Oud Sluis in Sluis

Het was weer zover. Het rondom vijf december clubje verzamelde zich. Weer iets later dan de genoemde datum, maar dat komt omdat dat nu eenmaal beter uitkomt. Vanuit Dresden, Brussel, Amsterdam en Bergambacht, al dan niet gezamenlijk, arriveerden we uiteindelijk allemaal in ons overnachtingshotel in Sluis. Een enorm geestig hotelletje trouwens, le Provencal, op loopafstand van het centrum van Sluis. Gesprekjes met de eigenaars leerden dat zij vanuit het oosten van het land, waar ze bloemen verkochten, zomaar pardoes het hotel hadden overgenomen. Een hele stap, maar alles liep naar volle tevredenheid. De kamers waren in orde. Enigszins gedateerd, maar ook daaraan schijnt te worden gewerkt.

Toen we compleet waren liepen we al keuvelend naar de Beestenmarkt.

De ontvangst was vriendelijk, het restaurant was overigens al bijna geheel gevuld. 's Avonds zou het ook geheel gevuld zijn, onze reservering veel eerder in het jaar was al niet meer mogelijk voor het diner, daarom hadden we gekozen voor een lunch. We kregen een mooie ronde tafel en begonnen natuurlijk met een glaasje champagne. Patrick Regnault nog steeds hier. Uit 2000. Prettige champagne. IJswater is ook geen punt hier. Brood, olie en boter stond al op tafel en een bombardement van amuses verscheen. Als eerste een schaaltje (mooi schaaltje!) met tartaar van gamba met ijs van cabernet sauvignon-azijn en een tapenade van olijven. Een plaatje en geweldig lekker. Het cabernet-sauvignonsmaakje herinnerde ik me van die waanzinnig lekkere bonbon van de vorige keer. De tartaar was heerlijk, boterzacht en goed herkenbaar.

Erna, op de voor Sergio Herman zo signatuurachtig aandoende natuurstenen plaatjes, een bonbon van ganzenlever. Heel gewoon smeltend lekker. Wederom nogal rommelig gepresenteerd troffen we alle genoemde structuren en ingrediënten aan. De coquilles overigens waren geweldig lekker. Zo ook de rest, maar door de wat vreemde presentatie vond ik dit gerecht eigenlijk iets minder. En appel had ik inmiddels wel genoeg gegeten als ik zo vrij mag zijn...

We vervolgden met voor de heren Ik weet niet meer precies welke kazen we kozen, ze waren gewoon allemaal prima. En erg lekker. Erbij natuurlijk brood en aanverwante leukigheden. Opvallend was een krokantje van roquefort, bijzonder smakelijk vond ik. Zo ook een vierkantje van flinterdunne gelei, wat intens smaakte naar wijn.

Dessert wilden we niet meer. Twee wilden nog koffie, waarbij weer een bombardement aan friandises verscheen. witte chocolade met cassis en gepofte rijst; marshmallow met oranjebloesem en yoghurt; macaron met citrus; pate a fruits van passievrucht met créme en shots van kokos.....

In plaats van koffie had ik liever een biertje en zo sloten we weer een memorabele maaltijd af. Inmiddels was het buiten al donker, dus we wandelden het vrijwel uitgestorven centrum van Sluis in. Gelukkig was er nog een cafe open en daar hebben we een uiterst genoeglijk deel van de avond doorgebracht. Een poging om bij la Trinite. een ander niet onaardig restaurant in Sluis, van slechts oesters te genieten wat later op de avond lukte niet helaas.