Ik wist natuurlijk dat we op de terugweg van Maastricht naar huis langs Nuenen zouden komen. Maastricht had met het Preuvenemint en nog wat restaurants voornamelijk in het teken van (te) veel wijn en lekker eten gestaan, maar toch wilden we graag lunchen bij De Lindehof. Het was al veel te lang geleden dat we er waren. Een zeer vriendelijke ontvangst door sommelier Edgar en we kregen ons ‘eigen’ tafeltje. Edgar wist onze voorkeuren voor een aperitief nog. Echtgenoot kreeg een heerlijk glas Bollinger, wat hem zeer beviel en ik kreeg de inmiddels tot huisgin uitgeroepen La Tribute met tonic van hetzelfde merk. 
Een erg lekkere gin, kunstig ingeschonken. De Lindehof is ambassadeur van Bollinger. Direct op tafel een houdertje met twee krokanten van gele curry en we wisten gelijk weer waarom we hier waren: vanwege de onnavolgbare smaaksensaties van Soenil.
Een bombardement aan amuses verscheen vervolgens, de een nog lekkerder dan de ander. Allemaal zeer hoog op smaak, vaak bijzonder pittig, maar altijd geweldig in balans en een lust voor smaakpapillen en ogen. Leuk ook dat ze werden gebracht door een van de koks.
Op een schilderspalet van boven naar beneden gebarbecuede kip gelakt met Surinaamse ketjap met sambal van groene papaja en laos; een zoetzuur honingtomaatje en een rijstkrokantje met gebrande paprika en crème van Thaise basilicum. 
Alle drie geweldig lekker.
In een mooi goudkleurig houdertje twee blaadjes paksoi, aangemaakt met citroen en gemarineerd met peterselieolie en erop een toefje crème van yoghurt en komijn.
Luchtig, fris en kruidig.
Op een wit bordje vervolgens een brioche gevuld met rendang van spitskool en erbij wat crème van misoboter, ook geweldig complex van smaken, maar zeer goed bij elkaar passend.
Edgar kwam met een glazen doosje, gevuld met onder andere bleekselderij, pepertjes en tomaat en daarop lag de befaamde praline van Soenil. Gemaakt van witte chocolade en deze keer gevuld met Bloody Mary met chili. 
Aan tafel spoot Edgar er een toefje espuma van bleekselderij op en we kregen het advies om de praline in een keer te eten, vanwege het open ploppen. Nu, en dat deed ie: mijn mond stroomde vol met Bloody Mary en vermengde zich keurig met de chocolade en de espuma. Heerlijk!
Het laatste koude hapje van deze ronde was een meringue van cranberry en cactusvrucht met erop crème van kippenlever en timut peper. 
De Timut peper is de Nepalese variant van de Sezchuan peper en is scherp en licht bijtend met een zeer sterk citrus / grapefruit aroma. Ook dit hapje was wonderbaarlijk lekker, eerst de luchtige meringue, dan de lever en tot slot de scherpte van de peper met de citrustoets. Bijzonder.
Een warme amuse volgde. Gepresenteerd in een schattige halve lege kokosnoot kregen we een dooier van Thaise curry met een salade van kousenband en jonge kokos, espuma van kousenband en crunch van kokos.
Ook dit was zeer verrassend van smaak, heerlijk kruidig en een genot om te eten.
De laatste amuse was ook warm en werd gepresenteerd in een rond schaaltje. Moksi alesi met pinda, kokos en peultjes met pinda gemaakt van gebrande aubergine, saus van tajerblad en krokant van pinda. 
Moksi alesi is eigenlijk een soort Surinaamse nasi. Ook dit was een absoluut heerlijk hapje. Zacht en kruidig. Tajerblad, ook wel 'boterblad' genoemd, is een Surinaamse bladgroente; het blad is afkomstig van een knol waaruit grote bladeren groeien.
Al etend hadden we de kaart gekregen, die wat kleiner van omvang is geworden, maar de inhoud is grotendeels nog hetzelfde. Uiteraard het à la carte gedeelte, het menu Toques Blanche, 6 gangen, maar ook mogelijk in 4 of 5 gangen (niet op zaterdag), een business lunch van 2 gangen, natuurlijk niet op zondag en Soenil’s signature, 3 kleine topgerechten.
Wij besloten, ook gezien de voorgaande dagen, om deze keer eens van Soenil’s signatuurgerechten te genieten.
De wijnkaart, nou ja het boek, bekeken we natuurlijk ook even en dat is werkelijk schitterend. Maar we kozen ervoor Edgar de vrije hand te geven.
Dat leidde tot die fijne Zalto-glazen waarin als eerste wijn een Siciliaanse Catarratto del Masso, een Feudo Montoni 2017 kwam en die beviel goed.
Gelukkig was er ook nog steeds zo’n heerlijke warme brioche en die werd nu gebracht.
Ons eerste gerecht was er een in tweeën. Shortrib / paling / sudashi. In een bruine schaal kregen we shortrib van de bbq, diverse bereidingen van spitskool, waaronder krokantjes, gebrande spitskool en chutney, komkommer, guacamole, canihua, ijs van sudashi, geparfumeerd met korianderwortel en sabayon van ponzu. 
Allereerst de shortrib: die was perfect van kruiding en van garing. De spitskoolbereidingen waren erg smakelijk, opmerkelijk hoe zo’n toch simpele groente op deze manier naar een hoger plan getild wordt. De overige ingrediënten, inclusief de sabayon en het ijs, pasten erg goed bij het vlees en de spitskool. Het gerecht was afgemaakt met de lak van het vlees. Canihua of Kaniwa is een super voedzaam zaad, dat groeit in het Andesgebergte in Peru, is familie van quinoa en de smaak is vergelijkbaar. Soenil heeft een deel van zijn zomervakantie doorgebracht in Peru en heeft er flink wat inspiratie opgedaan.
Sudashi is een kleine, ronde, groene citrusvrucht van Japanse oorsprong, een specialiteit van Tokushima Prefecture in Japan. Het is een zure citrusvrucht en wordt niet gegeten als fruit, maar gebruikt als voedselaroma in plaats van citroen of limoen . Genetische analyse toont aan dat het het product is van een kruising tussen een yuzu en een andere citrus, verwant aan de koji en tachibana-sinaasappel.
Op een zwart schaaltje kregen we een hele zachte mousse van paling met erbij een flink stuk gerookte paling, zeer mals en zeer zacht met een erg mooie zachte rooksmaak. 
Erbij crème van Thaise yoghurt en geroosterde bamboescheutenDe diverse smaken leverden een schitterende balans op. Een erg mooi gerecht dit.
Bij het volgende gerecht kwam een glas Solèr 2014, De Stefani, Veneto en dat was een erg fijne wijn.
Het gerecht erbij was én in tweeën én een primeur aldus Soenil. Geit / wortel / massala. Allereerst kregen we een rechthoek gestoofde geitenschouder en -bout met daarbij bereidingen van wortel (gel, miniwortel en ingelegde wortel). 
Aan tafel werd een zeer kruidige saus van wortel en kummel bijgeschonken. De saus bleef staan. Het vlees was gestoofd, geplukt en weer in vorm gebracht en daarna nog even kort gebakken. Heerlijk mals vlees leverde het op, geweldig verfijnd van smaak vanwege de kruiden. De wortelbereidingen pasten er verrassend goed bij en de saus van kummel en wortel was onnavolgbaar lekker. Een werkelijk uitsteken gerecht.
Het tweede deel kwam in een schaaltje. Geitennek met roti, artisjok en saus van onder andere massala.
Wederom viel ons de perfecte kruiding op, zeer aanwezig, maar zeker niet overheersend. Prachtig in balans dus. Ook dit vlees was botermals en heerlijk om te eten. Ook deze saus was zeer smakelijk,
Bij het dessert kwam een glaasje Sauternes, Chateau Violet 2010. Het dessert werd - zoals eerder ook het geval was en wat ik erg leuk vind altijd - gebracht door een van de koks. Het was een prachtige creatie. Perzik / Pad Thai / 5 spices. Een geweldig mooie nagemaakte perzik lag op het bord, gemaakt van mousse van witte chocolade met 5 spices, de pit in het midden helemaal nagemaakt met onder andere limoen. 
Bij dit kunstwerk wat gebrande perzik, Pad Thai ijs, lak van perzik, zure mat en gel van yuzu. Het was een heerlijk dessert. Prachtig fris, het ijs had een erg bijzondere smaak, die ons goed beviel en de zure mat was behalve grappig ook nog eens lekker. Soenil vertelde nog dat zijn kleinzoon ook erg dol is op dit ijs, grappig!
Bij de uitstekende espresso kwamen nog allerlei lekkernijen, gebracht door de patissier, terecht trots op zijn creaties.
Hij gaf een leuke toelichting op de snoeperijen, opvallend waren de specerijen die in elk snoepje waren gebruikt. In het glaasje zat zijn interpretatie van Tjendol met passievruchtencremeux, kokoscrumble, kokossorbet en schuim van pandanblad. 
Geweldig lekker!
De rekening kwam weer in dat leuke doosje met de tekst van Soenil erop en nadat we iedereen bedankt hadden verlieten we meer dan tevreden De Lindehof. 
Ik kreeg nog een Frans tijdschrift mee en ook nog de genoten gerechten op papier, ook altijd erg prettig. Het was weer een zeer genoeglijke middag met een heerlijke maaltijd en fijne wijnen! Alles is zeer verzorgd bij De Lindehof, heel fijn!
