september 2012

Natuurlijk kon ik me niet inhouden en had toch een tweede restaurant gereserveerd tijdens de restaurantweek en wel Merlet. Ik vind het altijd fijn daar. De ene keer fijner dan de andere, maar dat is normaal, want het is tenslotte allemaal mensenwerk. We gingen met zijn drietjes, Ole moest werken. Keurig om 13.00 parkeerden we op de overvolle parking en werden vriendelijk ontvangen. Helaas geen ronde tafel, maar een rechthoekige, tegen een muur aan. Daar heb ik toevallig een vreselijke hekel aan,...

Omdat ik meestal het eerst wakker was op Bali kon ik elke ochtend even mijn internetsites bekijken en natuurlijk mijn mail. De restaurantweek zou weer plaatsvinden en de inlogcodes vlogen me weer om de oren. Eigenlijk had ik hem aan me voorbij willen laten gaan, ik heb het wel een beetje gehad met restaurantweken, groupons, sweetdeals en weet ik veel. Ik richt me liever op de leuke aanbiedingen die veel toprestaurants gewoon zelf hebben. Maar ik kon me weer eens niet beheersen en mocht er eentje...

We wilden nog een keertje bijzonder eten op Bali en dat zouden we tijdens een lunch op de laatste dag doen. Onze vlucht was vertraagd, we zouden pas 's avonds om 8 uur gaan vliegen, dus een fijne lange lunch was logisch. De helpdesk had ons gewaarschuwd dat de rit naar het vliegveld wel tot 5 uur kon duren, dus redelijk op tijd namen we afscheid van Juli en Reno, onze huishoudster en tuinman en reden we via de mooie natuur van Bali richting het vliegveld. Ons was aangeraden in Kuta/Seminyak iets...

Het bleef telkens maar stil als ik weer zei dat als we op Bali waren ik het niet nodig vond om bij Mozaïc te gaan eten (ze kennen me namelijk). Ze hebben geen lunch en de prijzen zijn exorbitant en om nu zoveel geld te betalen voor een Franse maaltijd terwijl je in Indonesië bent etc. etc. etc.. Mozaïc is het enige restaurant in Indonesië wat lid is van Les Grandes Tables du Monde, vandaar de overweging. Om een lang verhaal kort te maken: op maandag besloten we dat we op woensdag een trip naar U...