Lekzicht Bergambacht

Lekzicht...vele malen, maar nu specifiek op 8 juli 2002. (update begin 2006).

Cafe Lekzicht, want het is een cafe, ligt aan de dijk van Bergambacht, eigenlijk heet dit deel Bergstoep, maar goed.
Een oud cafe, keurig onderhouden verder, met een aangebouwde serre van kunststof. Een leuk uitzicht lijkt me zo op de Lek, alwaar het pontje Bergstoep/Groot-Ammers tussen 07.00 in de ochtend en 23.00 in de avond heen en weer vaart. In de spits vaart ie af en aan en heus, dat pontje is afgeladen !

Het cafe bestaat al jaren en jaren, heeft een heel eigen vaste klantenkring, die elke dag aan de bar een biertje of wat drinkt...Er zijn ook biljartclubs die op wat avonden langskomen en er zijn zo af en toe feesten en partijen van inwoners van Bergambacht. Vele fietsers nemen ook de pont en die nuttigen dan iets bij Lekzicht, dus de kaart kent de bekende Nederlandse lekkernijen als broodje gehaktbal, sate met frites, biefstuk met champignons, huzarensalade en pannenkoeken.Nu is Lekzicht onlangs (een half jaar geleden of zo) in nieuwe handen overgegaan. De mannelijke helft van het echtpaar is kok.
Regelmatig als ik daar ben komt hij de keuken uit met het een of het ander op een bordje en dan moet ik eventjes proeven. Leuk is dat en er zitten leuke dingen tussen.
Afgelopen maandag zou het warm worden, dus vriendin Chris had haar turbozwembad opgezet voor haar kind, mijn kinderen en de 2 kinderen van de eigenaar. Het was gewoon koud overigens, maar dat mocht de pret niet drukken.
Na enige tijd hadden de knapen er genoeg van en ze wilden monopoly spelen in het kantoor van de man van Chris. Dat kwam mooi uit, wij hadden behoefte aan een tapbiertje en Lekzicht ligt vlak naast dat kantoor.
Het was druk, het was gezellig, we hebben gelachen en we wilden er uiteindelijk eten.
Nu was het maandag en de eigenaar had niet echt op ons gerekend, maar toen we onze wensen ietsje bijstelden is het in orde gekomen.
De kinderen namen helaas de bekende vette hap (kroket of frikadel met friet enzo) en een ijsje toe. Wij namen alle drie (Chris , iemand die ik niet kende, nu wel dus en ikzelf) als voorgerecht de carpaccio en de man van Chris nam paling op toost.
Die carpaccio was gewoon, wel in orde, maar niet opzienbarend. Nu is het ook wel lastig om van een carpaccio iets opzienbarends te maken zo langzamerhand.... De paling op toost was ook in orde.
Erbij dronken de mannen bier en Chris en ik water, dat was wel verstandig inmiddels.
Als hoofdgerecht was er een schnitzel voor de onbekende man, voor Kees een tournedos met uien, voor Chris weet ik het niet meer eigenlijk, ik vermoed ook een tournedos, maar dan naturel en voor mij een tournedos met paddestoelen en uien.
Gewoon een goeie tournedos, niks mis mee.
Uiteraard de bekende frieten (goeie overigens) als garnituur, evenals gebakken aardappelen, verder een salade en gegratineerde bloemkool. Nederlanders kan het niet !
Maar het was gewoon in orde.

Nog wat koppen koffie, geen espresso, maar gewoon cafe koffie en toen huiswaarts.

Ik weet niet precies wat een en ander kost, maar ik vermoed dat we rond de 100 Euro kwijt waren voor het eten (met 7 personen dus).

Update: De biljartruimte is inmiddels omgebouwd tot een heus eetcafe. De Bourgonderie. Keurig afgescheiden van het bargedeelte, in prettige houttonen. Ook de kaart is geheel vernieuwd en kent inmiddels vijf koude en twee warme voorgerechten, vier soepen, negen vleesgerechten, vier visgerechten, enkele kindermenu's en 8 desserts. Alles tegen schappelijke prijzen.

Update: Lekzicht is niet meer. Al lang niet meer. Na Lekzicht heeft er nog een andere restaurant in gezeten, maar ook dat is gesloten, dus de fietsers kunnen bij deze pont helemaal niets drinken of eten....