Café l'Espérance in Bouliac

Afgelopen zomervakantie waren we terecht gekomen in Bouliac voor een simpele, doch zeer smakelijke lunch bij l'Esperance. Zeer Frans, een leuk terras en binnen meer een café met tafeltjes. Ook deze zondag na een overnachting in Azay-le-Rideau passeerden we rondom lunchtijd Bouliac - het ligt iets oostelijk onder Bordeaux (niet boven Bordeaux dus zoals ik eerder vertelde), dicht bij de autoroute.
We reden het keurige fleurige dorpje in, vonden een parkeerplaats tegenover de ingang en wandelden binnen. Een vriendelijke zakelijke ontvangst en we kregen een tweetje bij de bar. Het terras was weliswaar afgedekt en tijdelijk achter schermen bereikbaar, maar dat vonden we toch echt nog te fris.
Echtgenoot wilde een half flesje rood, een Chateau de Rochemorin, 2007, Pessac Leognan, ik een karaf witte wijn, ik meen een Viognier. Badoit voor hem, een karaf voor mij.
Brood stond al op tafel met erbij een heel klein schaaltje met wat goede rillette.
We bekeken de schoolborden die her en der hangen en staan en waren vrij snel klaar met onze keus.
Echtgenoot wilde als vooraf(je) de Boudin Noir en kreeg een gigantische hoeveelheid uit een blik (maar vast wel zelf gemaakt), alle voorgerechten - op het buffet na - gaan hier per 200 gram. Erbij wat sla en wat cornichons en meer hoeft dat ook niet te zijn. Het was een lekkere worst/rillette-achtig voorgerecht, ik mocht ook proeven. Wel aan de ruime kant.
Ik wilde de huisgerookte zalm en kreeg 200 gram zalm met drie kwarten van een citroen.
De zalm was lichtgerookt, boterzacht en ik vond hem erg lekker. 200 gram zalm is goed te doen wat mij betreft.
Als hoofdgerecht koos echtgenoot voor de tartaar van rund, steak tartare dus. Hij kreeg goed aangemaakte met de hand gehakte steak tartare met erbij goed gebakken frieten en wederom was hij tevreden.
Ik gaf de onglet, longhaas dus, die ik afgelopen zomer ook had gegeten een herkansing en kreeg een redelijk stuk onglet met dezelfde goede frieten erbij. De onglet was in orde, hoewel er meer zenen in zaten dan ik me herinner van de vorige keer. De erbij gevraagde mayonaise was lekker. Lekker Frans zuur. Ook de bak groene salade met fijne vinaigrette ontbrak niet.
Bij de prima espresso kwam een canelé. Nu krijgen we die wel vaker en ik vond er nooit iets aan. Deze echter was geweldig. Mooi krokant van buiten, mooi zacht van binnen met een heerlijke smaak. Hiervan zou ik er wel meer blieven...Puntje erbij voor l'Esperance dus.
Het blijft een vrij ideaal adresje voor een simpele lunch als je op doorreis bent, ik vermoed zo dat we aanstaande zomer hier weer zullen belanden, want dan rijden we deze route alweer. En de zonen zijn nogal weg van vlees van de grill.