Pieters restaurant in Bergambacht

Mijn oog viel op een Heerlijk-aanbieding bij Pieters Restaurant, gevestigd in ons eigen dorp. Natuurlijk waren we er al een paar keer geweest, tot volle tevredenheid en een telefoontje leerde dat ook Pieters rolstoeltoegankelijk was. Het gekke is namelijk dat ik eigenlijk nooit let op de rolstoltoegankelijkheid van openbare gelegenheden en daar zal ik de enige niet in zijn. Reserveren voor de lunch op donderdag was geen probleem en zo rolden we op deze donderdagmiddag binnen om eens lekker langdurig te gaan lunchen. Een allerhartelijkste ontvangst van de gastvrouw en de chef, we kozen een fijne ronde tafel in het verder geheel lege restaurant. Het wisselt nogal met de lunches hier, voornamelijk omdat het nog redelijk onbekend is dat lunchen hier mogelijk is en ook omdat langdurig en op niveau lunchen in de Krimpenerwaard nog niet echt is ingeburgerd. Wij lunchen nu eenmaal liever dan dat we dineren en zo kwam het dus dat we de volledige aandacht hadden deze middag. En dat hebben we geweten! We begonnen met een champagne voor echtgenoot, Pierre Gimonnet hier en voor mij een Chardonnay. Ik heb de fles niet gezien, dus ik weet even niet welke het was. In ieder geval was hij lekker.

 

De aperitiefhapjes kwamen op tafel. In een houten bakje peper-grissini, gedroogde moestuin, bacon and eggs en krokant brood. De gedroogde moestuin vind ik inmiddels een klassieker hier, heerlijke gedroogde groentenstengels en krokantjes met nog een volle groentensmaak. De grissini zijn erg Italiaans en de bacon and eggs vind ik gewoon grappig.

 

 

De chef kwam overleggen over het menu. Hij stelde voor om er een lekkere lange lunch van te maken met allerlei gerechtjes en natuurlijk zeggen wij daar geen nee tegen.

 

 

De gastvrouw kwam met de wijnkaart, zij raadde ons een arrangement af gezien de hoeveelheid gerechten en stelde een fles Soave voor, een bijzondere Soave. We volgden haar advies en kregen een fles Coffele, Alzari Soave en dat was inderdaad een erg bijzondere Soave. Rond, vol en zeer aangenaam.

 

 

De aftrap van het menu kwam via een amuse. En wat voor een amuse...In een allerschattigst bekertje gerookte paling in het groen. Flink wat geweldig luchtig groenekruidenschuim kregen we met erop een heerlijk stukje gerookte paling. Ik was onder de indruk van de luchtigheid en van de volheid van de smaak.

 

 

Het eerste gerecht was coquille van de plancha met witlof, gemarineerd met mosterd. Een boterzacht plakje witlof met een duidelijke toets van mosterd lag op het bord. Op de witlof een perfect gegrilde coquille, mooi nagezouten. Een heerlijk gerecht, mooie pure smaken die uitstekend combineren.

 

 

Het volgende gerechtje was steak tartare van schouderhaas met krokant kippenvel en schuim van gember. Gepresenteerd in een mergpijp troffen we bijzonder smakelijke steak tartare aan, waarin een duidelijk krokantje aanwezig was. Het vlees was heerlijk aangemaakt en botermals. Op de tartaar het krokantje van kippenvel en schuim van gember. Alweer erg goede smaken apart en bij elkaar. Een leuke presentatie ook.

 

 

Brood - focaccia -, heerlijk vers warm, kwam op tafel met gezouten boter. Olie stond er al. Nu ben ik geen enorme broodliefhebber, maar van vers warm brood met gezouten boter kan ik toch moeilijk afblijven. Heerlijk! Later werd het brood nog aangevuld en nog later kregen we ook nog een heerlijke brioche. Verwennerij.

 

 

We gingen verder met risotto met milde geitenkaas en witte truffel, de Albidum Pico. Geheel volgens de regels der kunst gemaakt met Carnaroli San Massimo was het een heerlijke risotto met nog een fijne bite. De geitenkaas vond ik erg leuk gevonden en de truffel een cadeautje, of liever gezegd, een cadeau. Een fijn, aards gerecht.

 

 

Het gerecht wat nu kwam vond ik ook erg verrassend en leuk gepresenteerd. Het ging om kibbeling van tongschar met een dragon/tomatensaus. Opgediend in een leuk blauw schaaltje troffen we een heerlijke rol zeer krokante kibbeling aan. Een werkelijk geweldig licht, dun en zeer smaakvol laagje paneer zat er om de perfect gegaarde vis. De tomaten-dragonsaus, die koud was, was er heerlijk fris bij. Alweer een fijne combinatie en de vis was werkelijk heerlijk, ook alweer goed nagezouten. Ik hou daarvan.

 

 

Het volgende gerecht was ook bijzonder. Het ging om een sandwich met zeebaars en Taggiasche olijven. De olijven waren gepureerd tot een dikke saus en de smaak ervan was zacht. Prettig zacht, want olijven hebben nogal eens de neiging erg aanwezig te zijn. Deze gelukkig niet. De zeebaars, die net als alles hier perfect van garing was, was bedekt met een krokant laagje, wat een leuk accent gaf. Ook hier weer wat zoutkorreltjes.

 

 

Het laatste visgerecht was skrei (winterkabeljauw) met zuurkool en een oestervelouté. Op het bord een heerlijke velouté van oester. In de velouté zuurkool volgens de Elzasserregels volgens mij klaargemaakt, in ieder geval net zo smakelijk. Bij de zuurkool een heerlijk stukje zuurkoolspek. Op de zuurkool een crumble van kruiden en tenslotte de gebakken skrei. Ook dit gerecht vonden we erg lekker, wel iets vreemder in het gehele palet van smaken, maar daarom niet minder aangenaam.

 

 

De witte wijn was op en de gastvrouw stelde voor om een glas Botonero, Mamete Prevostini te schenken. Dat leek ons prima en inderdaad was ook dit een verrassend lekkere wijn.

 

 

Het gerecht erbij was raviolo met zwezerik, chorizo en een salade van pompoen. Een van heel dun pastadeeg gemaakte raviolo lag bovenop. In de raviolo verrassend veel bijzonder smakelijke zwezerik, perfect van garing en van kruiding. De salade van pompoen bestond voor een deel uit een zalfje van pompoen en verder uit pompoenblokje, blokjes chorizo en wat tomaat en ook deze salade was geweldig lekker. Aards met herfstige en toch ook zomerse tonen. De smaken pasten wederom perfect bij elkaar.

 

 

Bij het tweede vleesgerecht schonk de gastvrouw een Camplazens, Pays dOc 2014, Marselan en ook deze wijn beviel ons uitstekend.

 

 

Het gerecht, hoender met truffeljus, was ook al bijzonder smakelijk. Een prachtig gegaard stuk hoender kregen we met flink wat geschaafde truffel, groene asperge, shii-take en het geheel was afgemaakt met een truffelvinaigrette. Fijne zachte smaken en heerlijk mals hoen.

 

 

De buiken raakten verzadigd natuurlijk, maar een dessert wilden we nog wel. Echtgenoot ging voor het zoete dessert en kreeg allereerst een bakje huisgemaakte muesli. In een rond wit schaaltje kwam vervolgens chocolademousse met op de mousse nog een sorbet van chocolade. Hij was bijzonder tevreden over dit dessert en dat begrijp ik volkomen.

 

 

Ik wilde liever kaas. Bij de kaas kwam een glas MacVin du Jura, Domaine Grand en die paste goed bij de gepresenteerde kaasjes. Allereerst kreeg ik in een houten bakje een bakje met wat roquefort Papillon. In een bekertje ernaast sierkweegelei van de Japanse sierkwee uit het dorp.

 

 

Op een houten blok kwamen vervolgens nog vier stukjes kaas: Tallegio buffel / Cantal / Geiten-Brie & fenegriek / Petit Doruvael truffel. Erbij Pane Carasau. Ook de kaasjes konden me bekoren. Stuk voor stuk uitstekend op smaak.

 

 

We sloten dit gedenkwaardige maal af met prima espresso waarbij ook nog heerlijke snoepjes kwamen, die we niet konden weerstaan helaas en na het betalen van de zeer vriendelijke rekening, waarvoor nogmaals mijn grote dank, verlieten we meer dan tevreden Pieters Restaurant. Absoluut een stop en zelfs een omweg waard! We hebben genoten!