DSC09382
DSC09382

FG (voorheen Ivy) in Rotterdam

Op 7 juni 2014 in Rotterdam, twee sterren, Zuid-Holland.

Dit jaar was het op 11 mei moederdag. Dom genoeg had ik daar helemaal niet op gelet toen ik ons weekend Zeeland plande, dus was ik niet thuis die 11e mei. Ik zat te genieten van een fantastische lunch bij Inter Scaldes. Beide zonen vonden dat geen enkel punt, we zouden het gewoon het weekend erna vieren.
Van de oudste zoon (een arme student) kreeg ik een geheel zelf bekostigd en klaargemaakt superontbijt/brunch, bijzonder lekker allemaal. De jongste zoon (een iets minder arme student) wilde me een keer mee uit lunchen nemen. Kijk eens of er iets leuks is Car (sinds enige tijd noemt hij me opeens Car, wel geestig). Nou, dat liet ik me geen twee keer zeggen en ik dook achter de computer. Heerlijk.nl is er nog de komende week jongen. Oh, wat is dat. Ik legde het uit en hij zei dat we dan maar even moesten kijken waar er nog plek was voor een lunch op woensdag. Tot mijn stomme verbazing was er nog ruimte bij FG (voorheen Ivy). Het was alweer een hele tijd geleden dat ik er geweest was, maar ik aarzelde wat, vooral vanwege de kosten. Een driegangenlunch is toch 45 euro en dat dan voor twee personen is een hoop geld voor de jongste zoon. Hij vond het echter geen punt en vroeg me te reserveren. Ik vond dat natuurlijk geweldig leuk en deed dat direct, wel onder de conditie dat alle drankjes voor mijn rekening zouden zijn, want anders zou het hem een maandsalaris kosten.
Zo gezegd, zo gedaan en op woensdag reden we naar het Lloydkwartier in Rotterdam. Parkeren was een beetje lastig, maar uiteindelijk vonden we een plekje en we liepen naar het restaurant. De ontvangst, mede door de heer Geurds, was hartelijk en we kregen een tweetje in de buurt van de keuken. De rest van het personeel was voor mij allemaal nieuw.
De tafel was overigens geheel leeg. Mijn tassenhanger past niet aan de brede rand van de tafel, dus de tas zetten we naast zoon, die plaats had genomen op de bank. Ik zat op de stoel er tegenover. Later bleek dat er tassentafeltjes zijn, maar mij werd er geen aangeboden dus.
DSC02957Champagne wilden we wel. Een grote bak met rook en ijs en 8 flessen werd voorgereden. Keus uit champagne kregen we niet, we kregen een glas J.P. Second, Blanc de Blancs Brut ingeschonken. Nou ja een glas, eigenlijk niet eens een half glas. Ergerlijk weinig om eerlijk te zijn. Zeker toen ik later zag dat andere tafels (weliswaar miniem, maar toch) werden bijgeschonken. Ook dat gebeurde bij ons niet. Die champagne kost dan ook nog eens 17.50, wat niet goed is voor het humeur.
Op de geheel lege tafel - expres leeg, zo kan de tafel namelijk volledig aangepast worden aan de wensen van de gasten, zo was de uitleg - werd een houdertje met wat informatie over het restaurant neergezet en een onderzetter voor een fles water. Na de vraag of we water wilden, wat het geval was, kwamen er twee waterglazen op tafel.
Ik heb deze middag niet kunnen merken of en wie er maître is hier, wel hadden wij telkens dezelfde meneer aan onze tafel. Het leek erop alsof het restaurant qua personeel is onderverdeeld in compartimenten, ze bemoeien zich alleen met het compartiment waaraan ze zijn toebedeeld, de andere compartimenten wordt door ander personeel bediend. Dat leidt soms tot grote verschillen.DSC02966
Op tafel verder ook het heerlijk.nl-menu, drie gangen voor 45 euro. Uit te breiden met drie extra gangen, elk 15 euro per persoon. Jongste zoon wilde zijn moeder eens helemaal in de watten leggen in dit met maar liefst twee sterren bekroonde restaurant en besloot dat we voor alle zes de gangen zouden gaan. We kregen een warm servet aangereikt en daarna kwamen er hapjes.
Allereerst het zeer bekende hoorntje van tomaat, gevuld met ijs van piccalilly. Nog steeds heerlijk fris en lekker.
DSC02969Vervolgens een canelé met eendenlevermousse. Een zeer krokante canelé met een mooie romige eendenlevermousse.
Tot slot een crostini met tomaatbereidingen, feta, komkommer en komkommerijs. Lekker fris vonden we het.DSC02972
Uit de la met de oranje linzen kwam het bestek. Elke gang opnieuw wordt zo ingedekt.
Een vriendelijk meisje kwam voorbij met een grote houten schaal, zo'n schaal waarmee Engelse dames de rozen die ze uit hun tuin knippen naar binnen dragen, waarop twee broodjes lagen en een miniem rondje boter.
Het wachten op de eerste gang overigens duurde lang, veel te lang. Het bodempje champagne was natuurlijk al lang op, ik heb getracht er zo lang mogelijk mee te doen, maar op een gegeven moment is het toch echt op. Het broodje was ook al snel op en dat werd niet aangevuld. Uiteindelijk werd de eerste wijn werd ingeschonken. Een Rueda, Pampano 2013, 100% Verdejo. Een voor mij te zoete wijn, maar volgens de bedienende meneer uitstekend passend bij het gerecht. Weer een lullig klein beetje overigens, maar helaas ben ik minder assertief dan ik zelf wel denk, dus het ergerde me alleen nog maar. Het eerste gerecht was overigens direct een extra gerecht.
DSC02975Artisjok/tomaat. Op een spiegel van lekkere olie met basilicum lag een platgemaakte coeur de boeuf tomaat, heerlijk zoet. Erop buffelmozzarella, artisjokhart en nog wat meer olie met basilicum. Erbij een soufflé van basilicum. Eromheen geleidipjes van artisjok en tomaat. Allebei vonden we dit een lekker en fris gerecht. Wel wat simpel, maar dat gaf niet, want inmiddels hadden we grote trek.
Het duurde weer behoorlijk lang voordat er weer wat actie aan onze tafel was, een broodje hadden we wel leuk gevonden, maar helaas, dat kwam niet.
De tweede wijn werd ingeschonken, een Domaine de Panry, Cuvée Elisabeth 2013. Een Chardonnay uit de Pays dOc. Ik heb ze weleens beter gedronken. Weer een uiterst lullige hoeveelheid, maar voordat ik er een opmerking over kon maken, was de meneer alweer vertrokken.
Erbij het eerste gerecht uit het driegangenmenu, voor ons dus het tweede gerecht. DSC02981Asperge/makreel/beurre monté.
Gegrilde asperges in stukken, linten van asperge, tartaar van makreel en schuim van beurre monté kregen we. Erbij nog een chipje van truffelaardappel. Jammer dat de bediening niet even vertelde dat de makreel rauw was en dat het bord warm was, nu was tegen de tijd dat we bij de makreel aangeland waren de makreel bijna gegaard. Bovendien vonden we hem niet lekker. Hij deed ons op een onplezierige manier aan haring denken. Toen we dat vertelden tegen de meneer kwam hij met een heel verhaal dat dat vast kwam omdat mensen makreel vaak alleen maar gerookt kennen....
De aspergebereidingen overigens vonden we wel lekker.
Na weer een te lange wachttijd werd de derde wijn ingeschonken, we waren inmiddels bij het hoofdgerecht aanbeland. Ik was net van plan om te vragen of hij wel wist dat ik een volledig en geen BOB-arrangement had, maar heel toevallig schonk hij nu wel een redelijk normale hoeveelheid in, dus die opmerking zou de mist ingaan.
Een rode wijn werd het, een Pinot Noir, Koenigsegg, Schloss Halbturn, de eerste lekkere wijn van deze middag.
Ik hoorde hoe de bedienende meneer de tafel naast ons nog een broodje aanbood en was zo brutaal om te vragen of ook wij nog een broodje zouden kunnen krijgen. Dat kon gelukkig. Het broodje kwam in dezelfde grote houten mand, zonder boter. We hadden het hoofdgerecht toen al bijna op.
DSC02983Dat hoofdgerecht bestond deze middag uit kabeljauw/runderwang/aardappel/paddestoel. Op het bord troffen we aan een stukje gebakken kabeljauw met erop runderstoof, wat flink hoog op smaak was, tegen te zout aan. De kabeljauw viel daardoor een beetje weg. Verder drie blokjes aardappel, een asperge, wat Hollandaisesaus en wat enoki. Later zag ik dat er ook nog aardappelkrokantjes bij hadden moeten staan, maar die waren op onze borden blijkbaar vergeten. Het geheel was afgemaakt met een jus met kappertjes en olijf. Ik vond dit in aanleg een lekker gerecht, maar de smaakverhouding tussen de runderstoof en de kabeljauw vond ik niet in orde. De bijgerechtjes waren zo miniem dat ze nauwelijks iets toevoegden.
We waren toe aan de desserts, want men serveert hier eerst de desserts - zo werd ons uitgelegd - want na de sterke kazen zouden de verfijnde smaken van de desserts kunnen wegvallen.
Als dessertwijn kwam in het glas een Californische zoete Shiraz, The Slammer 2011. De bedienende meneer schonk zowaar een volkomen normale hoeveelheid in het kleine glas, maar vertelde er wel bij dat hij deze keer wat meer inschonk, omdat het bedoeld was voor beide desserts. Ik kon me nog net inhouden, maar ik wilde eigenlijk zeggen dat dit wat mij betreft een heel gewone hoeveelheid wijn bij een gerecht was. Wat het voor mij ook is, ik heb me flink gergerd aan dat lullige inschenken en aan alle andere fouten. Maar we zijn er nog niet...DSC02986
Het eerste dessert was het dessert uit het driegangenmenu. Mandarijn/chocolade/dragon.
IJs van mandarijn kregen we, chocolademousse die even met stikstof was behandeld, zodat het krokant geworden was, geitenyoghurt en heel veel poeder en crumble. Het ijs vond ik lekker, maar gewoontjes en ik kreeg een droge mond van al het poeder en alle crumble. We waren bepaald niet onder de indruk van dit dessert.
De heer Geurds maakte zijn rondje door het restaurant, dat doen veel **chefs en helaas kon ik niet voluit enthousiast zijn zoals uit het vorenstaande blijkt. Dat vond hij zeker niet leuk, wat ik me kan voorstellen, maar ook ik was zeker not amused. Zeker niet omdat de maaltijd door mijn zoon betaald zou worden, die net als ik gewoon hoge verwachtingen had, omdat we tenslotte wel in een ** restaurant zaten en ook omdat we voor de volle mep aan gerechten waren gegaan.
DSC02989Het tweede dessert met de naam Delice Chocolade zou gezouten karamel bevatten. Nu ben ik absoluut dol op gezouten karamel en ik had dus hoge verwachtingen van dit dessert.
We kregen millionaires biscuit gemaakt van Bastognekoeken met erop crème van karamel en daarop weer een laagje pure chocolade. Ook nog een flinter bladgoud, wat zoals bekend naar niets smaakt en licht taai is. Op de chocolade lagen wat korrels zeezout. Een streep(je) gezouten karamel verbond het ijs van mango met de biscuit. Onder het mango-ijs wat geschaafde amandelen en cacao. Het ijs van mango vond ik lekker. Fris en mooi van structuur. De karamelcrème was aan de harde kant, ik had moeite om er doorheen te komen en pas bij het laatste hapje proefde ik zout. De streep karamel vond ik wel erg lekker.DSC02992
Ik geloof dat de heer Geurds iets tegen het personeel gezegd had, in ieder geval ging het bij de Chariot Fromage helemaal goed. Ik had aangegeven graag een glas droge witte wijn bij mijn kaas te hebben en kreeg de keus uit twee wijnen, die ze open schenken. Ik koos voor een mij zeer bekende wijn, de Limoux Toques et Clochers, La Sieur d'Arques 2008. Een uitstekende en erg lekkere wijn! En ook nog eens een normale hoeveelheid.
De kaaswagen werd voorgereden door een andere meneer, die er duidelijk zin in had. Hij vertelde ook dat de kaaswagen, net als al het andere rollende materieel hier, op maat gemaakt is, zodat het goed tussen de tafels past en inderdaad paste het allemaal precies.
DSC02994We maakten allebei onze keuze en kregen de stukjes kaas op een leistenen plaatje aangereikt. Ook kregen we nog een stukje Mimolette te proeven. Een Nederlandse kaas, voor mij nieuw, want ik ken hem eigenlijk alleen via gerechten van Belgische chefs (Gert de Mangeleer en Bart de Pooter), dus een verrassing. We mochten er ook een stukje van proeven en dat was heel vriendelijk.DSC02997
Bij de kaas wat popcorn om de smaak te neutraliseren tussen de kaasjes door, wat noten, notenbrood en getoast vruchtenbrood en diverse krokante toastje/knabbels. Lekker allemaal.
DSC03002Bij een espresso voor mij en een Ice Tea voor jongste zoon kwam nog de voor mij bekende suikerspin (leuk voor zoon!) met erin de FG Candy (zuurstok) en een brioche met aardbei. Bovendien voor allebei nog een slushpuppy van kers en een doekje om de handen schoon te maken.DSC03000
Bij het afrekenen ontbrak tot mijn verbazing de wijn. Een mevrouw, die deze middag in een ander deel van het restaurant bediend had, was op twee stappen afstand van me bezig met het een of het ander, maar ik moest haar tot drie keer toe roepen voordat ze reageerde. De rekening werd aangepast en na het betalen ervan - zoon dus het eten en ik de drank - verlieten we FG. Eerlijk gezegd nogal teleurgesteld. Heel jammer, omdat zoals gezegd het een cadeau was van mijn jongste zoon en ik dus graag had gezien dat alles helemaal perfect was geweest. We gaan tenslotte niet voor niets naar een **restaurant.

4 gedachtes over "FG (voorheen Ivy) in Rotterdam"

Joost

Heel jammer dit, zeker als je getrakteerd wordt! Toch goed om het aan de orde te stellen, maar de subtiele hinten worden blijkbaar niet opgepakt. Ik kan me bijna niet voorstellen dat een twee ** zaak zo de gasten behandelt. Van die prutsbeetjes wijn heb ik ook altijd een hekel aan, alsof een fatsoenlijke slok direct het einde van je zaak betekent. Zeker bij een glas champagne van 17,50 vind ik ook dat moet worden bijgeschonken, al is het maar een beetje, het gaat tenslotte ook om het symbool (staat altijd zo gastvrij als men nog even bijschenkt). En zo'n verhaal over die makreel, hoe goed bedoeld wellicht, maar dat komt zo arrogant over... alsof je alleen maar die gerookte dingen vacum uit de supermarkt kent :-). Jammer hoor!
12 juni , 2014 om 05:29 am

restaurantrecensiesvancarla

Ja heel jammer inderdaad. Maar een goede leer, want in de afgelopen weken zijn we natuurlijk ook nog naar andere restaurants geweest en daar hebben we kunnen zien dat dit echt een uitzondering is. Andere restaurateurs willen hun gasten wel verwennen. Slim, want dan komen ze terug.
12 juni , 2014 om 05:43 am

Joost

Inderdaad! Ben trouwens heel erg benieuwd naar je recensie van Sergio in Antwerpen!
12 juni , 2014 om 15:15 pm

restaurantrecensiesvancarla

Het is de volgende die op de rol staat ;-)
12 juni , 2014 om 17:04 pm

Geef een reactie

Copyright © 2004 - 2024 Restaurant recensies van Carla, Restaurantbelevingen | Alle rechten voorbehouden | Privacyverklaring

Designpro.nl | Z-IM.nl