De Kromme Watergang in Hoofdplaat

Met vrienden die net als wij van een fijne maaltijd houden reden we rondom 11.00 weg van ons huis - zij waren zo vriendelijk ons te rijden, vriendin drinkt namelijk geen alcohol - om zo rondom 13.00 bij De Kromme Watergang te arriveren. Na wat oponthoud werd dat een kwartiertje later, maar dat was geen enkel probleem. De deuren zwaaiden al open toen we naar de entree liepen en na een allerhartelijkste ontvangst door Mike Dooms, maître-sommelier kregen we een fijne ronde tafel en begonnen we met een aperitief.Water voor vriendin, champagne voor de heren, van Maillart, Platine Brut en voor mij een gin-tonic, Monkeys 47 met Fever Tree.

Erbij voor ons alle vier een shotje met gin-tonic, wat voor vriendin direct werd omgewisseld voor iets wat ze erg lekker vond. Wij genoten van het shotje, dat behalve erg lekker ook fijn romig van structuur was. Erbij een houten standaardje met allerlei krokantjes gemaakt van onder andere lijnzaad, aardappel, quinoa, tarbot, kip en curry. Aan beide zijden stonden schaaltjes met dips van pickles en een fish sauce. Alles geweldig lekker! 

De chef kwam informeren naar onze wensen en eventuele afwijkinkjes en bracht ons een schaal met erop een Zeeuwse diepe oester met Korenwijn, tartaar van scheermes met gelei van varken en een hartige eclair met witte chocolade en wasabi. Zoals altijd waren alle smaken perfect in balans en smaakte alles naar veel en veel meer.. Vriendin kreeg andere hapjes, waaronder een stukje buikspek, waar ze erg van genoot.

Brood, dat heerlijke brood, kwam op tafel met boter, olie en het bekende spuitflesje met zeewater met peper ter vervanging van zout en peper.

Mike schonk de eerste wijn in, een Roero Arneis, Sanroch, Cantina Ceste, 2015. Lekker!Erbij het eerste gerecht. Coquille, rauw gemarineerd met krokant zoetzuur. Erbij gepofte rijst, schuim van wortel en krokante stukjes kippenkont, waarin een fijn pepertje te proeven was. Een zeer bijzondere, gebalanceerde combinatie die uitstekend bij elkaar paste.

We hadden tussen de gangen door nog wat leuke gesprekjes met Mike, onder andere over de veranderingen aan het interieur. Hij toonde een aantal dingen die me nog niet eens waren opgevallen, maar die er wel voor zorgen dat het een stuk lichter lijkt binnen, leuk!

De volgende wijn was een Weisser Burgunder van Sven Klundt, Obsession 2014. Ook een erg fijne wijn. Het tweede gerecht was zeebaars met pikante wulken. Op een wit bord deze keer een mooi stukje zeebaars, waarop aan tafel wat druppels witte soja werd geschonken. Erbij de pikante wulken, die gelukkig eindelijk eens niet taai waren, maar ja, wat verwacht je ook van een restaurant als dit, lopende mayonaise en krokantjes van quinoa. Her en der ook nog wat toefjes zachte wasabicrème en het geheel was natuurlijk afgewerkt met allemaal eetbare mooie dingen van het Zeeuwse land, die groeien in Het Zilte Hof. Ook dit was een uitstekend gerecht.

In het glas kwam een Cotes de Gascogne, Cos de la Roque, Gros Manseng, ook erg fijn en tot onze verrassing kwam een van de koks met een ingenieus apparaat bij onze tafel staan om al draaiend iets in een schaaltje te persen. Het bleek te gaan om een granité van sinaasappel/venkel/harissa. Op de (prachtige) borden lag het volgende gerecht al. Rode poon met zoetzure courgette, gebrande venkel, aioli blanco met dragon en een salade van courgette, venkel en sinaasappel op de perfect gebakken vis. Er kwam een flinke schep van de granité bij en ook dit was weer een verrukkelijk gerecht. Perfect in balans en heerlijk bij elkaar passend.

We gingen verder met een Graevina Daruvar, 2012, Vrhunsko Vino, Kroatië, een zeer prettige wijn. Erbij Oosterschelde kreeft à la nage, de nage werd er aan tafel bij geschonken. Heerlijke kreeft natuurlijk met fijne groentjes, peterselie en heerlijke rinse tomaat erbij. Fijne lichte smaken bij elkaar in een wederom uitstekend gerechtje.

Vervolgens kwam er een Po de Poeira 2010, branco, Duriense, Portugal in het glas, een heerlijke wijn.Het gerecht was Pieterman (een baarsachtige), gebakken, met diverse bereidingen van zilte klei-aardappel, mousseline van verveine, poeder van zeemelde, poeder van verveine, asperges en een krokantje van aardappel. Uiteraard ook weer afgewerkt met heerlijkheden uit Het Zilte Hof. Ook dit was weer een perfect klaargemaakt gerecht, alle onderdelen apart heerlijk van smaak en in combinatie zeer gebalanceerd. Leuk ook dat de diverse koks uit de keuken komen om hun gerecht te presenteren! Ik zie dat graag.

Waarmee we bij de dessertjes waren aangekomen. Allereerst werd er een glas Lapeyre Jurancon 2013 ingeschonken. Die paste perfect bij het heerlijke frisse dessert wat bestond uit gekonfijte rabarber, yoghurt, aardbei, ijs van beurre noisette, schotsen van yoghurt en spongecake van yoghurt. Zoals gezegd: heerlijk fris, het ijs van de beurre noisette geweldig lekker en de diverse yoghurtbereidingen gewoon erg leuk.

De volgende dessertwijn was een Etim, Verema Tardana 2012, Spanje en ook dit was een fijne wijn. Alle wijnen van deze maaltijd konden me bekoren.

Op het (ook al prachtige) bord chocolade met roomijs van vanille en koffie, gerookte chocolade, crunch van chocolade, postelein, kervel, spongecake van chocolade, brokken chocolade, een chocoladetruffel en tot slot nog aan tafel geschonken chocoladesaus die behalve warm ook nog eens zout was, fantastisch gewoon! Machtig natuurlijk maar veel te lekker om niet bijna het bord bij af te likken.

Bij de uitstekende koffie, espresso en thee kwam die geweldige snoepwagen die dezelfde uitvoering heeft als de kaaswagen weer langs en we maakten allen onze keus. Natuurlijk had ik weer geen enkele zelfbeheersing en ik koos achtereenvolgens een soesje met vanille, een flan met VOC-kruiden, een spritsje, boterkoek, een witte brownie en Zeeuwse arretjescake. Allemaal even lekker...

Nadat we de rekening voldaan hadden en langs die heerlijke snoepladen in de hal waren gekomen zonder schade was het al laat in de middag. De witte brigade zat al aan het personeelseten, heerlijk aan tafel in Het Zilte Hof.

We hebben weer genoten van de uitstekende gerechten, de heerlijke wijnen en de zeer prettige bediening met een extra woord van dank voor Mike Dooms, die ons in de watten heeft gelegd. Het was bijna een dagvullende lunch, want pas tegen 20.00 waren we thuis en onze vrienden moesten daarna nog een klein uurtje rijden. Maar zoals Michelin zegt: het is de omweg waard. En overnachten kan natuurlijk altijd in een van de fantastische suites!