze gisteren, ik moest in het overvolle Den Haag mijn auto kwijt en had natuurlijk niet gevraagd of ze een parking of parkeerservice hadden. Maar wat bleek, Hotel des Indes heeft pal voor de deur een eigen parkeerterrein(tje), met slagboom, maar dat wordt allemaal keurig voor je geregeld. Prettig gewoon.

De entree van het hotel is groots, lekker veel goud wat er blinkt, rode lopers, donker hout. Een lange brede gang door en je komt terecht in de lobby, mooie stoeltjes staan er met tafeltjes, maar ook van die Engelse hangstoelen waar je helemaal induikt. Daar ging ik wachten op mijn tafelgenote, ik was weer eens aan de vroege kant. Een glaasje witte wijn bestelde ik alvast, een Chileense Chardonnay, zo bleek, op de grote leestafel een stukje verderop lagen allerlei kranten en tijdschriften, dus ik kon prettig wachten. Die lobby overigens is tegelijkertijd het pronkstuk van het hotel. Groot, in het midden een open koepel met een glazen plafond, mooi creme met veel gouden guirlandes en (kristallen) luchters, prettigjes hoor !

Tafelgenote arriveerde, ook zij nam een glaasje witte wijn, want prosecco kennen ze hier niet en we kregen de kaart, met een uitleg over de verschillende menu's. Behalve een lunchmenu zijn er nog een menu du marché, een menu dégustation en een carte blanchemenu, natuurlijk de kaart met de voorgerechten, soepen, hoofdgerechten en desserts en een wijnkaart. De wijnkaart heb ik niet gezien, want wij kozen, omdat we niet teveel wilden eten, voor het carte blanchemenu, 3 gangen voor 38,50, uit te breiden naar een 8 gangenmenu, inclusief een wijnarrangement (wat overigens, zo zie ik nu op de rekening, niet gerekend is..). Bij dit (verrassings-)menu laat chefkok Martin Ozinga de toppen van zijn kunnen zien, zo vertelde de vriendelijke ober ons.
Wij gaven aan niet te zwaar te willen eten. Bovendien hadden we een voorkeur voor oesters en voor iets van vis..


Wij verlieten de lobby, die naadloos (op wat pilaren na dan) overgaat in het restaurant, om aan tafel te gaan, maar niet nadat we een amuse hadden opgepeuzeld, die bestond uit gerookte kipfilet met dadels en een rode portsiroop.
Een ronde tafel, met prettige stoelen, mooi linnen, in orde dus. De broodjes kwamen, wit en minder wit, boter stond al op tafel, daar hebben we niet van geproefd.

De wijn werd ingeschonken, dat was een witte Sancerre. In eerste instantie kwam men met een rosé Sancerre, maar toen de ober onze verbazing zag, kwam hij zelf met het idee om de witte te nemen, die was, zoals hij zei, ook lekkerder.
De wijn was in orde. De eerste gang kwam, 6 oesters op ijs. Gewoon in orde, lekkere oesters, helemaal niets mis mee.
De tweede gang was een verrassing voor ons allebei. Nog nooit had een van ons dit ergens zelfs maar gezien. Wat was het dan?
Het was een mootje zalm, gevuld met getruffeerde ganzenlever, omwikkeld met gandaham en dat weer omwikkeld met groene kool. Dit geheel was gestoomd en lag in een saffraansausje met erbij wat shi-take, wat haricots verts en wat groene asperges. Zeer verrassend en ook smakelijk. Hier werd een Santantimo 2002, Pinot Grigio geschonken, die het er goed bij deed.

Ik nam tussendoor nog de kaas. Een houten wagen met een redelijk assortiment kazen kwam eraan en ik koos er 4 stukjes van. De kaas was goed. Een glaasje port erbij heb ik afgeslagen, ik was met de auto.
Het dessert, wat vergezeld ging van een glaasje Moscati di Asti, waar een leuk bubbeltje inzat, kwam. Het dessert bestond uit een crème brûlée van groene thee en een bolletje vruchtenroomijs met iets van gebakken fillodeeg. Dit maakte als geheel weinig indruk op ons.

Toen nog wat koffie met wat leuke lekkernijtjes en dat was de lunch in Des Indes.

Samenvattend: zeker niet onaardig, je zit er wel leuk, de keuken is redelijk, het personeel is vriendelijk, niets op aan te merken verder. Ga ik er nog eens eten ? Miscchien wel, je weet maar nooit tenslotte

De rekening bedroeg rond de 120 Euro.


 

0 gedachtes over "Des Indes in Den Haag"

Er zijn nog geen reacties geplaatst.

Geef een reactie

Copyright © 2004 - 2024 Restaurant recensies van Carla, Restaurantbelevingen | Alle rechten voorbehouden | Privacyverklaring

Designpro.nl | Z-IM.nl