De Dukdalf in Woerden

Op deze 11e december waren Ole en ik weer eens samen en we besloten dat we wel zin hadden om naar De Dukdalf te gaan, dat was alweer even geleden. Gelukkig was er nog een tafeltje voor ons en keurig op tijd wandelden we binnen.Voor Ole een Ice Tea om mee te beginnen, voor mij een witte wijn, een Chardonnay, waarvan ik het etiket niet heb gezien. Een goede Chardonnay.Op tafel stonden al bakjes met lekkere gerookte amandelen en olijven gemarineerd in venkel - ook erg lekker, die we op ons gemak opsnoepten. We besloten deze keer eens niet het menu te nemen, hoe aantrekkelijk dan ook weer, maar van de kaart te kiezen. Op het voorgerecht na waren we bijzonder eensgezind en de bestelling was dan ook snel geplaatst.De sommelier had deze avond vrij, maar zijn taak werd met verve overgenomen door de vrouwelijke bediening.Voordat we van start gingen kwam er een amuse. Op een steentje. Tartaar van bavette met ingelegde ansjovis, citroenverbena en olijvenconfiture op kroepoek. Een erg lekker hapje. Zon hapje waar je vreselijk trek van krijgt, wat tenslotte de bedoeling is van een amuse.

 

De eerste wijn voor mij werd ingeschonken. Een Albarino, Eira da Raia, een zeer lekkere Albarino, waar ik toch al een voorkeur voor heb.nHet voorgerecht van Ole was makreeltartaar met zoetzure spaghetti van selderij, aardappeltuile en een knol/kerveldressing. Gepresenteerd op een rond wit bord, wat er mooi uitzag. Hij was zeer te spreken over zijn gerecht, de makreeltartaar, waarvan ik een hapje mocht proeven, was erg lekker en combineerde uitstekend met de overige componenten.nIkzelf had gekozen voor de langzaam gegaarde heekfilet, langoustine gebakken in kroepoek, saffraanparels en frisse bouillabaisse. In een diep bord, met gelukkig wel een lepel erbij, een werkelijk heerlijke bouillabaisse, verbazingwekkend fris, maar toch echt bouillabaisse. Erin een heerlijk stukje heekfilet, de langoustine die uitstekend van garing was aan een stokje en allerlei cressjes, waaronder gelukkig ook mijn favoriete Salty Fingers. Heerlijk! Het tussengerecht was voor ons alle twee de fricassée van inktvis en paling, tuile van paella, Tomberrys en Corbari tomaat. In het glas voor mij een Clos Saint Thomas Les Gourmets Blanc 2012, Bekaa Vallei, een smakelijke, licht kruidige blend van Chardonnay en Sauvignon. Op het bord een cirkel van licht lauwe fricassée van de inktvis en de paling, mooi in balans en zeer zacht van smaak. Erin gestoken een krokantje met een duidelijke smaak van paella en erbij beide tomaatsoorten, die een fris accentje gaven. Een leuk en lekker gerechtje.

 

 

Bij het hoofdgerecht kwam een glas Via Terra 2012, Edetaria, 100% Granache. Een prettige wijn. Het gerecht was speenvarkensrack, krokante rozemarijn, buikspek, rode uienchutney en mosterdjus met druivenmost. Op een vierkant bord lag een fijn stuk varkensrack, mooi van garing op de rode uienchutney en de mosterdjus. Erbij nog anijspaddestoelen en twee blokje gepaneerd buikspek, ook uitstekend van garing. Ook een erg lekker gerecht.

 

 

Hierna vonden we het mooi geweest, het was allemaal erg lekker en we waren voldaan. Koffie en/of thee wilden we niet meer, dus we dronken onze glazen leeg en na het betalen van de rekening verlieten we dit altijd vriendelijke en gastvrije restaurant. Leuke gerechten, fijne wijnen, prettige bediening, heerlijk om zo'n restaurant in de buurt te hebben. Onbegrijpelijk overigens dat hier nog geen Bib Gourmand is gevallen, als er één restaurant is wat dat volgens mij verdient, is het De Dukdalf wel. Maar: wat niet is, kan nog komen. Wij hadden in ieder geval weer een fijne avond.