DSC09382
DSC09382

Zee-Land-Zilt in Yerseke

Op 5 augustus 2016 in Zeeland.

Na een heerlijk ontbijt bij ons inmiddels wel vast te noemen ontbijtadresje in Antwerpen (Den Artist aan de Leopold de Waelplaats) en een inspirerend bezoek aan de Verbeke Fundatie scheidden onze wegen die van de vrienden met wie we deze dagen hadden doorgebracht en reden wij richting Yerseke.

Bij Zee-Land-Zilt kun je namelijk van dinsdag tot en met zaterdag doorlopend eten van 12.00 - 23.00 en dat zien we graag. Zo tegen 15.00 reden we de dijk op, parkeerden en liepen naar het restaurant. Een voornamelijk witte inrichting met RVS-tafelbladen en uitzicht op de oesterputten, die op dat moment werden schoongemaakt. Dat leidde er wel toe dat de deur van het terras dicht moest omdat er wat minder prettige geuren opstegen. Jammer, want het was best een warme dag en met al het glas liep de temperatuur aardig op.

We kregen een ronde tafel bij het raam, tegen het ruime terras aan waar je ook gewoon kunt genieten van een glas wijn, al dan niet met een oester erbij. 

We wilden graag wat water en bekeken de wijnkaart om een fles te kiezen. De wijnkaart is aan de kleine kant, maar wel voorzien van wijnen met het predikaat ‘voor elk wat wils’. Wij kozen voor een Val do Sogego, Albarino 2014 en die was in orde. Een karaf plat water voor mij leidde tot onduidelijkheid wat resulteerde in een fles. 

We kregen de menukaart. Die bestaat uit een plateau fruits de mer met eventueel een extra halve Oosterscheldekreeft, een driegangen keuzemenu voor 42.50, suggesties van de chef (Oosterscheldekreeft), een kindermenu, snacks, oesters uit Frankrijk en Ierland en Delta mosselen. 

Wij wilden graag het keuzemenu.

De officiële naam van het restaurant is Zee-Land-Zilt inspired by Edwin Vinke. Wij zijn fan van de keuken van Edwin en waren dus erg nieuwsgierig.

Allereerst kregen we een amuse. Een Hollandse nieuwe met een komkommervinaigrette, komkommer en kruiden uit ‘t Zilte Hof (de groenten- en kruidentuin bij De Kromme Watergang). Mooi om te zien maar helaas een smakeloos geheel. Zelfs de haring had aan smaak verloren door de waterige komkommervinaigrette waar hij in lag.

Hierna kwam er een schaaltje met ik neem aan visserstouw waartussen krokant ‘brood’ van pizzadeeg gestoken was. Erbij een dip van verse kaas en kruiden. Het brood was erg lekker, de dip vond ik bepaald niet nodig, die had weinig smaak.

We hadden allebei gekozen voor de huisgerookte makreel, watermeloen, tomaat, basilicum en citrus. Een mooi opgemaakt bord verscheen met onderop de gerookte makreel, die weinig smaak had. Op de makreel een dunne plak paprika met tomatenpulp, diverse kruiden en bloemetjes en wat door de helft gesneden kerstomaatjes. Ook dit gerecht vond ik maar matig. De smaak van de makreel, die heel licht gerookt was, viel volkomen weg tegen de andere ingrediënten, de apart in een kannetje geserveerde vinaigrette met grapefruit leverde geen extra smaak op en de doorgesneden kerstomaatjes spetterden op een ergerlijke manier als je ze aan je vork prikte. We begonnen ons af te vragen waar ‘inspired by’ precies voor staat....Toen ik een opmerking maakte over de vrij smakeloze makreel vertelde de jongedame dat de makreel juist heel licht gerookt werd en daardoor natuurlijk anders smaakte dan we waarschijnlijk gewend waren. Tja...

Toen het voorgerecht was neergezet werd er ook wat brood met boter op tafel geplaatst en werden de bordjes van de amuse afgeruimd.

Ook bij het hoofdgerecht hadden we hetzelfde gekozen, namelijk bouillabaisse, schaal- en schelpdierensoep met lokale vissoorten. Allereerst verscheen er een plank met wat getoast brood, harissa, aioli, knoflook om je brood mee in te smeren en geraspte kaas. Op een ander plankje per persoon een pannetje waarin de bouillabaisse zat. Erbij een soeplepel om op te scheppen. De soep was prima, de vis die er vandaag in zat was rode poon (met staart), wat garnalen en wat kabeljauw. Over de bouillabaisse waren we allebei tevreden, die was lekker.

Tussendoor hadden we nog een leuk gesprekje met de (denk ik) maître, wat altijd prettig is. Sinds een paar jaar was ze verhuisd van Rotterdam naar Breskens, we herkenden het gevoel.

Bij de desserts liepen onze keuzes uiteen. Echtgenoot had de aardbeientaart en was tevreden en ik had de kolonel, citroensorbet met wodkashake. Opgediend in een bord, dat is weer eens iets anders. Twee bolletjes citroensorbet, een flinke hoeveelheid wodka en erop wat allerschattigste rozenblaadjes die lichtjes taai waren. Een fijn fris dessert.

We sloten af met een kopje Nespresso waarbij een stukje boterkoek kwam.

Terwijl we terugreden naar onze woonst waren we het erover eens dat we niet helemaal weg waren van hetgeen we voorgeschoteld hadden gekregen. Ook vonden we het aan de prijzige kant. Last but not least eet ik niet graag aan tafels zonder linnen, zeker als er geen onderzetters worden gebruikt voor waterkoelers/flessen en glazen met ijsblokjes. Door de condens krijg je ergerlijke natte kringen en daar heb ik een hekel aan. Ik denk dus niet dat we terugkeren. Er zijn nog wel andere restaurants daar die onze voorkeur hebben. 

 

 

2 gedachtes over "Zee-Land-Zilt in Yerseke"

Nell Nijssen

Goede, gefundeerde recensie. Ik ben bang dat ik je hierin helemaal kan volgen, Carla.
5 augustus , 2016 om 16:38 pm

Carla

Ja Nell, het is jammer! Maar zoals gezegd: er zijn voldoende goede adressen in de omgeving. Leuk dat je het spits afbijt als eerste reageerder op mijn nieuwe website!
5 augustus , 2016 om 16:53 pm

Geef een reactie

Copyright © 2004 - 2024 Restaurant recensies van Carla, Restaurantbelevingen | Alle rechten voorbehouden | Privacyverklaring

Designpro.nl | Z-IM.nl