Joost
restaurantrecensiesvancarla
Michel van der Kroft
Op 19 augustus 2014 in bib gourmand, Portugal.
Guimaraes mocht natuurlijk niet ontbreken in ons (beperkte) lijstje van te bezoeken steden tijdens deze zomervakantie. De wieg van Portugal tenslotte en zeer het bekijken waard. In de schitterende historische binnenstad aten we er bij een Bib Gourmand. Bij Histórico by Papaboa. Een restaurant in een oud huis met een vrij ouderwetse inrichting in de ene zaal, met gestuukte muren; de andere zaal, die deze middag niet in gebruik was, was weer wat moderner ingericht, daar waren de muren mooi donkerrood. Helaas vielen er wat druppels, dus van lunchen op het terras was geen sprake. Maar binnen was het ook leuk. Toen we arriveerden zat het al vol met Portugezen, altijd een goed teken.
Couvert is hier 1.50 en dan krijg je een mand met verschillende soorten brood en toast, olijven en een bakje met een smeerseltje.
Aan aperitieven doen ze hier niet, dus we bekeken de kaart. Men kent hier een dagmenu voor 8 euro voor drie gangen. Wij aten van de kaart en bestelden daar wat flessen Fagote Reserva, Douro Branco 2012 bij voor het luttele bedrag van 12 euro per fles. Tot mijn schrik zie ik dat de wijn ook in Nederland te krijgen is - zie link - en dan betaal je voor een enkele fles 10,49....
Een heel aardige wijn overigens.
De bediening hier deed me denken aan de bediening is een brasserie in Parijs. Net zo op elkaar ingespeeld, snel en kundig als daar. Voor de kaart verwijs ik naar de website.
Van de voorgerechten bestelden we twee porties van de gepaneerde gambas. Men serveert hier de voorgerechten op kleine bordjes, zodat de hele tafel ervan kan mee eten en dat vonden we eigenlijk wel zo sympathiek. De gambas waren erg lekker. Een mooi licht paneerlaagje en de gambas waren perfect van garing. Erbij een licht pittig sausje. Verder kwam er nog een schoteltje met gegrilde gambas in een heerlijke Portugese olijfolie waarbij wat stukjes gebakken knoflook lagen en wat kruiden die waren meegebakken; ook die vonden we lekker en ze waren ook goed van garing, gelukkig niet te ver, zodat ze taai werden.
Cafeïna in ons achterhoofd hebbende besloten we ook nog tot wat bacalhau-balletjes en ook die waren hier erg lekker. Mooi knapperig van buiten en nog licht vloeiend van binnen en dus zeker niet te droog.
Als hoofdgerecht kwam allereerst voor echtgenoot de gevulde inktvis op tafel, wat hier octopus bleek te zijn, die niet gevuld was. Wat niet heel erg was, want de octopus was boterzacht gebakken, met flink wat knoflook en ook die vonden we (want we proefden mee) erg lekker. Erbij aardappeltjes in schil uit de oven en wat gebakken spinazie met heel veel knoflook.
Maurits had gekozen voor de gebakken zeebaars en kreeg een hele vis geserveerd, die voor een klein deel aan tafel voor hem werd gefileerd. Erbij wat groenten, olie met citroen en ook de gebakken aardappeltjes en de spinazie.
Ole en ik waren het eens over de varkenswangetjes van Papaboa, een signaturegerecht en wij kregen een grote schaal met een stuk of 6 wangen, die perfect waren klaargemaakt. Heel zacht gegaard, zeer mals, gelukkig ook goed schoongemaakt, dus alle vellen en lellen waren weg. Erbij een zeer stevige aardappelpuree, die gegratineerd was in de oven en ook de gebakken spinazie.
Eigenlijk was het genoeg geweest, maar we besloten toch tot nog een dessertje.
Echtgenoot ging voor het walnotenijs en kreeg een bordje met een tuile waarin een flinke bol huisgedraaid ijs van walnoten zat. Erbij wat honing en poedersuiker en hij was tevreden.
Ole wilde de chocolademousse hier wel proeven en kreeg een veel te grote schaal met mooi luchtige chocolademousse met erop wat kruim van suikerwerk en ook hij was erg tevreden.
Maurits en ik namen een ijsje Histórico en kregen een veel te grote coupe met drie bollen uitstekend ijs, slagroom, saus en chocoladesaus. Ook erg lekker.
We sloten af met uitstekende espresso en na het betalen van de rekening gingen we verder op onze tocht door Guimaraes. Een aanrader dit restaurant. Goed eten voor een zeer vriendelijke prijs.
Joost
restaurantrecensiesvancarla
Michel van der Kroft
restaurantrecensiesvancarla