Aan Tafel bij Luc Bellings in Hasselt

Op deze donderdag van de Belgische DWTS reden we naar Hasselt. Naar Aan Tafel bij Luc Bellings. Een **restaurant wat ik niet kende, sterker nog, waar ik nog nooit van had gehoord. Na het bekijken van de website leek het me wel wat, dus had ik gereserveerd.
Het mooie pand was snel gevonden na de rit van ruim twee uur, helaas was de parking vol, zodat we in de druilerige regen aan de overkant moesten parkeren. De zeer vriendelijke zwarte brigade bood direct aan om na afloop van de maaltijd de auto voor ons te halen.
Na de vriendelijke ontvangst kregen we een tweetje in het bijna volle restaurant en werd er direct een tafeltje voor mijn tas gebracht. Het restaurant is opgesplitst in twee delen, een deel met zicht op de open keuken, het andere deel - dat waar wij zaten - afgeschermd door middel van open pilaren, met een beetje zicht op de keuken dus. Ronde tafels kent men hier niet voorzover ik kon zien.
Een glaasje champagne wilden we wel, vanwege Valentijn de volgende dag konden we kiezen of we er wat rozenlikeur in wilden. Ik wilde dat wel, echtgenoot niet. Het was champagne van Michel Didier, een bijzonder lekkere champagne en het rozenblaadje wat ook in mijn glas lag vond ik toch wel erg leuk. Hier ook de schitterende waterglazen die Beluga Loves You ook heeft. Water wilden we ook graag, bruis en plat. Ook hier wordt het water niet koel gehouden...
Erbij direct een keur aan hapjes.
Allereerst op een lepel een wit bolletje bestaande uit witte chocolade met erin gin-tonic en rozen en erbij een geleitje van komkommer. Het bolletje ontplofte in je mond en de combinatie chocolade/gin-tonic vond ik erg leuk, de smaken bleven goed te herkennen.
In een zwart schaaltje kregen we twee prikkertjes met eraan watermeloen, sangria, gamba. Hoe de sangria precies verwerkt was, weet ik niet, maar het was een heerlijk fris hapje, het stukje gamba en de watermeloen combineerden mooi.
Vervolgens twee bakjes, waarvan in de ene wat stukjes krokante kippenhuid in nootjes waren gestoken en in de andere zat een dip met augurk en ook dit vonden we een erg leuk gevonden combinatie.
In een wit kommetje een hapje samengesteld uit zeetong, vadouvan, garnaal en mosterd. Een heerlijke crème van zeetong kregen we. Erbij mosterdzaad en wat garnaaltjes en gelei van zuring waarin wat vadouvan was verwerkt. . Een krokantje met sesam maakte het hapje compleet.
Vervolgens een hapje bestaande uit ganzenlever, paling, kweepeer en amaranth. Een schitterend rondje uitstekende ganzenlever troffen we aan met erop gelei van paling, een stukje paling en wat kweepeer. De amaranth was gepoft, zodat ook hier een krokantje het hapje af maakte. Erg lekker! De combinatie paling/ganzenlever is wat mij betreft een topper.
Tot slot verscheen in zon schattig klein Le Creusetpannetje een hapje bestaande uit de componenten tête de veau, aardappel, kwartelei, augurk. Het vierkantje kalfskop was heerlijk. De overige ingrediënten werden schitterend gecombineerd omdat het geheel was omgeven door een saus van zwezerik, wat alles samenbond. De kleine paddestoelen die erbij lagen waren ook erg lekker.
Schitterende hapjes!
De gastvrouw had ons gewezen op het kaartje wat op tafel stond, waarop de dininglunch, zoals men het hier noemt, stond en men biedt de mogelijkheid tot een all-informule, die we natuurlijk aannamen. All in betekent hier incl. aperitief, wijnen t/m het hoofdgerecht en koffie. Heel vriendelijk kreeg ik later nog het menukaartje van het Aan Tafelmenu, waarop alle amuses genoemd werden.
De uitstekende zwarte brigade schonk de eerste wijn in, een Poesa 2013, een heel aardige wijn uit Chili.
Erbij het voorgerecht. Zalm mi-cuit, aardse garnituren, ingekookte béarnaise.
Een heerlijk stukje perfecte, heel licht gerookte, zalm kregen we met erbij diverse structuren van biet, witlof en radijs. Erbij de ingekookte Béarnaise en we vonden het een heerlijk, licht voorgerecht.
De wijn werd doorgeschonken bij het tweede gerecht. Men doet hier overigens niet flauw met de wijn, wat prettig is.
Het tweede gerecht was koolvis, brandade, groene asperge, erwtencrème, ajo blanco. Een erg lekker stukje gebakken koolvis kregen we met erbij een werkelijk sublieme brandade. Verder de genoemde groene asperge, de erwtencrème en de ajo blanco, waarin slechts heel licht de amandel en de knoflook te proeven was. Alweer een fijn gerecht.
Bij het hoofdgerecht kregen we een Bordeaux, Chateau du Cros 2011, een aardige Bordeaux. Het hoofdgerecht was kalf, wortel, zuiderse ragout, paksoi, omelet, oester sojasaus. Twee stukken niet heel mals kalfsvlees kregen we met erop paksoi. Erbij wortel, quenelles zuiderse ragout wat ook voornamelijk uit wortel bestond en een vreemde smaak had, een rolletje Japanse omelet die relatief smakeloos was en een saus van oester en soja, waar ook niet echt heel veel smaak aan zat. Een ronduit teleurstellend gerecht.
Het dessert maakte weer veel goed. Dat bestond uit Barraquito new style. Barraquito is een Spaans koffiedrankje. We kregen crème van gecondenseerde melk, ijs van chocolade en van koffielikeur, crumble van melk, spongecake van koffie en aan tafel werd er een lichte saus van citroen geschonken. Een absoluut heerlijk dessert!
Bij de goede espresso nog allerlei snoeperijen. In een bekertje uiteraard van Stockmans een milkshake van chocolade en amaretto, in een kommetje een praline gevuld met vloeibare kokos, op een schoteltje een cakeje met esdoornsiroop, citroengelei, crumble van witte chocolade, gelei van witte chocolade en gelei van tonkabonen. In zwarte bakjes marshmallows van passievrucht en cassis en Hasseltse speculaas.
Bij de rekening nog een heerlijk stukje vers gebakken wafel maakte de snoeperij compleet.
Op het hoofdgerecht na hebben we heerlijk gegeten en we vonden het de reis zeker waard. De smaakcombinaties en de manier waarop met name met zuurtjes wordt gewerkt spreekt me zeer aan dus we keren vast nog wel een keer terug.