Via Heerlijk rolde er een aanbieding in mijn mailbox. Villa la Ruche bestond 5 jaar en dat vierde men door een 5 gangen \signature', 3 amuses en een pré-dessert voor slechts 39,50 aan te bieden. Geen geld natuurlijk en ik werd er nieuwsgierig van. Bij de nieuwe eigenaars was ik nog niet geweest en ik wilde weleens zien hoe het restaurant geworden was. Op een dinsdagavond reden we dus naar Voorburg, waar parkeren nog zo makkelijk nog niet is en we wandelden binnen. Een keurige ontvangst en een rond tweetje in een van de restaurantruimtes. Het restaurant was redelijk gevuld, ook de ruimte voor private dining was in gebruik. De akoestiek is niet geweldig, zeker niet als een van de aanwezige gasten het nodig vindt het hele restaurant te overschreeuwen met beslist oninteressante verhalen.
Een aperitief wilden we wel. Voor echtgenoot een Cava, een Portium Brut, voor mij een gin en tonic. Miller's Gin en Fever Tree tonic.Op tafel op een houten iets wat huisgemaakte cassavechips, wat een eerste amuse bleek te zijn. Lekkere chips, dat dan weer wel. Vervolgens in een doosje met wat hooi een eitje met roerei, Béarnaisesaus en croutons, wat best lekker was. 
Broodjes werden gebracht. Keus uit brioche, bruin en wit. Mijn brioche was helaas erg droog, het bruine broodje van echtgenoot was in orde volgens hem. Olie en boter stond al op tafel. We bekeken de wijnkaart. Niet heel uitgebreid, maar wel voor ieder wat wils en redelijk vriendelijk van prijs. Wij besloten
tot een arrangement, omdat we wel benieuwd waren wat men hier zou schenken.
Een karaf ijswater was ook mogelijk, altijd een pluspuntje wat mij betreft.Voordat het menu een aanvang nam kwam de derde amuse zo begrepen we. Geitenkaascrème, compote van Cevenne-ui, schuim van ham en een zoetzuur tomaatje. Een lekkere amuse.
De eerste wijn werd ingeschonken. Een Pinot Gris, Ernst Leesen, Villa Wolf 2013. Bij de reservering had ik aangegeven dat echtgenoot allergisch is voor knolselderij, dus zijn eerste gerecht was keurig aangepast. Hij kreeg een ceviche van zeebaars met crème fraîche en oester. De zeebaars was tot flinters gesneden en was 
redelijk zonder smaak. De oester(s) zijn hem niet opgevallen. Wel trof hij nog radijs en komkommer en veel te veel mayonaise wat dus crème fraîche was aan. Een teleurstellend gerechtje. 
Ik kreeg coquilles, gefrituurd ei en aardappelsalade. In het midden van het bord de aardappelsalade, die redelijk fris was en waar wat knolselderij in verwerkt was. Erop een gefrituurd ei, een half ei dan, zonder zout helaas en erom heen de coquille die eerst in plakjes was gesneden en daarna was gebakken. Verder nog wat artisjok en paddestoelen. In aanleg een aardig gerecht, maar snij die coquille nu niet in plakjes, geef gewoon een fatsoenlijke coquille die goed gebakken is, dat is beter voor het gerecht.
De volgende wijn was een Panamera, een Californische Chardonnay, 2013, Napa Valley. Een prettige wijn wat mij betreft. Ook bij deze gang kregen we twee verschillende gerechten vanwege de knolselderij. Voor echtgenoot kabeljauw, beurre rouge, linzen en artisjok. Precies dat trof hij aan op zijn bord. De kabeljauw was in orde, de beurre rouge ook, de linzen waren ook goed en de artisjok voegde niet heel veel toe. Een niet meer dan aardig gerecht. 
Ik kreeg ook de kabeljauw, maar met een beurre blanc en erbij paling, knolselderij, en een gepocheerd kwarteleitje. De knolselderij kende diverse bereidingen, waaronder schuim, het eitje was goed gepocheerd en ook de kabeljauw was lekker. Het gerecht als geheel was redelijk goed op smaak.
De wachttijden tussen de gerechten werd langer en langer, wat waarschijnlijk kwam door het gezelschap, hoewel ik later de indruk kreeg dat er weer eens sprake was van gelijktrekken, want een tafel die ruim na ons was binnengekomen kreeg gelijk met ons het dessert. Ik blijf dat ergerlijk vinden. Gasten zijn er tenslotte niet om de keuken van dienst te zijn. Bij het hoofdgerecht kwam een PdM Moncayo, Campo de Borja in het glas. Een prettige blend van Garnacha en Syrah. 
Erbij eendenborst met aardpeer en zuurkool. Dit was het eerste gerecht waarbij we allebei volmondig zeiden dat we het lekker vonden. In het midden van het bord jus met kardemom, erop de rode wijnzuurkool (leuk gevonden), paddestoelen, diverse bereidingen van aardpeer en getrancheerde plakjes eendenborst. Helaas paste de wijn slecht bij het gerecht vanwege de zuren, wat dan weer jammer was. Maar het gerecht was lekker.
In het menu was ook een kaasgangetje opgenomen. Hierbij schonk men een Madeira Justinos Colheita 1999. Ik ben geen Madeirafan, het is me te zoet, maar deze paste wel bij het gerechtje. Getoaste brioche met gesmolten Brie de Meaux, drie bereidingen van peer (gestoofd, compote en sorbet) en vers geschaafde truffel. Verder nog een crunch van ik denk brioche en weer waren we tevreden. Een leuk en lekker gerecht, ook door de koud-warmcombinatie.
Bij het dessert kwam een glaasje Vert de l'Or, Baumard. Als eerste verscheen er een pré-dessert. Een Mojito-granité van munt met sabayon van rum en limoen. Verrassend lekker vonden we dit. Heerlijk fris en een uitstekende sabayon. Het dessert was gekaramelliseerde ananas met witte en bruine chocolademousse, makaron van chocolade gevuld met een mokkamousse, marshmallow van yoghurt met kokos, fudge met noot en yoghurtijs.
Erg lekker vonden we de gekaramelliseerde ananas. Ook de diverse mousses vonden we aardig, alleen het ijs van yoghurt viel tegen. Redelijk zonder smaak en flauw, een beetje jammer.
Echtgenoot sloot af met een espresso, ik hield het voor gezien.
Bij de espresso wel voor ons allebei snoeperijtjes, die ook best lekker waren en na het betalen van de rekening verlieten we Villa la Ruche. Als wij een feestje vieren, halen we alles uit de kast, maar blijkbaar doet niet iedereen dat. 
Bij signatuurgerechten heb ik verwachtingen....Bij amuses ook trouwens en chips (anderhalf per persoon) vind ik persoonlijk geen amuse. Ook de aangepaste gerechten voor echtgenoot leken à la minute bedacht en hij kwam er nogal bekaaid mee af. Jammer, vooral voor ons, want ik vermoed dat de verwachtingen weer eens te hoog lagen. Ik heb niet het idee dat we hier snel zullen terugkeren.
