De Stadsherberg in Schoonhoven

De Stadsherberg in Schoonhoven. Uit verhalen van bridgevrienden en -kennissen had ik er van alles over gehoord, maar was er eigenlijk nooit geweest. Tijdens de laatste avond van de avondvierdaagse van afgelopen voorjaar, waar Maurits voor de eerste keer meeliep en direct de 10 km deed had ik het restaurant zien liggen. Het zag er leuk uit.
Een klein terras (8 tafels) hebben ze er, met prettige stoelen en binnen is het ronduit ruim. Veel ruimer dan ik ooit verwacht had. Veel houten tafels, niet te dicht op elkaar, dat alles onder een zgn. gewelfd plafond met houten vloeren. Het doet allemaal wel prettig aan. Ik voelde even onder een stoel en inderdaad, zoals Marja al verteld had, om de akoestiek te verbeteren, was er dempmateriaal onder de stoelzittingen aangebracht.

Dus op deze redelijk zonnige middag reed ik erheen. Marja (ja, de tweede keer dat we samen gingen eten zou nu aanbreken) had er heel attent voor gezorgd dat we in ieder geval van de grote kaart zouden kunnen eten en ik had er zin in. Ietsjes te vroeg was ik er en nam vast een glaasje witte huiswijn (een Steen uit Zuid-Afrika (2.80)), iets te zuur vond ik hem, maar okee. Marja arriveerde en we moesten dringend bijkletsen en deden dat dus ook uitgebreid. De mevrouw van de bediening, tevens eigenaar, kende ik van gezicht van de maandagavond-bridgeclub. Haar man, waar ik alleen nog maar tegen gespeeld heb, kwam boven in het gesprek en de wederzijdse linken werden gelegd. Oh ja, dat ben jij. Ja dat ben ik .
De kaart kwam, nadat ook Marja een glaasje witte wijn had genomen en die gingen we bestuderen. Het weckpotje rillette wat Marja nog even gisteren voor me in elkaar had gedraaid stond feestelijk op tafel. Waar meelezen op smulweb al niet goed voor is en belangrijker, ook toe kan leiden ! Straks, na de lichte avondmaaltijd die ik voor de mannen ga bereiden, ga ik ervan proeven, het zal vast heerlijk zijn.

Een verzorgde kaart. Aperitieven die ik in Schoonhoven niet verwacht. Uiteraard een Kir Royal, maar ook een Prosecco en een Pineau de Charentes. Leuk ! Een pagina met huiswijnen (een Steen, een Gris de Gris rose, een Merlot en twee aanbevolen wijnen, een Cogmans Kloof (wit) en een Hagelsberg (rood). De huiswijnen doen 2.80 per glas, per karaf 11 en per fles 16. De aanbevolen wijnen hetzelfde, alleen de glazen zijn 3.20. De rest van de wijnkaart is beperkt, maar wel leuk opgebouwd. En niet te kostbaar.

Wij kozen zeer eensgezind voor het viergangen verrassingsmenu (27.50). Er is een driegangenkeuzemenu, nog een menu wat ik even kwijt ben en een kaart. Leuke gerechten, leuke prijzen. We zaten overigens erg prettig op het terras en keken uit op een leuk stukje Schoonhoven. Veel bomen, parkachtige omgeving, af en toe en lading fietsers die voorbijkwamen en wat wandelende moeders met van die turbo-buggy's, die ze althans in mijn tijd nog niet hadden. We vroegen eventjes welke kleur wijn gepast zou zijn en hoorden dat er sprake zou zijn van vis en lamsvlees. Wederom eensgezind kozen we voor een fles witte wijn en we zouden bij het dessert nog wel zien of we aan de zoete wijn wilden gaan. Halve flesjes wijn stonden niet op de kaart namelijk. We kozen voor een Zandvliet Chardonnay, 2002, een Estate Wine, die ons wonderwel beviel.

Op tafel verscheen een vers gebakken bol bruin brood met pitjes en nootjes, erbij een potje zwarte olijventapenade en een flesje olie. Lekker !
Ons eerste gerecht verscheen, een carpaccio van haring. Het zag er prachtig uit. Op een bedje van slierten bleekselderij de zeer dungesneden, erg verse haring met erop wat pieperige blokjes paprika in rood en geel, wat kappertjes en wat augurk. Lekker !
Het tussengerecht is hier heel Hollands een runderbouillon. Een flinke kom bouillon, behoorlijk sterk van smaak, met de bekende bosuiringetjes, zeer bekend en eigenlijk gewoon wel lekker.
Het hoofdgerecht was een hele hap. Op een mooi bord lag de in plakjes gesneden hele lamshaas, die perfect was, in een prefabsausje op een bedje van in vierkantjes gesneden snijboontjes en stukjes sperzieboon, die goed beetgaar waren. Erbij een bolletje couscous, wat naar niet heel veel smaakte en een punt aardappelgratin, wat lekker was. Apart een schaaltje salade en een schaaltje behoorlijk goede frieten. Niet dat we daar nog veel van gegeten hebben, want het was een grote portie.
Het dessert gingen we binnen gebruiken, want er begonnen grote druppels te vallen. Inmiddels belde Ole. Mam, ben je nog in Schoonhoven ? Ja kind, nog even het dessert en ik kom eraan. Okee, Joep is hier en ik vind het helemaal niet erg. Okee schat, tot zo.
Het dessert was mooi. Een hopjesparfait met rood fruit. O.a. Amarenekersen, framboosjes en aalbesjes en was behalve lekker vet, ook bijzonder lekker. Erbij namen we een glaasje Muscat Cogmans, een Zuid-Afrikaanse dessertwijn(6) , die lekker was.
Toen nog redelijk gehaast, vanwege Ole, een prima espresso, met een glaasje water en de lunch was compleet. Een uiterst prettig middagje in Schoonhoven, prettig in het groen en gewoon lekker gegeten. De volgende keer gaan we Haastrecht verkennen, zo bedacht Marja. Prima idee !

Noot: De Stadsherberg is ter ziele, inmiddels is hier Het Bestek (zie recensie) gevestigd).