Na de fijne avond en nacht bij De Loohoeve was het weer tijd om huiswaarts te keren. Dat ging natuurlijk gepaard met een lunch en deze keer had ik gekozen voor Gasterij de Gulle Waard. Zij krijgen juichende reacties her en der en ik was nieuwsgierig. Ik moet bekennen dat we wel zo’n beetje ‘uitgegeten’ waren na alle heerlijkheden van de afgelopen dagen.
De Gulle Waard ligt heel idyllisch, heeft een eigen grote parkeerplaats en een fijn terras. Het was heerlijk weer, dus veel wandelaars stopten voor een hapje en een drankje en namen plaats op het terras. Wij wilden wat eten en liepen naar binnen. Ik had gereserveerd en we kregen een tafel in de serre.
Een aperitief wilden we wel en dat werd een glaasje witte wijn, een Touraine, Domaine Octavie en die dronken we door bij de maaltijd.
Er verscheen direct een bord op tafel met erop drie hapjes. 
In een glaasje een bouillon van steeltjes/stengeltjes, wat betekent dat het het overschot is van de gebruikte groenten in de keuken. Immers, in deze keuken wordt niets weggegooid. Een lekker bouillonnetje! In een klein potje hummus van tuinbonen met komkommer met onderin radijsplakjes en gesneden ijsbergsla en ernaast nog een krokantje van aardappel, wat wij chips noemen.
Voor een impressie van de menukaart verwijs ik graag naar de website, vooral omdat deze zeer uitgebreid is en met ‘grappige’ namen werkt. De keuken is ‘bourgondisch op zijn Vlaams’ en de kokkin gebruikt al jaren - dus voordat het een hype werd en door iedereen werd overgenomen - alles van de beesten, van de kop tot en met de staart.
Door de vriendelijke en zeer attente mevrouw die ons bediende werd ons de menu’s uitgelegd. We moesten er even over nadenken, maar besloten uiteindelijk tot ‘slechts’ het driegangenmenu, gewoon omdat we niet al te veel trek meer hadden. De tafels zijn hier keurig gedekt met wit linnen, de servetten staan in de lengte opgerold op tafel en er staat een vrolijk bosje plukbloemen op tafel.
Een karaf ijswater is hier geen probleem, altijd een pluspuntje wat mij betreft.
Het voorgerecht kwam op tafel. 
Op een langwerpig bord troffen we aan gebakken uier, gebakken bloedworst met spelt, Franse bloedworst en gewone bloedworst. Verder rillette van gans, gekonfijte ganzenmaagjes, aardappelsalade van truffelaardappel, Naegelholt, boerenbietjescompote (ook te koop hier), een rolletje truffelaardappel, ijsbergsla met een vinaigrette en wat pijnboompitjes. De rillette en de maagjes vond ik heerlijk, zo ook het Naegelholt en de compote. Ook de bloedworst kon me bekoren. De uier was nogal hard gebakken en het was een dun plakje, dus eigenlijk was dit nauwelijks te proeven. Ook de aardappelsalade van de truffelaardappel vond ik weinig tot geen smaak hebben. De vinaigrette over de ijsbergsla vond ik dan weer wel lekker.
Bij het voorgerecht kregen we ook een broodje met twee soorten boter, lekker brood en lekkere boters.
Bij het hoofdgerecht wilde echtgenoot graag een glas rode wijn, dat werd een Cutio 2014 Garnachia, die hem beviel.
Het hoofdgerecht was ‘hart op de tong’. 
Onderop het bord lagen twee plakken tong met madeirasaus. Links erop tartaar van hart, in het midden stukjes gegrild hart. Ernaast ragout gemaakt van de kop tot en met de staart, puree van knol, een bitterbal van hersenen en wat chipjes. Het rauwe hart en de ragout vond ik zeer smakelijk. De stukjes gegrild hart vond ik te hard gegrild, die waren tegen het taaie aan. De tong was licht taai en dat vind ik niet prettig eten helaas. De puree van knol was in orde, de bitterbal van hersenen ook en chipjes zijn altijd wel lekker.
Bij het hoofdgerecht werd een groot bord met allerlei groenten geserveerd. 
Ik herinner me bloemkool, diverse bietjes, diverse wortels en spitskool. Lekker, maar eigenlijk gewoon te veel. Vooral ook omdat er ook nog een bak met gemengde sla op tafel kwam en heerlijk krokante aardappelpartjes met wat mayonaise. 
Helaas moesten we een flink deel laten staan, maar het is een prettig idee dat dat vast weer verwerkt wordt in andere gerechten.
Een dessert hoorde er ook nog bij natuurlijk en dat was vandaag hooimelkijs, chocolademousse, slagroom, gele room, een kletskop van framboos, mint, hooimelkconfiture en onder dat alles lag chocoladesaus met stukjes chocolade. 
Ook weer een zeer ruime portie. Erg lekker ijs!
Bij de goede espresso kwamen nog drie lekkernijen, een likeurtje op basis van hooimelk; een koekje en een bonbonnetje.
We konden geen pap meer zeggen en na het betalen van de rekening verlieten we De Gulle Waard. Een zeer gulle en gastvrije keuken. Ik vermoed echter dat mijn verwachtingen veel te hoog gespannen waren, eerlijk gezegd vond ik het eten nogal mediocre. Natuurlijk best lekker, maar niet zo bijzonder en verfijnd als ik had verwacht.
